კატალოგი
პოლიტიკა
ინტერვიუები
ამბები
საზოგადოება
მოდი, ვილაპარაკოთ
მოდა + დიზაინი
რელიგია
მედიცინა
სპორტი
კადრს მიღმა
კულინარია
ავტორჩევები
ბელადები
ბიზნესსიახლეები
გვარები
თემიდას სასწორი
იუმორი
კალეიდოსკოპი
ჰოროსკოპი და შეუცნობელი
კრიმინალი
რომანი და დეტექტივი
სახალისო ამბები
შოუბიზნესი
დაიჯესტი
ქალი და მამაკაცი
ისტორია
სხვადასხვა
ანონსი
არქივი
ნოემბერი 2020 (103)
ოქტომბერი 2020 (209)
სექტემბერი 2020 (204)
აგვისტო 2020 (249)
ივლისი 2020 (204)
ივნისი 2020 (249)

რას უყურებს შალვა რამიშვილის ცოლი მშვიდად და დარჩა თუ არა ის ქმრის ერთგული


შალვა რამიშვილი იმ მამაკაცთა რიცხვს მიეკუთვნება, რომელთათვისაც ოჯ­ახ­ური მატერიალური კეთილდღეობა, სახ­ლი, ძვირფასი ნივთები, მანქანა – პრიორიტეტი არასდროს ყოფილა. ციხ­ეში ოთხ­წლიანი „დასვენების“ შემდეგაც, ის სახ­ლში მხოლოდ დასაძინებლად შედის. სახლიდან კი, დილით ადრე გამოდის. რას განიცდიდა ყველაზე მეტად ოჯ­ახ­ისგან შორს მყოფი შალვა რამიშვილი, ვინ უერთგულა ბოლომდე და ვინ დადიოდა კვირაში ცხრაჯ­ერ მასთან ციხ­ეში, ამაზე თავად შალვა გიამბობთ.


– შენ და თეამ ერთმანეთი შენი მეგობრის ოჯ­ახ­ში გაიცანით, იმ ადამიანის, რომელზეც, თუ არ ვცდები, დღეს ნაწყენი ხარ. ამან ხომ არ წაშალა შენს მეხ­სიერებაში ის ბედნიერი წუთები?

– არა, რა თქმა უნდა. ყოველთვის სასიამოვნოდ მახ­სენდება. თეა ჩემი მეგობრის გოგა ხაჩიძის ცოლის და იყო. ადრეც ვიცნობდი, მაგრამ მაშინ არაფერზე მიფიქრია. 2 იანვარს, ბედობის დღეს დავპატიჟე, კარნავალი ეწყობოდა და, საჭ­იროდ ჩავთვალე, მეთქვა, რომ ჩემი ცოლი გახ­დებოდა. მე, მაკა, გოგა და თეა ვიყავით. მერე განვმარტოვდით და მაშინ ვუთხ­არი. ძალიან მომხ­იბვლელი გოგონა იყო და ახ­ლაც მომხ­იბვლელია. საერთოდ, ალბათ ჯობია, ასეთ საკითხს პირდაპირ და საქმიანად მიუდგე.

– მოდი, მეც პირდაპირ გკითხ­ავ. მიგაჩნია თუ არა, რომ ისეთი ცოლი შეგხ­ვდა, რომელიც შენზე მეტია? ჩემი აზრით, თეას ადგილას, ბევრ ქალს არ ეყოფოდა ნებისყოფა, ოთხი წელი მამაკაცის გარეშე გაეტარებინა, ფორმაშიც ყოფილიყო, ოჯ­ახ­ისთვისაც მიეხ­ედა და პატიმარი ქმრისთვისაც.

