სახლი: ზურაბი.

გვარი: გურიელიძე.

პროფესია: ბიოლოგი.

სამუშაო ადგილი: თბილისის ზოოპარკის დირექტორი.

– მშვიდი ბავშვობა მქონდა. ერთი სასიამოვნო მოგონება მაქვს, ქუჩის ძაღლი მყავდა მიჩვეული, რომელსაც რექსი დავარქვი. სკოლაში რომ მივდიოდი, რექსიც მომყვებოდა, გაკვეთილების დასრულებამდე მელოდებოდა და მერე უკანა გზაზე ერთად ვბრუნდებოდით. ეს ძაღლი ჩემს სახლში არ ცხოვრობდა, მაგრამ სულ თან დამყვებოდა.

– ძალიან დიდია, განსაკუთრებით ისეთ შემთხვევაში, როცა შეიძლება, სახლში ათი მგელი მიიყვანო და ამაზე არანაირი პრეტენზია არ გამოთქვან. მათი დამსახურებაა, რომ ამ სფეროში წარმატებას მივაღწიე, რადგან ძალიან მიწყობდნენ ხელს.  მეექვსე სართულზე, ოროთახიან ბინაში, აივანზე რამდენიმე მგლის ყოლა მარტივი ნამდვილად არაა. როდესაც დისერტაციაზე ვმუშაობდი, გარკვეულ ასაკამდე სახლში ვზრდიდი. ჩემი მშობლები ამ ყველაფერს მოთმინებით იტანდნენ და როცა სახლში მისვლა დამაგვიანდებოდა, მათ მოვლასა და გამოკვებაშიც კი მეხმარებოდნენ. მათი ამაგი, რა თქმა უნდა, მხოლოდ ამით არ შემოიფარგლება, მაგრამ ერთ-ერთი დამახასიათებელი და მნიშვნელოვანი ფაქტორია, რადგან ისინი ბიოლოგები არ იყვნენ.

– რაც დღეს ვარ. როცა პატარა ვიყავი, სკოლიდან ხშირად ვიპარებოდი ზოოპარკში. მაგრამ სპილოსთან არ მიშვებდნენ და ძალიან მინდოდა მასთან თამაში. ოცნებად მქონდა, ზოოპარკის დირექტორი გავმხდარიყავი, რომ სპილოსთან მეთამაშა. არ მახსოვს, კოსმონავტობა ან რაიმე მსგავსი მდომებოდა.

– თანაკურსელები მეძახდნენ „ლობოს“, რაც მგელს ნიშნავს. რადგან მგლებზე ვმუშაობდი, ამიტომ დამარქვეს ეს მეტსახელი. ახლა, სამწუხაროდ, ძველი მეგობრების გარდა, ასე აღარავინ მეძახის. ეს არის მეტსახელი, რომელსაც გეძახიან და გსიამოვნებს.

– ბევრი რამეა ადამიანში დასაფასებელი, მაგრამ პირველ რიგში, სიმამაცე.

– რასაც დაისახავს მიზნად და მას მიაღწევს. საკუთარი მიზნების ერთგული ადამიანი, რომელიც იმ მიზნებამდე აუცილებლად მიდის. მარტო ერთგულება წარმატებას არ ნიშნავს. აქ სფეროს მნიშვნელობა არ აქვს. მიზნისკენ მიმავალი გზა კი, როგორც ყოველთვის, მარტივი არ არის.

– ბავშვობაში მეშინოდა ტრაქტორის, იმის მერე არაფრის მეშინია. ეს არ ნიშნავს, რომ თავზეხელაღებული რაღაცები შემიძლია გავაკეთო. არა, სწორედ, ეს განსაზღვრავს, რა შეიძლება, გავაკეთო და რა – არა.  

– არ მჯერა ბედისწერის. ვთვლი, რომ ადამიანს თავად შეუძლია, საკუთარი ბედი შეცვალოს ისე, როგორც  საჭიროდ ჩათვლის. მის ქმედებებზეა დამოკიდებული შემდგომი განვითარება და არა, სადღაც განსაზღვრულ ბედისწერაზე. არ ვაღიარებ იმას, რომ ბედი ადამიანს დაბადებიდან  დაჰყვება.

– საკმაოდ ხშირად. ყოფილა შემთხვევები, როცა შევსულვარ მტაცებლებთან უშუალო კონტაქტში, რაც საკმაოდ დიდი რისკია. ასევე, ღია ზღვაში
ჩამიყვინთავს, ბევრია ასეთი. მიყვარს ექსტრემიც.

– ის, როცა შენი ქმედებით შეგიძლია, ნებისმიერი რამის განხორციელება, ოღონდ სხვის შეუზღუდავად.

– გადამიხდია. ყოფილა შემთხვევა და საჭიროდ ჩამითვლია, რომ სამაგიერო გადამეხადა.

– უფრო სურვილის დონეზე მქონია რაღაც, რასაც შურს ვერ დავარქმევ. იმას აქვს და მე რატომ არა, ასეთი რამ არასდროს ყოფილა.

– არც ისე მარტივი უნდა იყოს.

– არასოდეს. არ მქონია  ეჭვიანობის საფუძველი.

– სიყვარული – ეს არის...

– დამოკიდებულება ბევრი რამის მიმართ, როდესაც რაღაც ძალიან ახლო ხდება შენთვის.

– ძალიან ინდივიდუალურია და თავად კონკრეტულ შემთხვევაზეა დამოკიდებული, გადაჭრით ვერ ვიტყვი, დროსთან ერთად ქრება თუ ძლიერდება. ნებისმიერი მიმართულებაა დასაშვები.

