იუმორისტი დათო როსტომაშვილი ყვება: „ერთი ჩემი სვანი მეგობარი სტუდენტურ საერთო საცხოვრებელში ცხოვრობდა. ერთხელ მას მამამ „პრავეზიით“ იმ დროს ჩამოაკითხა, როდესაც ის ბიჭი სამი დღით კახეთში იყო წასული სტუმრად. ბიჭის მეგობრებმა მამამისი ოთახში აიყვანეს. „პრავეზია“ გამოართვეს. უთხრეს – მაცივარში შევინახავთ, რომ არ გაფუჭდესო. სინამდვილეში კი ჩანთები გვერდით ოთახში ფანჯრიდან გადააწოდეს, იქ ჩუმად  ამოალაგეს და სვანის მამას მისსავე „პრავეზიით“ გაუშალეს სუფრა.

  სვანმა რომ კუბდარი დაინახა, გაუხარდა და თქვა: თქვენც გცოდნიათო, მერე კი რომ მოკბიჩა, დააყოლა, – გემრიელია, მაგრამ სვანეთში გაკეთებული ჯობიაო.

  რომ შექეიფიანდნენ, სტუმარმა თქვა: რადგან ჩემი შვილი სამი დღითაა წასული, აღარ დაველოდები და საღამოს მატარებლით უკან დავბრუნდებიო. ბიჭებმა თავიანთი მეგობრის მამა ტაქსიში ჩასვეს და მუშტაიდის ბაღში, საბავშვო რკინიგზაზე მიიყვანეს. მემანქანეს ფული მისცეს და უთხრეს, სამი წრე არ გაჩერდეო. მატარებელი დაიძრა და სტუმარიც „გაემგზავრა“, მაგრამ მესამე წრის შემდეგ მიხვდა, რომ გაეღადავნენ.

ბიჭებმა ის სამი დღე თავიანთი მეგობრის მამა დიდი პატივით „აგულავეს“. ბოლოს კი მატარებლის ბილეთი აუღეს და ზუგდიდში ახლა უკვე ნამდვილად გაამგზავრეს“.