კატალოგი
პოლიტიკა
ინტერვიუები
ამბები
საზოგადოება
მოდი, ვილაპარაკოთ
მოდა + დიზაინი
რელიგია
მედიცინა
სპორტი
კადრს მიღმა
კულინარია
ავტორჩევები
ბელადები
ბიზნესსიახლეები
გვარები
თემიდას სასწორი
იუმორი
კალეიდოსკოპი
ჰოროსკოპი და შეუცნობელი
კრიმინალი
რომანი და დეტექტივი
სახალისო ამბები
შოუბიზნესი
დაიჯესტი
ქალი და მამაკაცი
ისტორია
სხვადასხვა
ანონსი
არქივი
ნოემბერი 2020 (103)
ოქტომბერი 2020 (209)
სექტემბერი 2020 (204)
აგვისტო 2020 (249)
ივლისი 2020 (204)
ივნისი 2020 (249)

№44 გიორგი წერეთელი: ოჯახი რომ დავანგრიე, თამილამდე ურთიერთობები მქონდა

ნინო კანდელაკი ეთო ხურციძე

კორონავირუსის პანდემიამ, შეიძლება ითქვას, განსაკუთრებით შოუ-ბიზნესის წარმომადგენლები დააზარალა. მომღერლებს არაერთი დაგეგმილი კონცერტი გაუუქმდათ. ეს პრობლემა ყველასათვის ცნობილ მომღერალს, გიორგი წერეთელსაც შეეხო, თუმცა, როგორც თავად ამბობს, ახლა უფრო მეტი თავისუფალი დრო გამოუჩნდა საკუთარ შემოქმედებაზე სამუშაოდ. გიორგი თავის კარიერაზე, ცხოვრებასა და სიყვარულზე გულწრფელად გვესაუბრა.
გიორგი წერეთელი: ჩემთვის  პრიორიტეტული ყოველთვის საკუთარი შემოქმედება იყო, საიდანაც უფრო მეტ სიამოვნებას ვიღებ. ბოლო 15 წელია, აქტიურად ვმუშაობ.
– რას გვეტყვით თქვენს ოჯახზე?
– ოჯახი ჩემთვის სიმდიდრეა და ძალიან მიყვარს, იმდენადაც კი, რომ ვერ წარმომიდგენია ადამიანი ოჯახის გარეშე. ჩემს ცხოვრებაში მოხდა ცვლილება და რამდენჯერმე დამენგრა, მაგრამ ეს იმას არ ნიშნავს, რომ ის ადამიანი ვარ, რომელიც ოჯახს არ ეტრფის. ჩემი ოჯახი ყველამ კარგად იცის, სხვათა შორის, წლის სკანდალური წყვილიც გავხდით (იცინის). მესამე და სამართალიო. მე ოჯახისთვის ყოველთვის მამაკაცი ვიყავი, ჩემი ფუნქციები კარგად გააზრებული მქონდა და მაქვს, ცოტა შეიძლება, კავკასიელი ვარ, მაგრამ ვფიქრობ, ზუსტად ის ადამიანი უნდა იყოს ჩემ გვერდით, ვინც ამ ყველაფერს გაიგებს. ასეთი კი ჩემთვის თამილაა. არავითარ შემთხვევაში არ უნდა დაირღვეს ოჯახის იდილია და  რაც ოჯახში ხდება, ოჯახშივე უნდა დარჩეს. როგორც კაცი უფრთხილდება კერას, ისევე უნდა გაუფრთხილდეს ქალიც, რადგან, სამწუხაროდ,  გაუფრთხილებლობით ინგრევა ურთიერთობა. რთული საკითხია ოჯახის შენარჩუნება.
–  როცა სიყვარულია, იქ შენარჩუნებაზე უნდა იყოს საუბარი?
– ოჯახი იწყება სიყვარულით, ყოველ შემთხვევაში, მე სიყვარულის გარეშე არც ერთი ოჯახი არ შემიქმნია, უბრალოდ, წლების განმავლობაში ეს სიყვარული გარკვეულ პასუხისმგებლობაში გადადის, რომელიც მამაკაცმაც უნდა აიღოს საკუთარ თავზე და ქალმაც. ის პირველი შეგრძნებები სულ სხვაა, მაგრამ როცა შვილი იბადება, პასუხსიმგებლობა იმატებს და მერე სხვაგვარად წარიმართება ყველაფერი. ცხოვრება იმდენად რთულია, რომ ზოგჯერ საქმეს უფრო მეტ დროს ვუთმობთ, ვიდრე სიყვარულს. მოკლედ რომ ვთქვათ, არა მარტო მამაკაცმა, ქალმაც უნდა შეასრულოს თავისი ფუნქცია და როცა ეს ასე არ ხდება, მაშინ ირღვევა კავშირი. კარგად მახსოვს, იერუსალიმში ჯვრისწერას ვესწრებოდი და როცა მოძღვარი ნეფე-დედოფალს ღვინოს ასმევდა, ასეთი სიტყვები თქვა: ღვინის მთელი სიტკბო უნდა შესვას მამაკაცმა და დარჩენილი სიმწარე ქალმაო.  მაშინ ჩემში პროტესტი გამოიწვია ამან,  მაგრამ რომ დავუფიქრდეთ, ზუსტად ასეა, სიმწარეა: შვილების გაზრდა, მშობიარობა, თუნდაც ლოდინი. ადრე ომში მიდიოდნენ მამაკაცები და ქალბატონებს სულ მოლოდინის მზერა ჰქონდათ, ახლა ომი შეცვალა სამსახურებმა... ქალის ვალდებულებაა ოჯახში შეინარჩუნოს სითბო და იდილია, პრობლემების მიუხედავად.
