ერთ შვედ ელჩს ინდოელი მძღოლი ჰყავდა, რომელიც მას ცხრა წელი პატიოსნად ემსახურებოდა. ხანდახან ელჩი საუზმეზე სენდვიჩს მიირთმევდა და მძღოლსაც მიიპატიჟებდა ხოლმე, მაგრამ ის ყოველთვის ზრდილობიან უარს ეუბნებოდა. მეათე წელს კი, როდესაც ელჩმა კვლავ მიიპატიჟა საუზმეზე, მძღოლმა წყნარად აუხსნა: მე ბრაჰმანი ვარ (ინდოეთში უმაღლესი კასტის წოდების წარმომადგენელი) და რადგან თქვენ დაბალი კასტიდან ხართ, ჩვენი ერთ მაგიდასთან ჯდომა შეუძლებელიაო.