– თქვენი კითხვა პასუხსაც მოიცავს... ახლახან მიამბო ჩემმა მეგობარმა საფრანგეთში მომხდარის შესახებ: ერთი ქალის მეზობელს აღმოაჩნდა კორონავირუსი, სასწრაფოდ წაიყვანეს კლინიკაში, თავად იმ ქალს კი სხვა სართულზე გადასვლა ურჩიეს და დაუბარეს, თუ ხველა და სიცხე დაგეწყოთ, დაგვიკავშირდითო. ქალმა დაურეკა თავის ექიმს და უთხრა, რომ მასთან ცოტა ხნის წინათ იყო ვიზიტზე, რადგან ყელი სტკიოდა და ახველებდა. ექიმმა ისტორიას ჩახედა და მიულოცა, თქვენ კორონავირუსი უკვე გადაგიტანიათო. არადა ლაპარაკია ექიმებზე და არა ყოფითი განათლების მქონე ადამიანებზე. ისაა დარღვეული, რასაც ვუწოდებთ თვითგადარჩენის ინსტინქტს, მოვლენებისადმი სერიოზულობაა დარღვეული და ეს არ ეხება მხოლოდ ჯანდაცვის სფეროს. ჩვენ ყოველდღიურად პოლიტიკაში ვაწყდებით, რომ თანამედროვე ლიდერები სისულელეებს აკეთებენ, არასერიოზულობას ამჟღავნებენ. ჯანმრთელობის დაცვის საერთაშორისო საზოგადოების მოწოდებაც, ერთიანი ღონისძიებები გაატარეთო, ამის დასტურია – ფაქტია, არაფერზე სერიოზული რეაქცია პოლიტიკურ ლიდერებს არ აქვთ, არც ეკოლოგიურ პრობლემებზე, არც ბავშვების მდგომარეობაზე და ამ ჩამონათვლის გაგრძელება უსასრულოდ შეიძლება.

– ადამიანები, რომლებსაც არანაირი კავშირი არ ჰქონდათ იმ საომარ მოქმედებებთან.

– ასეთი გულგრილობა პირველი არ არის. ანალოგიური რამ მოხდა ჰიტლერის გამოჩენის დროსაც. ის სერიოზულად არავის აღუქვამს და ბევრმა ევროპელმა ლიდერმა, ოღონდ ჩვენ არ შევწუხდეთო და ჰიტლერს, ფაქტობრივად, მწვანე შუქი აუნთო. რა მოჰყვებოდა ამ მწვანე შუქის ანთებას, არ დაფიქრდნენ ან ვერ დაფიქრდნენ. ამიტომ, შეიძლება, უფრო ზოგადია პრობლემა და არა მხოლოდ ჯანმრთელობის დაცვის. ევროპელები, როგორც ჩანს, ხშირად უშვებენ შეცდომას პრობლემის სიმძიმის შეფასებაში. არ არის გამორიცხული, რომ ევროპელობამ გაანებივრა ისინი. იმდენად გამოსდიოდათ ყველაფერი, რომ შეიძლება, შეეჩვივნენ იმას, რომ ყველაფერს მოაგვარებენ. რასაც მოიფიქრებენ ისე და იმას გადაწყვეტენ. ანუ, რასაც დროთა განმავლობაში დაერქვა ევროპაცენტრიზმი – რომ ყველაფერში მართლები არიან. ანალოგიური რამ მოხდა ახლაც და არც კი უშვებენ აზრს, რომ მათ შეიძლება, შეცდომა მოუვიდეთ. მგონი, რაღაც ამგვარი მოვლენაა და არა მხოლოდ კორონავირუსით გამოწვეული დაბნეულობა.

– ეს რომ ასეა, ამაზე მეტყველებს, თუნდაც, ის, რომ სულ უფრო გახშირდა იმაზე ლაპარაკი, რომ ევროპული ერთიანობა იშლება კორონავირუსის გამო, სწორედ იმიტომ, რომ ევროპული ქვეყნები საკუთარი პრობლემების მოგვარებაზე გადაერთნენ და აღარ სცალიათ ერთმანეთისთვის. იხურება საზღვრები და შენგენის ზონა, როგორც ასეთი, ფაქტობრივად, გაქრა. ეს იმასაც ნიშნავს, რომ დაუფიქრებლობას ცუდი შედეგი მოაქვს. ეს დღევანდელმა დღემ ცხადი გახადა, თორემ დღევანდელობის მოვლენა არ არის. უზარმაზარი პრობლემა შეექმნა ევროპას მიგრანტების გამო და, ევროპულობას როგორ ვუღალატებთო და ხელი არ გაანძრიეს, საერთოდ არ გადაწყვიტეს და დატოვეს ღიად, მაშინ, როდესაც, როგორც კი კორონავირუსის პრობლემა გაჩნდა, არათუ საზღვრები დახურეს, უკან არ დაიხიეს არაფერზე. ესე იგი, არ იყო საზღვრების დახურვა სირთულე. მაშინ, გადაეწყვიტათ თავის დროზე, იმათ რაღას ერჩოდნენ, თავიანთ მოქალაქეებს, რომლებიც მიგრანტების მსხვერპლი გახდნენ?! საქმეც ესაა – ვერ იღებენ გადაწყვეტილებებს.

