„ეძებე კაცი…“
მაშინ, როდესაც საქართველოს კულტურის სამინისტროს იმას ედავებიან, რომ ბაგრა-ტის ტაძარი იუნესკოს ლამის მსოფლიო მემკვიდრეობის საგანძურიდან ამოაღებინა (მოხერხებაც ამას უნდა?!), სულ სხვა პრობლემებია საფრანგეთის კულტურულ უწყე-ბაში. კერძოდ, საფრანგეთის კულტურის მინისტრს, 62 წლის ფრედერიკ მიტერანს პე-დოფილიაში ადანაშაულებენ (ოპონენტები) და მის გადადგომას ითხოვენ. ეს ის შემთ-ხვევაა, როდესაც, რა დაგღუპავს და – შენი ენაო: ბ-ნ მიტერანს 2005 წელს ავტობი-ოგრაფიული წიგნი დაუწერია (მაშინ, სულ რაღაც, ტელეწამყვანი იყო), რომელშიც და-წვრილებით აღუწერია, თუ როგორ უხდიდა ტაილანდის ბორდელებში სექსისთვის ფულს „ბიჭუნებს“. შესაბამისად, ფრანგი საზოგადოების აღშფოთებაც „ბიჭუნებმა“ გა-მოიწვია (რადგან, პედოფილიაა დანაშაული, თორემ ერთსქესიანი სიყვარული ბუნებრ-ივია). მეორე მხრივ, ბ-ნი მიტერანი ირწმუნება, რომ „ბიჭუნებში“ დაახლოებით 40 წლის მამაკაცები იგულისხმა (უბრალოდ, ისინი წიგნში, ალბათ, მოფერებით „გარსონ-ებად“ მოიხსენია). თანაც განმარტავს, რომ მათ შორის კავშირი მხოლოდ და მხოლოდ ორმხრივი თანხმობით მყარდებოდა. მეტიც, საზოგადოებას მოუწოდებს, პედოფილია ჰომოსექსუალიზმისგან მკვეთრად გამიჯნოს. აქედან გამომდინარე, გადადგომას არც აპირებს, მით უფრო, რომ ბ-ნ სარკოზის მისთვის მხარდაჭერაც აღუთქვამს (ჩვენთვ-ისაც რომ აღმოეჩინა ასეთი ეფექტური მხარდაჭერა, იქნებ ოკუპანტები ახალგორიდ-ან მაინც გასულიყვნენ?!); თავის მხრივ, პრეზიდენტს ბ-ნი მიტერანის ავტობიოგრაფი-ული წიგნი მოსწონებია: თამამი და ნიჭიერად დაწერილიაო. ამ ყოველივეს გათვალის-წინებით კი (როცა ყველაფერი შედარებითია), ვფიქრობ, მაინც გაგვიმართლა, რომ ამ ეტაპზე ჩვენი კულტურული პრობლემა მსოფლიო მემკვიდრეობის საგანძურიდან მხო-ლოდ ბაგრატის ტაძრის ამოღება-დატოვებაა.
ნინო ხაჩიძე