სელინი: ყველაფრისთვის გვიწევს საფასურის გადახდა... სიკეთე კი ხშირად ბევრად უფრო ძვირი ჯდება.

კამიუ: მე დამარცხებულთ უფრო თანავუგრძნობ, ვიდრე გმირებს. თავად მე კი გმირობა და სიწმინდე არ მიტაცებს, ადამიანად ყოფნა მწადია.

ნაპოლეონი: ჩვენი დამარხვა უნდოდათ, მაგრამ არ იცოდნენ, რომ თესლები ვიყავით.

ლუთერი: ჩვენ არ შეგვიძლია, ავუკრძალოთ ჩიტს ჩვენს თავზე გადაფრენა, მაგრამ არ მივცემთ მათ იმის უფლებას, რომ თავზე დაგვასხდნენ და იქ თავიანთი ბუდეები გაიკეთონ. ზუსტად ასევე არ შეგვიძლია, ავუკრძალოთ ნეგატიურ აზრებს გაჩენა, მაგრამ არ უნდა მივცეთ მათ იმის უფლება, რომ ჩვენს გონებაში ბუდე გაიკეთონ.

კამინგსი: ჭეშმარიტად დიდებული ადამიანები უკან დახევისას ხიდს მასზე გადასვლის დროს წვავენ.

ბელინსკი: არაფერია იმაზე სასიამოვნო, როცა ყორანს სათითაოდ აძრობ ფარშევანგის ბუმბულებს და უმტკიცებ, რომ ის იმ ჯიშს ეკუთვნის, რომელსაც არაფრად აგდებდა.

ავრელიუსი: სულმოკლეობის ყველაზე დამამცირებელი გამოხატულება საკუთარი თავის შეცოდებაა.

კურბე: პოლიტიკა არაკომპენტენტურია ხელოვნების საკითხებში.

ჩესტერფილდი: სიბრძნის პირველი ნიშანი იმის მიხვედრაა, რომ საუკეთესო, რაც შეგიძლია, გააკეთო, იმ წესების არჩევაა, რომლებითაც გინდა იცხოვრო. ხოლო თავის მოკატუნება, თითქოს წესების გარეშეც შეიძლება ცხოვრება, არის სიჯიუტე და მწვავე სიბრიყვე.

ჰაინლაინი: უმრავლესობა ცდილობს დაამტკიცოს, რომ „საშუალო“ სჯობს „საუკეთესოს“. მათ უდიდეს სიამოვნებას ანიჭებთ სხვებისთვის ფრთების დაჭრა, რადგან თვითონ ფრთების გარეშე დაიბადნენ.

დოსტოევსკი: დანაშაული წარმოადგენს პროტესტს სოციალური წეს-წყობილების უკუღმართობის წინააღმდეგ.

კონფუცი: შეუცვლელი რომ იყოთ, სულ უნდა იცვლებოდეთ.

კანტი: თუ საკუთარ სიტყვებზე არ გაქვს კონტროლი, არც საკუთარ მომავალზე გექნება.

ფიცჯერალდი: სილამაზის ერთ-ერთი თვისებაა, აირეკლო საუკეთესო, რაც იმ ადამიანებშია, რომლებიც ტკბებიან ამ სილამაზით.

სმირკი: სქესის შეცვლის ოპერაციას მხოლოდ იმიტომ ჩავიტარებდი, რომ გავიგო, როგორი გრძნობაა, როცა ყოველთვის შენ ხარ მართალი.