როზეტი: ათეისტის ცხოვრებაში ყველაზე რთული მომენტი მაშინ დგება, როცა უნდა, ვიღაცის მადლიერი იყოს და ეს ვიღაც არ გააჩნია.

ჭაბუა: ადამიანები ვერასოდეს დააფასებენ იმას, რაც აქვთ, რადგან მადლიერების გრძნობა ფიქრის შედეგად ვითარდება. ადამიანი კი იშვიათად ფიქრობს ხოლმე და თუ ფიქრობს, მხოლოდ იმაზე, როგორ გაიუმჯობესოს მდგომარეობა.

სოლჟენიცინი: ადამიანები იბადებიან განსხვავებული შესაძლებლობებით. თუ ისინი არიან თავისუფლები, არ არიან თანასწორნი, ხოლო თუ არიან თანასწორნი, არ არიან თავისუფლები.

მონტენი: მარტოობა შენ გარშემო ადამიანების არყოფნას არ ნიშნავს, არამედ იმას, რომ არ შეგიძლია, შენთვის მნიშვნელოვანი საკითხები მათთან განიხილო.

ტვენი: ბანკირი არის ადამიანი, რომელიც აგირავებს ქოლგას მაშინ, როცა გარეთ მზიანი ამინდია, უკან კი იმ დროს ითხოვს, როცა წვიმა იწყება.

ჰიტლერი: ტყუილი თავდაცვა არ არის, ეს უკვე თავდასხმაა.

დოსტოევსკი: კაცს ნელ-ნელა და ფრთხილად უნდა დაუახლოვდე, რომ გაიცნო.

ხაიამი: ცუდს ჩვენ შესახებ ჩვენზე უარესები ფიქრობენ, ჩვენზე უკეთესებს ჩვენთვის არ სცალიათ.

სერ-ბიმი: ჭეშმარიტად მხოლოდ მას უყვარხარ, ვინც შენთვის ფასეულად ლოცულობს.

ევრიპიდე: სიმდიდრე კარგია, ჯანმრთელობა – უკეთესი, ოღონდ იმას ვერ შეედრება, როცა ბევრ ადამიანს გულწრფელად უყვარხარ.

მაკიაველი: მოგებულს ბევრი მეგობარი ჰყავს. წაგებულს კი – ნამდვილები.

ტოლსტოი: რომ იცხოვრო პატიოსნად, საჭიროა, იბრძოლო, შეცდე, ახლიდან დაიწყო, იბრძოლო და განიცადო დანაკლისიც. სიმშვიდე სულიერი ლპობის ნიშანია.

ოთარ ჭილაძე: ადამიანი სინდისია. სინდისის გარდა, რაც არ უნდა წაართვა, მაინც ადამიანი იქნება. სიკვდილის მერეც ადამიანისგან მარტო სინდისი რჩება. სინდისი იგივე სულია ადამიანის, ანუ სული იგივე სინდისია.

შელდონი: არაფერია კეთილშობილური იმაში, საკუთარ თანამოძმეებს აღემატებოდე. ჭეშმარიტი კეთილშობილების არსი ყოფილ საკუთარ თავზე აღმატებულებაში მდგომარეობს.

პასკალი: განსხვავება გენიასა და სისულელეში – გენიას საზღვრები აქვს.

ჩეხოვი: როდესაც ადამიანში ნაკლს ვერ ხედავ, გამოდის, რომ შეყვარებული ხარ.

მარკესი: სამწუხაროდ, ნიშანი, რომ ქალს უყვარხართ, იგივეა, როდესაც მას  თქვენი მოკვლა უნდა.

შანელი: რაც უფრო ცუდად აქვს ქალს საქმე, მით უფრო კარგად უნდა გამოიყურებოდეს.