შესაძლოა, რაკი უთქვამთ, ქვეყანა ინგრეოდა, ტურა ქორწილს შვებოდაო, მარნეულისა და ბოლნისის ჩაკეტვის შემდგომ მართლმადიდებელი სასულიერო პირების მიერ მარნეულის ქუჩების კურთხევამ ერთი კონკრეტული სეგმენტის მედიასა და არასამთავრობოელებს საბაბი მისცა განგაშის ზარები შემოეკრათ, პათოსით: იქ ძირითადად მუსლიმანი მოსახლეობა ცხოვრობს და მათი რელიგიური გრძნობების შეურაცხყოფაა მართლმადიდებლური რიტუალებიო, ცხადია, ის ფაქტი, რომ ზოგადად, ეს ქვეყანა მართლმადიდებლურია გამორჩათ ან ფიქრობენ, რა მოსატანიაო, იმიტომ რომ ამის თქმაში ფულს არავინ იხდის (ისიცაა, სამომავლოდ იბევებენ გრანტებს).

  მეორე მხრივ, იმ აზრის დანერგვასაც ცდილობენ, რომ თითქოსდა, დანარჩენი საქართველო მარნეულის მოსახლეობას აუმხედრდა ეთნიკური ნიშნით (რაკი მარნეულელმა ქალბატონმა დაასნებოვნა ბევრი და სწორედ ამის გამო ჩაიკეტა საქართველოს ორი რაიონი), რაც იმას გარდა, რომ მავნებლობაა (გამორჩენის მიღების მოტივით), აბსურდია, რადგან აი, იტალიიდან ჩამოსულ იმ ეთნიკურ ქართველს რომ აუმხედრდა საზოგადოება (რომელმაც, მათ შორის, ამირან გამყრელიძის შვილი დაასნებოვნა), ამხედრებაც ისეთი უნდა.

  აქედან გამომდინარე კი, ჩნდება ეჭვი, რომ ზემოხსენებული შეგონების მოქმედ გმირ ტურასაც კი ჯიბეში ჩაისვამენ ჩვენებური „უფლებადამცველები“, საქმე საქმეზე თუ მიდგა.