– ნამდვილად გამიმართლა! გარდა იმისა, რომ უდავოდ აქვს გარეგნული ხიბლი, ინტელექტუალური არსებაა. ცოტა თავს ვიქებ, მაგრამ, ალბათ, მანაც დაინახა ჩემში რაღაც უცნაური და განსხ­ვავებული. ვიზუალურად ვერ დავიკვეხ­ნი, სიმპათიური ბიჭი ვარ-მეთქი, შესაბამისად, ალბათ, შანსიც არ მქონდა მაშინ, თუმცა, გააჩნია ქალს და მამაკაცს. ვიზუალიზაცია შინაგან სამყაროში სხვანაირად ხდება და არა ფიზიონომიით. ზუსტად ვიცოდი, ეს რა გრძნობა იყო, ანუ, არ იყო გატაცება ან ვნება. ის გამონათქვამი, რომ ქორწინება ცაში წყდება, ჩემი და თეას შემთხ­ვევაში ამართლებს, იმიტომ რომ მე მყავს ზუსტად ისეთი ცოლი, რომელზეც ნებისმიერმა მამაკაცმა შეიძლება იოცნებოს, მით უმეტეს – ჩემნაირმა. არანორმალური დღის გრაფიკი მაქვს: სახ­ლში არ ვარ, ნათესავებს, ახ­ლობლებს ვერავის ვხედავ. ოთხი წელი ხომ საერთოდ ვერავინ მხედავდა. რაც მან გააკეთა გმირობის ტოლფასია, ამას ყველა ჩემი მეგობარი ამბობს. შეიძლება ითქვას, რომ ერთადერთი, რაშიც თავიდან ბოლომდე გამიმართლა, ასი პროცენტით – ჩემი ცოლია, რომელიც ჩემთვის ნიადაგია. მე რომ ასეთი ცოლი არ მყავდეს, ჩემს საქმეში ნახ­ევარსაც ვერ მივაღწევდი.

– ესე იგი, ბევრი არ გიფიქრია, არ აგიწონ-დაგიწონია, გამომადგება თუ არა ეს ადამიანი ცხოვრების მეგზურადო.

– შეტევა იყო რამდენიმეთვიანი, შტურმით ავიღე ციხ­ესიმაგრე. ყველა ქალი ყოყმანობს, თუ არ შეუტიე. ჯერ ერთი, თეას ოჯ­ახს კარგად ვიცნობდი იგივე გოგასგან. ვიცოდი, როგორ ოჯ­ახ­შიც იზრდებოდა. არის ამაში რაღაც ჯადოქრობის მაგვარი. თეა ასევე სიახ­ლეებისადმი მიდრეკილებით გამოირჩეოდა, პროგრესულად აზროვნებდა. ხალხ­მა თუ არ იცის, რატომ და რით ვარ ღირებული, ამ ინტერვიუთი ვერ გავაგებინებთ, ხომ ასეა? ოჯ­ახ­ში მამაკაცის კუთხ­ით ღირებულება კი ძალიან მცირე მაქვს. ნამდვილად არ ვარ ოჯ­ახ­ის ბურჯი და ვერც ვიქნები. ქმრის უღელი საკმაოდ მძიმე აღმოჩნდა, გენაცვალე.

– რატომ?

– ხანდახ­ან სინდისის ქენჯ­ნა მაქვს – როგორ ცუდად ვექცევი ჩემს ცოლს. ვერ ვუთმობ იმდენ დროს, რამდენიც საჭ­იროა და ქალისთვის ეს მძიმეა. ამიტომ, თუ რამეზე ვკამათობთ სახ­ლში, მხოლოდ ამაზე. ჯერ, ეს საშინელება რაც დავმართე – ოთხი წელი რომ ვიჯ­ექი, როგორია?! მაგრამ, „რაც მოგივა, დავითაო, ყველა შენი თავითაო“, – ნათქვამია. ჩემი ცხოვრების წესით, ახ­ლაც მედიაში ვარ, რაღაცეებს ვაკეთებ, რაღაცეებს ვაფუჭ­ებ. ამიტომ, რა თქმა უნდა, იმ დაკარგული წლების სინანულის გრძნობა სულ მაქვს.

– როგორც ვიცი, თქვენ ბინა გქონდათ, რომელიც თავის დროზე გარკვეული მიზეზების გამო გაყიდეთ. მას მერე ქირით ცხოვრობთ. იმ დროში, სანამ ციხ­ეში იყავი, უფრო გაუჭ­ირდა შენს ოჯ­ახს. თუ ფიქრობდი იქ, გისოსებს მიღმა, როგორ ცხოვრობს ჩემი ოჯ­ახი, რა სჭირდება ცოლს, დედას, ბავშვებსო?

