ფაქიზი და სექსუალური
თუ ფსიქოლოგებს დავუჯერებთ, სექსუალურობა თითოეულ ჩვენგანს დაბადებიდან დაჰყვა. ანუ, მე არ ვარ სექსუალური – ეს შეცდომაა. საერთოდ, სექსუალურობა საკმაოდ ფაქიზი თემაა. თუ ყველა ადამიანს შეუძლია იყოს სექსუალური, მაშინ რა უშლის ხელს საჭირო მომენტში გამოავლინოს ეს თვისება. იქნებ, დედაბუნებამ სწორედ ჩვენზე გააკეთა ეკონომია? იქნებ, ჩვენი სექსუალურობის ხარისხი ისეთი დაბალია, რომ სალაპარაკოდაც არ ღირს? აღმოჩნდა, რომ ბუნება ასეთ დელიკატურ საქმეში ეკონომიას არ აკეთებს. როცა ჩვილი საკუთარ თითს წოვს, ის ამით სიამოვნებას იღებს და ესეც მისი თანდაყოლილი სექსუალურობის გამოხატულებაა.
პრობლემა იმისა, რომ თქვენ სექსუალურობა არ გაქვთ, არ არსებობს, მაგრამ, მას განვითარება სჭირდება. თქვენზე უკეთ არავინ იცის თქვენივე სხეულის ენა. ზოგი მეტად ემოციურია, ზოგიც – ნაკლებად. ზოგს საკუთარი სექსუალურობის გამოხატვა გამოხედვით, მზერით შეუძლია, ზოგი კი ამას რაღაც კომპლექსების, სტერეოტიპების გამო, ყველაზე საყვარელ, ახლობელ ადამიანთანაც ვერაფრით ახერხებს. მთავარი ხელის შემშლელი ფაქტორი ისევ თქვენი მეორე „მეა“. შინაგანი აკრძალვები, „მე ამას ვერ გავაკეთებ“, „ასეთი მოქცევა, სირცხვილია“, „ამის გამო ჩემზე ცუდს იფიქრებენ“, – ნუ იფიქრებთ ამაზე. მიეცით საშუალება თავს გამოამჟღავნოთ ის, რაც ბუნებრივია. ხელოვნურობაც არ არის მისაღები და თითქმის ყველა კაცი მაშინვე გრძნობს „სიყალბეს“. ამიტომ, გამოუშვით „ჯინი“ ბოთლიდან და მიეცით მას თავისუფლად მოქმედების საშუალება. მან თავად იცის, რა გააკეთოს!