თინიკო (27 წლის): მე არც სინდისის ქენჯნა მაწუხებს და არც დანაშაულის განცდა. საამისო არაფერი ჩამიდენია. ჩემზე არ არის ოჯახის დანგრევის ცოდვა. როცა ჩემი მომავალი მეუღლე გავიცანი, ის ცოლს უკვე გაშორებული იყო, ქალბატონი კი – სხვა კაცზე დანიშნული. იცით, მე არც ის ქალი მაინტერესებდა და არც მისი პირადი ცხოვრება. მიმაჩნდა, რომ არ იყო ეს ჩემი საქმე. იმასაც ვამბობდი: არ მაინტერესებს, რა იყო ჩემი ქმრის ცხოვრება ჩემამდე, მთავარია, ახლა რა იქნება-მეთქი, მაგრამ ვინ დაგაცადა.

– არა. ვხვდებოდი, რომ არ სიამოვნებდა ამ თემაზე საუბარი. რატომ მექექა მისი წარსული, რომელიც ალბათ, უსიამოვნო მოგონებებს უღვიძებდა. როცა გავიგე, რომ ცოლთან იყო გაშორებული და ოთხი წლის შვილიც ჰყავდა, ძალიან ვინერვიულე. ვუთხარი კიდეც, რომ არ მინდოდა ჩვენი ურთიერთობა გაგრძელებულიყო. მეშინოდა იმის, რაც მერე მართლაც მოხდა. ვფიქრობდი, რომ მისი ყოფილი ცოლი არ მოგვცემდა მშვიდად ცხოვრების საშუალებას. ხომ არის, რომ შენი გული რაღაცას გელაპარაკება, გაფრთხილებს. სწორედ ასეთი განცდა მქონდა. არ მინდოდა, მის ყოფილ ცოლს, როცა მოესურვებოდა, ჩვენს სახლში ერბინა.

– რატომ უნდა ერბინა.

– როცა ქალს და კაცს საერთო შვილი ჰყავთ და კაცი ისეთი პიროვნებაა, როგორიც ჩემი ქმარია, ამისი უზარმაზარი შანსი არსებობს. ჩემი ქმარი როგორზეც მიოცნებია და მინატრია, ზუსტად ისეთია. ძალიან დიდსულოვანია და დამთმობი. ამით კი ბოროტად სარგებლობენ ადამიანები, უპირველესად მისი ყოფილი ცოლი. ვერ ვიგებ, რა უნდა ამ ქალს. ის კაცი ფუფუნებაში აცხოვრებს, ჩემი ქმარიც ძალიან კარგად ზრუნავს ბავშვზე. რატომ გიჟდება იმაზე, რომ მისმა ყოფილმა ქმარმა საყვარელი ადამიანი იპოვა? მართლა არ ვიცი, რა დავარქვა ამას – ეგოიზმი თუ ბოროტება. ქმარმა მითხრა, ჩემი შვილის დედას ვერც აქ მოსვლას დავუშლი და ვერც გავებუტებიო. ჩემზე ეს ამბავი საშინლად მოქმედებს.

– დარწმუნებული ვარ, რომ გიგის მასთან შვილის მეტი მართლა არაფერი აკავშირებს, მაგრამ მაინც გული მეგლიჯება. არ მინდა, რომ ვხედავდე, თანაც ჩემს სახლში. უბოროტესი არსებაა. რაც მთავარია, ბავშვთან დაახლოებაში მიშლის ხელს. არ ვიცი, რას ელაპარაკება ჩემზე, მაგრამ ბავშვი აშკარად სიძულვილით მიყურებს.

– ძალიან ხშირად. მაგრამ მის ყოფილ ცოლს რა უფლება აქვს, შუაღამისას ან დილაუთენია დაგვადგეს თავზე, აქაოდა ვერ მოვისვენე, ბავშვს უნდა დავხედოო. თავიდან ვფიქრობდი, მართლა ბავშვის გარეშე ვერ ძლებს-მეთქი, მაგრამ მერე მივხვდი, რომ ამას ჩემს გასამწარებლად აკეთებს. ხვალ ხომ შეიძლება, ისევ პირველ ქმართან დაბრუნება მოუნდეს. ამ შემთხვევაში მე სრულიად ზედმეტი და ხელის შემშლელი ვარ. შეიძლება, იმასაც ფიქრობს, რომ როცა ბავშვს გავაჩენ, ჩემი ქმარი ნაკლებად იზრუნებს უფროს შვილზე. ფაქტია, რომ ბრძოლა გამომიცხდა.

