სახელი: მერაბი.

გვარი: სეფაშვილი.

პროფესია: მომღერალი.

– მახსოვს, ერთხელ თავი დავარტყი ბორდიურს, რკინაზე ვტრიალებდი და ვერ დავინახე. კახელი რომ არ ვყოფილიყავი, ვერავინ „ამაწყობდა“ (იცინის). იმ პერიოდის მიუხედავად, კარგი ბავშვობა მქონდა.

– პატიოსნებას, რადგან ცხოვრებაში ყველაზე მთავარი წესიერებაა.

– ბევრი რამის, მათ შორის სიკვდილის, რადგან არ ვიცი, რა არის.

– საერთოდ, ადამიანები ცოდვილები ვართ. ეკლესიურად თუ მივუდგებით, ბევრი რამ არის ცოდვა. ისე, ღალატი ყველაზე დიდი ცოდვაა.

– ღმერთის... მწამს, რომ რაღაც ძალა გვიფარავს ადამიანებს და სიკეთეს სიკეთით პასუხობს. სწორედ ამისთვის ცოცხლობს ადამიანი – რაღაც ისეთი გვაქვს შინაგანად, რაც გვაკავებს, ცუდი არ გავაკეთოთ და კარგისკენ გვიბიძგებს.

– როცა ადამიანი თამაშობს და ყველაფერი წინასწარ აქვს გათვლილი. ჯერ ერთი, „იყიდება“ ასეთი ადამიანი და მერე მეორე – მასთან ურთიერთობა არ მსიამოვნებს. პატარა აღარ ვარ, ისეთი ცხოვრება მაქვს გამოვლილი, რომ შევხედავ ადამიანს, მეტწილად არ ვცდები იმაში, თუ როგორია ის. ბევრი „ჭამს“ ამას, მე – არა, უბრალოდ,  ხმამაღლა არ ვამბიობ.

– ის, რაც უფლის მიერ დაწერილია. თავად სიტყვაც გვეუბნება ამას. როგორც ვიცი, ყველა ადამიანის ბედი დაწერილია, იმისიც კი, რომელიც ჯერ არ დაბადებულა. მჯერა, რომ ადამიანს ბედისწერა დაბადებიდან დაჰყვება. იტყვიან კიდეც, რომ ადამიანი „ქუდბედით“ დაიბადაო, ანუ მას რაღაც კარგს უწინასწარმეტყველებენ. ჩვენ, ადამიანები ვერ ვმართავთ ყველაფერს, გვგონია, რომ რაღაც ისე იქნება, როგორც ჩვენ გვინდა, მაგრამ არა –  რაც არ უნდა მოინდომო, რაც არ უნდა ბევრი ფული გქონდეს, თუ უფალს არ უნდა, არაფერი იქნება.

– საკმაოდ ბევრი რამე გამირისკავს. ჩემს პროფესიაში მიყვარს რისკი, რადგან  ინოვაციებს ვემხრობი. ჩემს რისკს შეიძლება, საზოგადოება  ვერ ხვდებოდა – რაღაც ახალი მიიღეს და მოეწონათ. საბედნიეროდ, გაუმართლებია ამ რისკს.

– კი, მაგრამ კეთილი შურით შემშურებია. უფრო მომდომებია რაღაც. ისე, რომ სხვას არ ჰქონდეს ან მას აქვს და მე რატომ არა, ასეთი რამ არ მქონია.

– არა. არ მიმაჩნია სწორად სამაგიეროს გადახდა. ღმერთმა დამიფაროს ისე მოხდეს, რომ სამაგიეროს გადახდაზე ვიფიქრო. ეს არ არის კარგი თვისება. იმ ადამინს, ვინც გიშავებს თავად სამყარო მიხედავს.

– საკმაოდ, მაგრამ ეს არ მიშლის ხელს ურთიერთობებსა და ცხოვრებაში. თავად ცხოვრებიდან გამომდინარე ვარ ეჭვიანი, ბევრ ტყუილს შევესწარი... ერთხელ რომ რაღაც შეგემთხვევა, მერე სულ ეჭვებში ხარ.