– მიიღეს იმიტომ, რომ, რეალურად, მითია ევროპული ერთიანობის ის ვარიანტი, რაც თავად ამოიჩემეს, რომ ევროპული ცივილიზაცია, მაინცდამაინც, არის ის, რომ ყველა ადამიანმა იცხოვროს იქ, სადაც თვითონ უნდა.

– და კიდევ ერთი რამ გამოჩნდა, გააცნობიერეს, რომ, მე თუ ვირუსის გადამტანი აღმოვჩნდი, ხიფათი ემუქრება ყველას, ამიტომ გახდა ეს სახლი ასეთი ძვირფასი. ვერ გაგაგდებენ და არც გაგაგდებენ, იმიტომ რომ მათთვისვეა სახიფათო, თუ სახლიდან გაგაგდეს, რადგან შეიძლება, სხვები დაასნებოვნო. იმის თქმა მინდა, რომ ძალიან დიდი გაკვეთილი ჩაგვიტარა მამაზეციერმა ამ ვირუსის შემოტანით, ისევე, როგორც თავის დროზე იყო ლაპარაკი, რომ შიდსი არეული ცხოვრების ჭკუის სასწავლებელი იყო და, მართლაც, შიდსის ეპიდემიის შემდეგ უფრო ზომიერი გახდა ევროპის სექსუალური ცხოვრება.

– ყოველი შემთხვევისთვის, მაგ მითს მნიშვნელოვანი ბზარი გაუჩნდა. ვხედავთ, რომ იმ ქვეყნების, რომლებზეც დგას ევროპული ცივილიზაცია, დაუდევრობის გამო მოიკიდა ვირუსმა ფეხი. ეს დაუდევრობა იწყება საიდან?! მართლაც, ევროპული ცივილიზაციის აკვნიდან – იტალიიდან. როგორც ჩანს, ჩვენ კარგი სამსახური გაგვიწია იმან, რომ სულ ვეჭვობთ, ვართ კი ისეთი კარგები, როგორც ევროპელები და არ ვიშურებთ ძალისხმევას და ამ ძალისხმევის გამოა ცოტა უკეთესი შედეგი, ღმერთმა კარგი ყურით გვისმინოს, რომ გვაქვს. ეს პრობლემისადმი სერიოზული დამოკიდებულების შედეგია. რაც თქვენ მოყევით, ამის დამადასტურებელია პირბადეები, ხელთათმანები, დისტანციის დაცვა. ვისაც არ აქვს პრობლემისადმი სერიოზული დამოკიდებულება და ასეთია მარნეულის შემთხვევა, ვნახეთ, რა შედეგია. და იქაც არასერიოზულობის გარდა სხვა მიზეზი არ არის, იმიტომ რომ, ფაქტობრივად, ყველა ერთნაირად გააფრთხილეს. ბევრმა სხვა რეგიონში მცხოვრებმაც გამოავლინა არასერიოზულობა, თუმცა იმდენმა არა, რომ ეს კატასტროფად ქცეულიყო, მაგრამ მარნეულში ისეთი ზომის დაუდევრობა და არასერიოზულობა ვნახეთ, რომ ამან შესაძლოა, კატასტროფული შედეგი გამოიღოს: ეპიდემიამ მიიღოს გაცილებით რთულად სამართავი ხასიათი.

– მეეჭვება, ეს სტრატეგია აირჩიოს რომელიმე ქვეყანამ, მოვლენების ლოგიკიდან გამომდინარე. ვთქვათ, ამერიკამ თავისთვის ჩაკეტა ეს ვაქცინა, ესე იგი, აშშ-ში დროებით ჩასული ჩინელი რომ ვერ მოიხმარს ამ წამალსა და ვაქცინას, მაგრამ ის ხომ ამერიკელს გადასდებს ავადმყოფობას?! ასე რომ, ქვეყნების ჩაკეტვა მათი ინტერესი არ არის, პირიქით, ქვეყნების ინტერესი უნდა იყოს, რაც შეიძლება, ფართოდ გავრცელება იმის, რაც ყველა ადამიანს გადაარჩენს, იმიტომ რომ ყველა აღმოჩნდება დარტყმის ქვეშ.

– ეს არ არის მხოლოდ ჰუმანური აქტი, დამხმარეები თავიანთ თავსაც ეხმარებიან ამით. ეს ადამიანები ერთ ადგილას ხომ არ ცხოვრობენ?! მთელი მსოფლიო მოძრაობს და ამ მოძრაობაში ნებისმიერი შეიძლება, აღმოჩნდეს ინფექციის წყარო და გამავრცელებელი, ამიტომ ამ ინფექციას ყველამ თუ არ მოუარა, მხოლოდ ერთ ქვეყანაში შეუძლებელია, დაამარცხონ. ახლა ჩვენ ვლაპარაკობთ მარნეულზე და ხომ ვერ ვიტყვით - იყოს მარნეულში ინფექცია, მერე ჩვენ რა?! ეს ხომ არ იქნება სწორი?! იმიტომ რომ მარნეულიდან ინფექცია მოედება მთელ საქართველოს, შემდეგ – ამიერკავკასიას და ასე შემდეგ. ამდენად ვამბობ, რომ, ალბათ, ამერიკული მხარე აცნობიერებს იმას, რომ ევროპისთვის დახმარების არგაწევა თავად ამერიკას ამყოფებს რისკის ქვეშ.