ერთხელ ცნობილმა მევიოლინემ და დირიჟორმა გიდონ კრემერმა გია ყანჩელს დაურეკა და ვენაში, კონცერტზე დაპატიჟა, სადაც სხვა ნაწარმოებებთან ერთად, მისი სიმღერა უნდა შესრულებულიყო გია დანელიას ფილმიდან „ქინძაძა“. ყანჩელმა კრემერს მოუბოდიშა და უთხრა, რომ კონცერტს ვერ დაესწრებოდა და შესთავაზა გია დანელია დაეპატიჟებინა. კრემერი დათანხმდა და ყანჩელს სთხოვა დანელიას დაპატიჟება, რადგან თავად მას არ იცნობდა. ყანჩელმა დანელიას დაურეკა და კრემერის თხოვნა გადასცა. რეჟისორი იმ პირობით დათანხმდა კონცერტზე დასწრებას, თუკი გამოაცხადებდნენ, რომ სიმღერის ტექსტის ავტორი გია დანელია იყო. კრემერი დათანხმდა. დანელია კონცერტზე წავიდა. ყველაფერმა კარგად ჩაიარა, ყანჩელის ნაწარმოები შესრულდა და სიმღერის ავტორიც გამოაცხადეს... გარკვეული დრო რომ გავიდა, გია ყანჩელს რეზო გაბრიაძე შეხვდა, რომელიც „ქინძაძას“ სცენარის ავტორია და უთხრა:

– შენზე ნაწყენი ვარ.

– რატომ? – ვერ მიხვდა ყანჩელი.

გაბრიაძეს ჩაეცინა და მიუგო:

– ვენაში, კონცერტზე „ქინძაძადან“ შენი სიმღერა შეუსრულებიათ და ტექსტის ავტორად მხოლოდ გია დანელია გამოუცხადებიათ. არა და, მისი მხოლოდ „კუ“ იყო, ჩემი კი – „ჩქთ, ჩქთო“.

სიმღერაში სულ ორი სიტყვაა – „კუ“ და „ჩქთ, ჩქთ“.