– ჩემს თავს ვემალები, როცა რაღაც არ მომწონს.

– არაფერს, არ მცალია მაგისთვის. ზოგადად, ვემტერები ჩემი ქვეყნის მტრებს, მოღალატეებს. გულწრფელად მძულს ასეთი ადამიანები.

– გრძნობა, რომელიც ადამიანის მაცოცხლებელია. უფალმა ეს გრძნობა თითოეულ ჩვენგანს მოგვანიჭა გაჩენის დღიდან, ყველაზე ცუდსაც კი ოღონდ, უნდა გააღვიძო ის შენში. მას არ აქვს წესები, საზღვრები და ასე შემდეგ. ჭეშმარიტ სიყვარულს დროც არ გააჩნია – არ ქრება.

– კაცი.

– ხანდახან არის, როცა, შენდა უნებურად, ცრემლები მოგდის, ემოციებში ეშვები და თავს ვეღარ აკონტროლებ, სიმღერის დროსაც კი მიტირია.

– ემოციების გამოხატვისთვის ხშირად მივმართავ ხოლმე ყვირილს (იცინის). კონცერტი თუ არ მაქვს, ყვირილში „გამოვდივარ“ – სადღაც ხომ უნდა დახარჯო შენი ემოცია.

– ისეთი ლაღი ცხოვრებით ვიცხოვრე, რომ არასოდეს მქონია რაიმეს კომპლექსი, მაშინაც კი, როცა დაკომპლექსებულ და ჩარჩოებში მყოფ საზოგადოებაში ვცხოვრობდი, მე სულ თავისუფალი ვიყავი. თუმცა, ეს შედარებითია, ისე არ ვარ, რომ სულ მოშვებული ვიყო.

– არა, თუ დააშავე, უნდა აღიარო კიდეც – რა მოხდა მერე. სიამაყე არ არის კარგი თვისება. ყოველთვის  უნდა გქოდნეს იმის თავი, მიხვიდე და ბოდიში მოიხადო.

– პრობლემები არ შევუქმნა სხვას ჩემი ცხოვრებით.

– დრო ძალიან სწრაფად გადის და ბევრ რამეს ვერ ვასწრებ. მალე ბერდება ადამიანი და ბოლოს მოგონებები სიზმარივით რჩება. ვნანობ იმას, რომ რაღაცები არ გავაკეთე სწორად ცხოვრებაში, თუნდაც მეტი სიკეთე ვერ შევძელი.

– ღმერთი არ არის თეთრი წვერით და რაღაც მსგავსი. ის აბსოლუტურად სხვა სივრცეა. ვერ გეტყვით, თუმცა ძალიან დიდი სიკეთე რომ არის, ფაქტია.

– ფეთქებადი ვარ ხოლმე და ეგ ყველაზე მეტად არ მომწონს. ხანდახან მეტი წონასწრობაა საჭირო, თუმცა ბალანსსაც ხშირად ვინარჩუნებ.

– სულ სწორი გზით ვერ ივლი. ბევრჯერ წავქცეულვარ და ავმდგარვარ, უბრალოდ, ამას არავის ვახვევ თავს.

– ბევრი რამე ვნახე ამ ქვეყანაზე და გულწრფელად მინდა, ისეთ ქვეყანაში ვცხოვრობდეთ, სადაც ყველაფერი კარგად იქნება.

– ხშირად. საქმე თუ დავიწყე, ბოლომდე მივყვები, მაგრამ აი, ის დაწყება მიჭირს და როცა მივდივარ იქამდე, რომ დავიწყო მუშაობა, მაშინ ვიწყებ ზარმაცობას.

– მამამ მითხრა: არ უღალატო მეგობარს. ღალატი ისეთი რამეა, რასაც ადამიანს ვერ ვაპატიებ ან შეიძლება ვაპატიო, მაგრამ ვეღარ ვიმეგობრო.