თიკო (37 წლის): რაზეც მე უნდა ვისაუბრო, დარწმუნებული ვარ, ძალიან ბევრ ქალს ადარდებს. სიყვარული არაჩვეულებრივი რამეა და არავის ვუსურვებ მის გარეშე ცხოვრებას. მაგრამ, თუ სიყვარულს შენი კონტროლის ქვეშ არ მოაქცევ, საკუთარი  თავის მტერი  იქნები. რამდენი ქალი ვახერხებთ ამას? ალბათ, ძალიან ცოტა და მათაც დაცინვით მოვიხსენიებთ. როცა გვიყვარს, გვავიწყდება, რომ ანთებულ სასიყვარულო გრძნობას ჩაქრობის უნარიც აქვს და როცა ეს ხდება, მამაკაცი ხედავს ქალს მთელი თავისი ნაკლოვანებებითა და ღირსებებით.

– ქალი არ ხედავს მამაკაცს მთელი თავისი ნაკლოვანებებითა და ღირსებებით?

– ჩვენ მაშინაც ვხედავთ მამაკაცის ნაკლს, როცა ძალიან ვართ შეყვარებულები, მაგრამ თვალს ვხუჭავთ ამ ყველაფერზე.  დაფიქრდით და მიხვდებით, რომ ეს ასეა. შეყვარებულ ქალს არაფრის დანახვა და გაგონება არ სურს. ჯიუტად, შეგნებულად იყრუებს ყურს და იბრმავებს თვალებს.  მამაკაცს კი, როცა უყვარს,  ყველა სხვა შეგრძნება დაჩლუნგებული აქვს. ის მართლა ვერაფერს ხედავს და ამჩნევს. სანამ სიყვარული ძლიერია, მისთვის საყვარელი ქალი უნაკლოა. წარმოიდგინეთ, ავადმყოფი რომ ბოდავს, მისი სიტყვების დაჯერება ხომ არ შეიძლება. ასეა შეყვარებული მამაკაცის შემთხვევაშიც.

– მე ეს არ მითქვამს. გონიერები მაშინ ვიქნებოდით, თავს რომ არ ვიტყუებდეთ. ხომ ყველაფერი ამის გამო ხდება. რაღაც მომენტამდე არ გვინდა, რეალობას თვალი გავუსწოროთ, გავაღმერთებთ კაცს და მერე ისევ ჩვენ ვნანობთ. ილუზიებით  დიდხანს ვერ იცხოვებ  და ვერც სიყვარულს ასაზრდოებ.

– სიყვარულზე უარი მაშინ უნდა ვთქვათ, როცა ზუსტად ვიცით, რომ მამაკაცის ზოგიერთ ჩვევასთან ერთად ცხოვრებას ვერ შევძლებთ. ეს ხომ ჩვენი ცხოვრებაა და ყველა ვხვდებით, რომ მუდმივი კომპრომისი წარმოუდგენელია. მოთმენასა და თვალის დახუჭვას  მამაკაცი ღირსებად არ ჩაგითვლით – ამის იმედი არ უნდა გვქონდეთ.  მოთმინების ფიალა კი ივსება.

– დიახ. როგორც კი მოთმინების ფიალა აგევსებათ და მამაკაცს ნაკლზე მიუთითებთ, ის ამას არ გაპატიებთ. იმედსაც გაუცრუებთ. ამ დროს თქვენ კიდევ უფრო გაბრაზდებით და რისხვად ატყდებით თავს „დამნაშავეს“, რითაც მამაკაცის თვალში მხოლოდ აკნინებთ საკუთარ ღირსებებს. მისთვის არსებობს ბევრი ისეთი რამ, რომელთა პატიებაც, უბრალოდ, შეუძლებელია. მაგალითად, ვერ ხვდება, რატომ საყვედურობთ და ეჩხუბებით. ის ხომ ისეთივეა, როგორიც ყოველთვის იყო. ვერ გაიგებს, რატომ სთხოვთ, შეიცვალოს ან როგორ შეიცვალოს. მოცემულ სიტუაციაში მას სიყვარულიც კი არ დაეხმარება, რომ აგიტანოთ. რადგანაც ასეთ დროს  მისთვის არანაირი სიყვარული აღარ არსებობს. ასეთ დროს მამაკაცი მიდის იმასთან, ვინც ისეთს მიიღებს, როგორიც არის.

– მამაკაცს არ შეუძლია იმის პატიება, რომ გამუდმებით ცდილობთ მის გადაკეთებას. ღალატს უფრო აპატიებს საყვარელ ქალს, ვიდრე მასზე „ძალადობას“. თუ გადაწყვიტეთ, რომ ქმარი თავიდან აღზარდოთ ან გადააკეთოთ, ისე მაინც გააკეთეთ, რომ ვერ მიხვდეს – მოფერებითა და შეფარვით. შეტევაზე გადასვლით მხოლოდ დააზარალებთ ურთიერთობას. ეს ის ბრძოლაა, რომელშიც აუცილებლად დამარცხდებით. მამაკაცს უკვე საკუთარ სიტყვებშიც შეეპარება ეჭვი.  იფიქრებს, ამ ქალს როგორ შევფიცე საუკუნო სიყვარულიო. თუ ამ ზომამდე მიიყვანთ, მერე „დანდობას“ ნუღარ ელოდებით.

– მაგას არავინ ამბობს, მაგრამ ნურასოდეს ეჩხუბებით იმისთვის, რასაც საყვარელ ადამიანს ქორწინებამდე ახირებად უთვლიდით. ან თავიდანვე ჩამოყალიბდით, რასთან შეგიძლიათ შეგუება, ან ურთიერთობას ნუ გააგრძელებთ იმ იმედით, რომ გადააკეთებთ.  ასეთივე თავდასხმად აღიქვამს მამაკაცი ქალის ამპარტავნობას. თუ ქმართან შედარებით მაღალ სოციალურ საფეხურზე დგახართ, ნუ აგრძნობინებთ ამას მწვავედ. ნუ დააყვედრებთ საკუთარ თავს. ესეც აფიქრებინებს მამაკაცს, რომ თქვენგან გაქცევის დრო მოვიდა. მოკლედ, როცა გავაანალიზე ყველაფერი, მივხვდი, რომ ოჯახის დანგრევის მიზეზი თავად გავხდებოდი, თანაც, ჩემი წინდაუხედაობით. ქმარი არ მაპატიებდა მუდმივ საყვედურებს, ჩიჩინსა და ჩხუბს. თანაც, უკვე ჩამოყალიბებული ჩვევებისა და ქცევების გამო. დროზე მივხვდი და გავჩუმდი. დავამუხრუჭე და მგონი, ვუშველე სიტუაციას. ახლა მთავარია, დამიჯეროს, რომ ისეთი მიყვარს, როგორიც არის.