კაფკა: მხოლოდ სიბნელეში შეიძლება, დავინახოთ ვარსკვლავები.

შოპენჰაუერი: იმის დანახვა კი არაა საქმე, რაც აქამდე არავის დაუნახავს, არამედ ფიქრი იმაზე, რაზეც ჯერ არავის უფიქრია, იმის შესახებ, რასაც ყველა ხედავს.

ვოვენარგი: ადამიანი, რომელიც სულელებისთვის წერს, ყოველთვის დარწმუნებულია, რომ ბევრი მკითხველი ეყოლება.

პაულსი: გადაშენების პირას არა მხოლოდ ცხოველები, არამედ გრძნობებიც დადგნენ.

მამარდაშვილი: სადაც არის რისკი, იქვეა მარტოობაც. რისკში ჩვენ მარტონი ვართ, მარტოობა კი იმის პირობაა, რომ ვვითარდებით.

მონტენი: რასაც ადამიანები ბედს უწოდებენ, არსებითაც მათივე ჩადენილ სისულელეთა გროვაა.

ჰესე: ქვეყნად ვერ ნახავ კაცს, ჭკუა ჰქონდეს და გულში რამე არ სტკიოდეს.

ნიცშე: ნუ შეუბერავ სულს სხვის სანთელს, ის არ შემატებს ბრწყინვალებას შენსას.

უზნაძე: როდესაც ცხოვრებაში შენიანს შეხვდები, მიხვდები, რატომ ვერ უგებდი სხვებს.

რუმი: ყველაზე უარესი მარტოობაა – დარჩე მათ შორის, რომლებსაც შენი არ ესმით.

ცვაიგი: ღმერთი ერთდროულად ყველგან ვერ იქნებოდა – ამიტომაც შექმნა დედა.

ვოლტერი: არ იყო ისეთი ტკბილი, შეგჭამონ. არც ისე მწარე – გადმოგაფურთხონ.

რუსო: ყრუმ მოისმინა მუნჯის საუბარი, რომ ბრმამ დაინახა, თუ როგორ გარბოდა კოჭლი სწრაფად.

ოდენი: ღმერთო, მომეხმარე, რომ ფეხზე დავდგე, წაქცევას მე თვითონ მოვახერხებ.

მარკესი: ნამდვილი მეგობარი ისაა, ვინც შენს ხელს დაიჭერს და გულისცემას იგრძნობს.

კლუჩევსკი: ყოველთვის, როდესაც თავს იგრძნობ მარტოსულად და არაფრისმაქნისად, გაიხსენე, რომ გაქვს 26 მილიარდი ანტისხეული, რომლებიც მოგზაურობენ შენს ვენებში და თითოეული მზადაა განადგურდეს შენს გადასარჩენად.

უაილდი: ვინც კარგ, გამგებიან და ლამაზ ქალს ეძებს, ეძებს არა ერთ, არამედ სამ ქალს.

შილერი: საუკეთესო სახელმწიფო და საუკეთესო ქალი იმით შეიცნობა, რომ არც ერთ მათგანზე არ ლაპარაკობენ.