– არ ღირს ახ­ლა ამაზე საუბარი, ნამდვილად არ მინდა, რა, ჩემს მატერიალურ პრობლემებზე წუწუნი. ყველაფერი კარგად არის. თეა ყოველ კვირას მოდიოდა ამხ­ელა გზაზე, ხანდახ­ან კვირაში ორჯ­ერაც, დატვირთული პროდუქტით, წიგნებითა თუ ჟურნალ-გაზეთებით. ახ­ლა რომ წარმოვიდგენ, იქ ჩასვლა რამხ­ელა წვალების ტოლფასია, გაოგნებული ვარ. ამ დროში მან შეძლო, გაეფართოვებინა თავისი ბიზნესი და სამი შვილი ისე გაეზარდა, რომ მათთვის არაფერი მოეკლო. იქ, ციხ­ეში ცოტა სხვანაირად არის საქმე, არ უნდა იფიქრო. ფიქრს თუ აჰყევი მოკვდები, ფსიქოლოგიურად დაინგრევი. თეამ მომცა ის ძალა და შეგრძნება, რომ ოჯ­ახ­ში ყველაფერი წესრიგშია. ეს შეგრძნება მასულდგმულებდა, თორემ, ამაზე რომ მეფიქრა, მაინც ვერაფერს ვიზამდი. ვიცოდი, რომ ის ყველაფერს შეძლებს. ცოტა ეგოისტურიც არის, რომ ყველაფერს ქალს გადააბარებ და მიანდობ, მაგრამ... რამდენიმე თვე ნამდვილად მიჭ­ირდა, მერე გადავლახე.

– თეას, როგორც ქალს, ალბათ, ხშირად ნატრობდი. არ ეჭ­ვობდი, რომ მაინც ქალია, მე შიგნით ვარ, ის გარეთ და...?

– რა თქმა უნდა, ვნატრობდი, ეს ბუნებრივია. ჩემთვის თეა თავიდან ბოლომდე სრულყოფილი ადამიანია. ის ჩემი მეორე ნახ­ევარიც არის, მეგობარიც და ყველაფერიც, ასეთი გამართლება იშვიათია. როგორც კი ეჭ­ვიანობის ჭია შეძვრება, ის ოჯ­ახი დანგრეულია. თეას თავიდან ბოლომდე ვენდობი. რომ გამოვედი, მალევე ჩავები ამ ორომტრიალში და, მთავარი პრობლემა ჩვენ შორის, კიდევ ერთხ­ელ ვამბობ, არის ჩემი უყურადღებობა. ცხადია, უჭ­ირდა, ძნელია, ახ­ალგაზრდა ქალის უქმროდ ცხოვრება. ყოფით პრობლემებს ყველაფერს ის აგვარებდა. გამოსვლის შემდეგ უფრო მივხ­ვდი, რას გაუძლო. სხვათა შორის, ვალში ვარ მასთან და ეს მაფიქრებს.

– მამაკაცები ყოველთვის ვალში ხართ ჩვენთან. ქმრისადმი ერთგულება ქალს ხშირად დაუფასებელი რჩება და გგონიათ, რომ პირიქით, თქვენ უნდა დაგიკრათ ტაში იმისთვის, რაშიც არ ხართ დარწმუნებული, რომ არასოდეს გააკეთებთ.

– იცი, ძალიან წრფელ გრძნობას, რომელიც ჩვენ შორის არსებობს, ემატება პასუხ­ისმგებლობის გრძნობა. ჩემმა ცოლმა რაღაც დაამტკიცა ისეთი, რასაც მე ჯერჯ­ერობით ვერ ვამტკიცებ და ალბათ, ვერც დავამტკიცებ. კიდევ ვიმეორებ: თეა ჩემი მხოლოდ მეორე ნახ­ევარი არ არის. ხელში მაქვს მართვის სადავეები, რის გამოც საშვილიშვილოდ ვარ მასზე მიჯ­აჭ­ვული. სერიოზულად ვალში ვარ. მიერთგულა და, ბუნებრივია, ასეც უნდა ყოფილიყო, იმიტომ, რომ ასეთი ნატურაა. ისინი დამეთანხ­მებიან ამაში, ვინც მას იცნობს. არ დაიბნა, ვაჟკაცივით მოიქცა, თავისი საქმე გაიჩინა.