– პირველ რიგში, ჭკვიანი. დანარჩენი უკვე თანდაყოლილი ატრიბუტებია, სასურველი, თუმცა, არა – აუცილებელი.

– ბევრი რამ, ცოტა გამიჭირდება კონკრეტული რამის გამოყოფა, რადგან კომპლექსურად უნდა იყოს მასში ყველაფერი. ეს იქნება ხასიათის თვისებები თუ სხვა რამ. კარგი ხასიათი კი ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი რამაა.

– აუცილებელია. შეიძლება, ვიღაც მარტოხელა ადამიანი იყოს ბედნიერი, მაგრამ მე ვერ ვიქნებოდი. ამ დროს ადამიანი რაღაც ერთი მთლიანობაა.

– ყველაზე რთული საპატიებელია ღალატი, ყველანაირ შემთხვევას ვგულისხმობ. როცა ადამიანს ენდობი და ის შენს ზურგს უკან რაღაცას ხლართავს – ეს ნამდვილად რთულად საპატიებელია.

– რამდენიმე საინტერესო შემთხვევა მქონდა და გამოყოფა გამიჭირდება, თუმცა ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანი შეხვედრების მთელი ციკლი იყო, როდესაც ვიმყოფებოდი ჯერალდ დარელის ცენტრში და ბევრ სახელგანთქმულ მეცნიერთან მომიწია ურთიერთობა, მათ შორის ცოცხალ ლეგენდებთან.

– ორი შემთხვევაა: როცა ვინმე შორს არის და არ ესმის და როცა ძალიან ვბრაზდები, თუმცა საკმაოდ კარგი ნევრები მაქვს.

– მთელი ცხოვრების განმავლობაში რაღაცას რომ ვემალებოდე – არა, მაგრამ არის რაღაც შემთხვევბი, როცა შეიძლება, რამეს დავემალო. საკმაოდ ხშირად ვემალები მზეს, რომ არ დავიწვა.

– არ მიჭირს. როცა რაღაც შეგეშლება, აუცილებელია, ბოდიში მოიხადო, შეუცდომელი არავინაა. როცა ბოდიშს არ იხდი, ხარ ჯიუტი არსება, რომელიც ისევ იმავე ქმედებას ცოტა ხანში ისევ ჩაიდენს. ბოდიშის მოხდის არ უნდა გეშინოდეს.

– ძალიან ბევრი რამ. ბავშვობაში მაკვირვებდა, როგორ ხდებოდა გამოსახულების გადაცემა ყოველგვარი სადენების გარეშე. ახლა კი ვიცი, მაგრამ მაშინ მიკვირდა. შეიძლება ითქვას, რომ გამაკვირვა ტელევიზორმა. არის თანამედროვე ტექნოლოგიები, რომლის აღმოჩენებიც მართლა საოცარი რამაა. მთლიანად სამყაროს არსებობა მაკვირვებს.

– ჩემი ოჯახით, მეუღლით, შვილით, ჩემი ცხოველებით, მაგალითად, ჩვენი აქლემით, რომელიც ყველაზე ლამაზი აქლემია მსოფლიოში და ასევე, ჩემს ირგვლივ მყოფი ადამიანებით.

– ხანდახან – ხუმრობით და თუ გარდაუვალი აუცილებლობაა, როცა ტყუილი შეიძლება, ვიღაცის ან რაღაცის გადარჩენის საფასური იყოს. საბედნიეროდ, ასეთი რამ ჩემს ცხოვრებაში ცოტა იყო.

– ცივ იარაღს, განსაკუთრებით სხვადასხვა ქვეყნების: შუბებს, ხმლებს, კომბლებს, მათრახებს და ასე შემდეგ. სახლში ამ ყველაფრის კოლექცია მაქვს.

– თუ საკუთარ თავში ყველაფერი მოგწონს, ძალიან ცუდად არის საქმე, რაც უფრო ბევრი რამ არ მოგწონს, ბევრად უკეთესი ხარ.

– ყოველთვის მინდოდა, ცხოველებთან ერთად მემუშავა და წავსულიყავი აფრიკაში, ეს იყო ჩემი ოცნება და ორივე ავიხდინე. თუმცა, ბევრი ოცნება დამრჩა და მიზნებიც ჯერ ბოლომდე არ ამისრულებია. ახლა ამაზონიაში მოგზაურობაზე ვოცნებობ.

– არასოდეს  დამავიწყდება 2015 წლის 13 ივნისი.

– სიამოვნებით ვიზარმაცებდი, მაგრამ სამწუხაროდ, დრო არ მაქვს. ისე, კარგია, რომ წამოწვები და შენს ნებაზე ნებივრობ, აუცილებელიც კი არის ხოლმე.

– საზოგადოებისთვის რაღაცის შექმნა, საზოგადოების ერთი ნაბიჯით წინ  წაწევა, მნიშვნელობა არ აქვს, რა მიმართულებით.

– პროფესიის მხრივ, ვეძებ სხვადასხვა აღმოჩენებს ბუნებაში, განსაკუთრებით იმ ცხოველებს, რომლებიც ითვლება, რომ საქართველოში გამქრალია. იმედი მაქვს, კიდევ იქნება რომელიმე მათგანი შემორჩენილი.  ისე, ალბათ, სიმშვიდეს ვეძებ.

– ამ ბოლო დროს ახალი ზოოპარკის მშენებლობაზე. ღამეები არ მძინავს, იმდენად დიდი დოზით ვფიქრობ ამაზე. შენი წარმოსახვები უნდა იყოს მისაღები ადამიანებისთვის,  რომლებიც ამას დაინახავენ და ცხოველებისთვის, რომლებსაც იქ მოუწევთ ცხოვრება.