გია მურღულიას კოლექციიდან
***
– სექსის დროს ჩემი ქმარი ლომივით ბდღვინავს, მეზობლების ისე მრცხვენია...
– შენც სთხოვე, თავი შეიკავოს.
– ათასჯერ ვთხოვე, მაგრამ მაინც არაფერი ესმის, როგორც კი ვინმესთან შემომისწრებს, ისე ღრიალებს, მთელ კორპუსს აქცევს.
***
ქმარი კვდება და ცოლს ეუბნება:
– სიკვდილის წინ მინდა გითხრა...
– დამშვიდდი, ნუ ლაპარაკობ!
– არა, უნდა გითხრა, რომ მშვიდად მოვკვდე...
– არ გინდა, არ არის საჭირო!
– მე შენს დაქალთანაც გღალატობდი, მეზობელთან და თანამშრომელთანაც...
– ვიცი, ამიტომაც მოგწამლე...
***
სტრიპტიზშოუზე ყოფნის შემდეგ ცოლი ქმარს ეჩხუბება:
– ის არ იკმარე, რომ მოცეკვავეს ტრუსებში ასდოლარიანი ჩაუდე, ჩაიხედე კიდეც!
– ძვირფასო, ხურდას ვეძებდი...
***
ნაპოლეონი ჭკუიდან შეიშალა, როდესაც გაიგო, რომ კონიაკი იყო.
***
ერთი იმერელი ეუბნება მეორეს:
– იაპონიაში ვიყავი ძამია და გადავირიე – ქუჩაში ვინც შემომხვდა, ყველა იღიმებოდა.
– ეგ რაა, მე რომ პირველად დაგინახე, ერთი საათი ვიცინოდი.
***
ორი პილოტი ამოდის ზღვიდან:
– რით ვეღარ დაიმახსოვრე, კაცო, ავტოპილოტს ნუ დაუსხამ-მეთქი...
***
– ექიმო, თავში პატარა ადამიანი მიზის და გამუდმებით იგინება.
– 1 000 დოლარად მოგარჩენთ!
– ახლა თქვენ გახსენათ, ექიმო...
***
მოსამართლე ეუბნება განსასჯელს:
– არ გრცხვენიათ?! – ოფიციანტმა ფუნთუშა მოგიტანათ, თქვენ კი ქვით ვიტრინა ჩაამსხვრიეთ!
– ქვა არ ყოფილა!
– აბა რა იყო?
– ფუნთუშა!
***
მარო და მიტო ყაჩაღებმა დაიჭირეს:
– შენ რა გქვია? – ეკითხება „გლავარი” ქალს.
– მარო.
– ეჰ, ძმებო, – მიმართა „გლავარმა” ყაჩაღებს, – საწყალ დედაჩემს მარო ერქვა, მოდი იმის პატივსაცემად ამ ქალს ნუ მოვკლავთ! შენ რაღა გქვია? – მიმართავს მიტოს.
– მე მიტო მქვია, მაგრამ მთელი სოფელი მაროს მეძახის!
***
დილაა. ცოლი მძინარე ქმარს აღვიძებს:
– ადექი, უკვე გათენდა... ადექი, სამსახურში გაგვიანდება... არა, მთლიანად ადექი.
***
– დომინო გაქვთ?
– კი.
– მომყიდით?
– რა თქმა უნდა.
– ერთი დუშაში და სე იაქე მომე.
***
– თუ სიგარეტს თავს დაანებებთ, 80 წელი იცოცხლებთ.
– 103-სა ვარ, ექიმო.