– შენ გარშემო ყოველთვის ტრიალებდნენ ისეთი ქალები, ვისზეც ჭორებიც მუდამ გორდებოდა. ამ მხრივ როგორ აპირებ ცხოვრებას, მშვენიერ სქესთან ურთიერთობაზე უარს იტყვი, რომ ისევ აღარ იჭ­ორაონ?

– ეს იმ ბიზნესის ნაწილია, რომელშიც ვარ, ეს არის საქმისთვის აუცილებელი და არ სცილდება უწყინარი ფლირტის საზღვრებს. თეა ასეთ რაღაცეებს ძალიან საღად და ყოველგვარი აღელვების გარეშე უყურებს. კოცნა და ეგეთი რამეები გამორიცხ­ულია. მოიცა, რამდენი წლის ვარ?! 38-ის. სადაც კოცნა, იქაც დანარჩენი, ხომ? თეასთვის არ მიღალატია და არც ვუღალატებ, გამორიცხ­ულია. ჩვენ ამ მხრივ ძალიან ჰარმონიული ურთიერთობა გვაქვს. წეღან ვთქვი, რომ, როგორც კი ეჭ­ვიანობა იბუდებს, გრძნობა იქვე მთავრდება.

– ერთხ­ელ თეამ და დედაშენმა მითხ­რეს, შალვას საერთოდ არ აინტერესებს მატერიალური კეთილდღეობა, მისთვის სულერთია ქირით ცხოვრობს თუ საკუთარი ჭერი გააჩნია, გარემონტებულია სახ­ლი თუ არაო. მართლა ასეა?

– დიახ, მართალია. საერთოდ არ ვარ ოჯ­ახ­ის კაცი. სახ­ლში მხოლოდ დასაძინებლად შევდივარ და არაფერზე ვფიქრობ. შეიძლება, ესეც ჩემი ერთ-ერთი ნაკლია. თერთმეტი წლის ცოლ-ქმარი ვართ და თეა ყველაფერს შეგუებულია. სახ­ლში საერთოდ არ ვარ. რა ვქნა? აი, ხომ ხედავ, ახ­ლაც ვზივარ და ვმუშაობ. თეაც მუშაობს, ამიტომ დედაჩემი უვლის ოჯ­ახს.

– მოწესრიგებული მამაკაცი ხარ?

– საერთოდ არ ვარ მოწესრიგებული. ეს რომ მაღიზიანებდეს, ხომ ვიქნებოდი მოწესრიგებული? არავის ვაწუხ­ებ. სახ­ლში ერთხ­ელ ვიკვებები და ამას ვახ­შამი ჰქვია. მთავარია, ჩემი პერანგები, შარვლები, შიდა თეთრეული გარეცხ­ილი და გაუთოებული იყოს. სხვა არაფერი მაინტერესებს.

– კარგია ყველაფერი მზამზარეული.

– ეს არის ჩემი სამუშაო, ჩემი ცხოვრების ნაწილი, შოუ-ბიზნესი, რომელსაც მე ვაკეთებ მულტ-სერიალის სახ­ით. თუმცა კიდევ ბევრი საქმეა გასაკეთებელი, თუმცა ეს არ არის რაღაც ვალდებულებები, რომლებიც რაღაცაში მზღუდავს. არ მრჩება დრო ბაზარში სასიარულოდ და ასე შემდეგ.

– არიან ქალები, ვინც ოჯ­ახ­ის გამო საყვარელ საქმეს თმობენ. შენ თუ დათმობდი თეას გამო რამეს?

– ღმერთმა ხელი მოუმართოთ ასეთ ქალებს, ვინც ოჯ­ახ­ის გამო რაღაცას თმობენ. არ ვიცი, შეიძლება, არიან ასეთი გმირი მამაკაცებიც – იმის გამო, რომ ბავშვებს მოუარონ, ცოლს მეტი დრო დაუთმონ, ტელევიზორთან მოკალათდნენ, მაგრამ მე ნამდვილად არ ვარ ასეთი.

– ესე იგი, დროს ვერც ბავშვებს უთმობ.

– ღამე მივდივარ სახ­ლში და მაგ დროს სამივეს სძინავს. დილით, სანამ სკოლაში წავლენ, მაშინ თუ დაველაპარაკებით ერთმანეთს, ამბებს გამოვკითხ­ავთ.


скачать dle 11.3