გამართლებულები
მიუხედავად ოფიციალური ვერსიისა, რომ ინვესტორები საქართველოში კისრისტეხით შემორბიან; იმ მარტივი მიზეზის გამო, რომ გამორჩეული ქვეყანა ვართ (სრული ციტ-ატა ლადო გურგენიძის გამოსვლიდან: „ძალიან გამორჩეული ქვეყანა ვართ, რომელიც ასე თანმიმდევრულად იცავს ლიბერალურ პრინციპებს“), ამის საპასუხოდ საქართვე-ლოს მოქალაქეები ქვეყნიდან გარბიან (იმიტომ, რომ ბ-ნი გურგენიძის მსგავსად გამ-ორჩეულობას ვერ გრძნობენ). გასულ კვირას ქართულმა ელმედიამ გვახარა, რომ აშშ-ში ეგრეთ წოდებული „მწვანე ბარათის“ გათამაშება დაიწყო და, თუ გაგიმართლე-ბთ, შესაძლოა, აშშ-ის მოქალაქეობასაც გამოჰკრათ ხელიო (რაც სხვა სიტყვებით იმ-ას ნიშნავს, რომ „გამართლება“ საქართველოს მოქალაქეობის დათმობის შესაძლებლ-ობაა). „მწვანე ბარათის“ მიღების სურვილი (გაითვალისწინეთ, რეგისტრაცია არ დამ-თავრებულა) უკვე გამოთქვა საქართველოს 661 000-მა მოქალაქემ (ბუნებრივია, ყვე-ლა მათგანი ვერ დაკმაყოფილდება, მთელი მსოფლიოდან „მწვანე ბარათი“ მხოლოდ 55 000 ადამიანს ერგება, რაც იმას ნიშნავს, რომ 5 წლის შემდეგ ისინი აშშ-ის მოქა-ლაქეები გახდებიან). თუ გავითვალისწინებთ, რომ 661 000 მსურველი, წესით, ჩვენი გაფურჩქვნის ასაკში მყოფი მოქალაქეები არიან (სავარაუდოდ, მსურველთა რიცხვი კიდევ უფრო ბევრია), რომელთაც, როგორც ჩანს, ერთი სული აქვთ, უცხო ქვეყანას მიეტმასნონ, აშკარაა, რომ მალე, რაც დაგვიტოვეს, იმ ტერიტორიის ათვისებაც გაჭი-რდება.
ნინო ხაჩიძე