დიდრო: როცა ვამბობთ, რომ ადამიანი შედგება ძალებისა და სისუსტეებისგან, განსჯისა და დაბრმავებისგან, არარაობისა და დიდებულებებისგან, ეს არ ნიშნავს მის განსჯას, ეს მისი ნამდვილი არსის გამორკვევის მცდელობაა.

გოეთე: საკმარისი არ არის მხოლოდ ცოდნის მიღება, საჭიროა მისი გამოყენება. სურვილი არ არის საკმარისი, აუცილებლად უნდა აკეთო.

გიოარსი: ჰარმონიულ მუსიკას აქვს ძალა და თვისება, თავისი ფრთებით ზე აიტაცოს და ზეცას აზიაროს დამძიმებული სული.

შლეგელი: მხოლოდ მისწრაფებაში ვპოულობთ სიმშვიდეს.

ლაროშფუკო: ადამიანები უმეტესწილად ავსიტყვაობენ არა ბოროტების, არამედ პატივმოყვარეობის გამო.

მონტენი: კამათში ჯიუტობა და სიცხარე სისულელის სარწმუნო ნიშანია.

ავრელიუსი: ნუ მზვაობ, როდესაც იძენ, ნუ ნანობ, როდესაც კარგავ.

ერენბურგი: ბარბაროსები მზად არიან, ამოხოცონ კაცობრიობის მომავალი. იმიტომ, რომ ეს მათი მომავალი არ არის.

ფოსკოლო: ბუნებამ ადამიანები შექმნა ისეთებად, როგორებიც არიან, აჩუქა რა მათ უდიდესი ნუგეში ბევრი ბოროტებისგან და დაყო ისინი ოჯახებად და სამშობლოდ.

კარლეილი: ერთი ნაბიჯის გადადგმაც კი შეუძლებელია დედამიწაზე, რომ პასუხისმგებლობასა და მოვალეობას არ გადააწყდე, რომლის შესრულებაც აუცილებელია.

მაკკარტი: კარგი პოლიტიკოსი ფეხბურთის მწვრთნელს უნდა ჰგავდეს: ის საკმაოდ ჭკვიანი უნდა იყოს, რომ თამაში გაეგებოდეს და საკმაოდ ბრიყვი, რომ მას მნიშვნელობას ანიჭებდეს.

დემოკრიტე: პროგრესი იმ რწმენისგან იბადება, რომ ყოველი აუცილებელი ყოველთვის შესაძლებელია.

შოუ: რეფორმატორი, რომლისთვისაც ეს სამყარო არასაკმარისად კარგია, ბოლოს და ბოლოს, აღმოჩნდება ისეთი ადამიანის გვერდით, რომელიც არცთუ ისე კარგია ამ სამყაროსთვის.

ფოლკნერი: თუკი არსებობს ერთი ჭეშმარიტება ადამიანური გულისა, ეს არის რწმენა, რწმენა იმისა, რომ ამაღლდება, გაუმჯობესება შეუძლია – ეს ყველა ადამიანს ახასიათებს.

პასკალი: რწმენა სხვას ამბობს, ვიდრე ჩვენი გრძნობები, მაგრამ არასდროს უპირისპირდება მათ მონაცემებს – ის გრძნობებზე მაღლა დგას, მაგრამ არ ეწინააღმდეგება მათ.

გერცენი: არაფერი ქვეყნად არ ასპეტაკებს სიყრმის ასაკს ისე, როგორც მძლავრად აგზნებული საკაცობრიო საქმე.

სენეკა: დაინტერესდი შენი თაყვანისმცემლების ხარისხით და არა რაოდენობით. სულელებს ადამიანის საქებარი არ მოსწონთ.

ბელინსკი: ადამიანის ბუნება ქმნის, საზოგადოება კი ავითარებს და აყალიბებს მას.

პრიშკინი: საზოგადოება ტიპაჟებზეა აგებული და ხასიათებით მოძრაობს.

ლაბრიუიერი: მხოლოდ კარგი წარმოშობის ან კარგად აღზრდილ ადამიანს შეუძლია საიდუმლოს შენახვა.

ჭაბუა: თუ ადამიანს გულზე რაიმე სადარდებელი აწევს, მაშინ თავის საწუხარზე სხვებთან საუბრის მოთხოვნილებაც აწვალებს – უპირატესად ჭკვიან, საქმეში ჩახედულ კაცებთან საუბრისა.

უაილდი: ჩვენ, მამაკაცებს, ის ქალები რომ გვყავდეს ცოლებად, რომლებსაც ვიმსახურებთ, რა ცუდად იქნებოდა ჩვენი საქმე.

ტურგენევი: ქალის ცხოვრება ქორწინებიდან იწყება.