რიდი: სიმართლე არის ის, რისთვისაც ადამიანები ერთმანეთს ხოცავენ.

მონტენი: არაფერი ისე არ ამტკიცებს და აწრთობს სიყვარულს, მეგობრობასა და პატივისცემას, როგორც რაღაცისადმი საერთო სიძულვილი.

ბიორნე: არაფერი ინანო! აი, ეს არის ყოველგვარი სიბრძნის სათავე.

ვოლტერი: სირცხვილის შესწავლა არ შეიძლება, კაცი მასთან ერთად უნდა დაიბადოს.

დემოკრიტე: სულელს დიდ ზიანს აყენებს ის, ვინც მას აქებს.

რუსო: ცხოვრებაში ყველა ბოროტება უსაქმურობის, მოწყენილობისა და ფიზიკური სიცარიელისგან მოდის, როცა ადამიანი სხვის ხარჯზე ცხოვრებას ეჩვევა.

გოეთე: სიცოცხლე არის ისეთი გამოცდილება, რომლის გამოც სიამოვნებით აღარ ვკვდებით.

ბიორნე: სინანული გონიერებაა, რომელიც გვიან მოდის.

ნეტარი ავგუსტინე: სასწაული ეწინააღმდეგება არა ბუნების კანონებს, არამედ იმას, რაც ჩვენ ვიცით კანონების შესახებ.

ჩერჩილი: წარმატება არ არის საბოლოო, არც მარცხია ტრაგედია. გაგრძელების სურვილი – აი, რას აქვს მნიშვნელობა.

კრამაროვი: მე სულელებს ვთამაშობდი და ისე მიღებდნენ, როგორც თავისიანს.

კირგრეგორი: ცხოვრება თავსატეხი კი არ არის, რომელიც უნდა ამოხსნა, რეალობაა, რომელიც უნდა გამოსცადო.

მაჰათმა განდი: ამქვეყნად არსებობს უამრავი რამ, რის გამოც მოვკვდები და არაფერი, რის გამოც მოვკლავ.

გროუვმი: ძალიან ბევრი ადამიანი პირით ისმენს.

ფრანსი: რა უფრო გვცვლის, როცა გვისმენენ თუ როცა გვესმის?

ცვეტაევა: „მოითმენს – შეუყვარდება“ – მიყვარს ეს ფრაზა, ოღონდ, პირიქით.

ჩეხოვი: ქალი მხოლოდ სამი საფეხურის გავლის შემდეგ ხდება კაცის მეგობარი: პირველად ის თანახმაა ნაცნობობაზე, შემდეგ მას უნდა, იყოს მბრძანებელი და ამის შემდეგ კი თანახმაა, იყოს მეგობარი.