– დარწმუნებული კი ვარ, მაგრამ მაინც მეშინია. ბავშვის ფაქტორი ძალიან ბევრს ნიშნავს. ისიც მითხრეს, რომ სანამ მე გამოვჩნდებოდი, საერთოდ არ მოდიოდა ქალბატონი ყოფილ ქმართან სახლში და ბავშვსაც ძალიან იშვითად აჩვენებდა. ხოლო როცა აჩვენებდა, მაშინაც ბებიამისს ან მძღოლს მოჰყავდა. რატომ გაუსკდა სიყვარულის ბუშტი მაინცდამაინც ახლა, როცა ხედავს, რომ მისი ყოფილი ქმარი ბედნიერია. ერთხელ უკვე ველაპარაკე ჩემს ქმარს და მითხრა, შენ მაგას არ იცნობ, თუ გადაირია, ბავშვს აღარ გამაკარებს და მე დარდით მოვკვდები. ისევ შენ უნდა მოითმინო, მოსწყინდება ჩვენს ცხოვრებაში ქექვა და დაგვანებებს თავსო. გამოდის, რომ ხედავს, ის უნამუსო ჩვენს ცხოვრებაში რომ იქექება, მაგრამ ვერაფერს აკეთებს. „მოითმინე, მოსწყინდება“ ვერაფერი ნუგეშია ჩემთვის. მე რა ვიცი, როდის მოსწყინდება. მაგას უნდა ველოდო და გავსკდე გულზე? ხომ ხვდებით რა გამოუვალ სიტუაციაში ვარ. ყველაფერი მაქვს იმისთვის, რომ ბედნიერი ვიყო, მე კი ლამის ყოველ მეორე ღამეს ბალიშს ცრემლებით ვასველებ. ვის ვუთხრა და ვის მოვუყვე, რა უბედურება მჭირს. ზოგჯერ ვფიქრობ, რომ შეცდომა დავუშვი, მას რომ გავყევი ცოლად. მისი ექსმეუღლე ჩვენ მშვიდად ცხოვრების უფლებას არასოდეს მოგვცემს.

– ჩემთვის იდეალური მამაკაცი ყოველთვის იყო ის, ვინც ქალის პატივისცემა და დაფასება იცოდა. ჩემს ქმარს შეუძლია ჩვეულებრივი დღე დღესასწაულად გიქციოს და ამისთვის სულაც არ სჭირდება ბევრი ფული. მაგალითად, შეუძლია, ადგეს და სანამ გაიღვიძებ ისეთი საუზმე დაგახვედროს, ყოველგვარი ხვეწნისა და წინასწარი აჟიოტაჟის გარეშე, რომ გადაგრიოს. ან უსიტყვოდ აიფაროს წინსაფარი და დაგირეცხოს ჭურჭელი. უთქმელად ხვდება, რა გაწუხებს. საოცარი პასუხისმგებლობის გრძნობა აქვს და ყველაფერს აკეთებს იმისთვის, რომ შენს წინაშე პირნათელი იყოს. არც თამაში შეუძლია. თავის ყოფილ ცოლსაც არ ლანძღავს. მაქსიმალურად ცდილობს, კორექტული იყოს. არ ვიცი, საიდან აქვს ამხელა მოთმინება. სხვა კაცი აქამდე აუცილებლად სცემდა. ადამიანურად ელაპარაკება და ითმენს მის უზნეო გამოხდომებს, ეს ჩემი ქმრის დიდსულოვნებაზე მიუთითებს.

– რომ არ მოსწყინდეს თქვენი ქმრის ექსმეუღლეს, თქვენს ოჯახში „ქექვა“, რას აპირებთ ამ შემთხვევაში?

– ეგ რომ ვიცოდე, მაშინ პრობლემაც ხომ არ მექნებოდა. ალბათ, იქამდე მომიწევს ამ ყველაფრის ატანა, სანამ ბავშვი არ გაიზრდება და ჭკუაში არ ჩავარდება, თუ მანამდე გული არ გამისკდა. დარწმუნებული ვარ, ის „ახალი“ კაციც კარგად ეყოლება გამოჭერილი. აბა, შუაღამისას ჩვენთან რომ მოდის ,,დასაწიოკებლად”, რატომ არ ეკითხება, რა უნდა თავის ყოფილი ქმრის ოჯახში. მე ვხვდები, რომ ბავშვს ძალიან წარმატებით იყენებს საკუთარი მიზნებისთვის. მაგრამ ეს ჩემს პრობლემებს ვერ შველის. ჩემს ქმართან რამე სხვა გაუგებრობა რომ მქონდეს ან ერთმანეთს ვერ ვეწყობოდეთ, კიდევ ჰო, მაგრამ ამ ქალმა როგორ უნდა დაანგრიოს ჩვენი ბედნიერება.