– მესამედ შექმენით ოჯახი და იპოვეთ ის, ვისაც ეძებდით?
– მარტში გახდება ერთი წელი, რაც მე და თამილა ერთად ვართ – ჩემს დაბადების დღეზე უკვე ოფიციალურად იყო ჩემი მეუღლე. სიყვარული არასოდეს მიძებნია, ის  ჩემთან ყოველთვის მოდიოდა. სიყვარული უნდა იგრძნო და არასოდეს შეგეშინდეს. მეც არ შემშინებია იმის აღიარება, რომ მიყვარდა, ვინც არ უნდა ყოფილიყო ის. სულ სხვა თვალით შევხედე თამილას.  ვიგრძენი, რომ  ეს ადამიანი შემიყვარდა. ჩემს ცხოვრებაში ხშირად ხდებოდა, როცა ქალბატონები მაგრძნობინებდნენ ჩემდამი სიმპათიას, მაგრამ ამ შემთხვევაში პირიქით მოხდა,  დავინახე და მომეწონა. თამილამ შემომთავაზა, მეგობრები ვყოფილიყავით, მაგრამ პირადპირ ვუთხარი: როგორც მეგობარს, ვერასოდეს  შემოგხედავ, რადგან ძალიან მომწონხარ-მეთქი. მომწონდა თავისი საქციელიდან, სამეგობროდან, ოჯახიდან გამომდინარე. კარგად დამამახსოვრდა ერთი მომენტი, როცა დავურეკე და შეხვედრა ვთხოვე, მიპასუხა: ჯერ ოჯახს უნდა ვკითხოო. ეს ძალიან მესიამოვნა. დღითი დღე ვრწმუნდები იმაში, რომ თამილა ნამდვილ ოჯახში გაზრდილი გოგოა და მან კარგად იცის ოჯახის წევრების პატივისცემა. როცა ვუყურებ იმ ოჯახის იდილიას, სადაც ის გაიზარდა,  ზუსტად ისაა, რაზეც ყოველთვის ვოცნებობდი. ეჭვიც არ მეპარება იმაში, რომ ჩვენც წლების შემდეგ ასეთი ლამაზი ოჯახი გვექნება.
– უამრავი ჭორ-მართალი ისმის თქვენზე. როგორ რეაგირებთ ამ ყოველივეზე?
– გვეცინება. სკანდალური  ყოველთვის ვიყავი. ჩემი წინა ქორწინებისას უფრო მეტი სალაპარაკო ჰქონდათ ჩემზე. ჭორი არის ტყუილი და ის არ მოდის ჩვენს გულთან. ამ ყველაფერს იღებ მაშინ, როცა  დამნაშავე ხარ, მაგრამ მე არავის წინაშე არ ვთვლი თავს დამნაშავედ. იყო ჭორები,  ვითომ თამილა იყო მიზეზი ჩემი წინა ქორწინების დანგრევის, მაგრამ ესეც კიდევ ერთი მითია და ვიდრე ჩემზე ამ მითებსა და ისტორიებს ქმნიან, ესე იგი, აქტუალური და საინტერესო ვარ (იცინის).  ჩემი ოჯახი გამჭვირვალეა, ცხოვრებაში არაფერი  დამიმალავს.  ოჯახი რომ დავანგრიე, თამილამდე მქონდა ურთიერთობები. ამის შესახებაც ყველამ იცის, მაგრამ მათზე საუბარი არ აწყობთ. მესმის, ადამიანი ემოციურ ფონზე რაღაც სისულელეებს აკეთებს და აქედან გამომდინარე, ბევრი სისულელე ჩემი მიმართულებითაც იყო.
– ინფორმაცია გავრცელდა, რომ ლოლას ქონებაზე ედავებოდით, მართლია?
– არავის ვედავებოდი და არც არაფერი იყო სადავო.  თუ რაიმე გამაჩნდა, სახლი-კარი, განქორწინების შემდეგ ყველაფერი მას დავუტოვე.
– თქვენი შვილი როგორ შეეგუა ახალ ქორწინებას?
– ძალიან კარგად შეეგუა. ზოგადად, ხან ეგუებოდა, ხან ვერა, მაგრამ ახლა თამილასთან გადასარევი ურთიერთობა აქვს, მეგობრობენ კიდეც. თამილასაც რატის ასაკის გოგო ჰყავს – სალომე. ის ვიცი, რომ რატი ამაყობს ჩემით და ეს საოცრად მსიამოვნებს.

скачать dle 11.3