თენგიზ ჩანტლაძეს სტუდენტობის პერიოდში ერთი ძმაკაცი ჰყავდა, რომელსაც „ნიკიტას“ ეძახდნენ, რადგან ძალიან ჰგავდა ხრუშჩოვს. ის უნივერსიტეტში სწავლობდა და რადგან აკადემიური მოსწრება არ უვარგოდა, მეორე კურსიდან რიცხავდნენ. ერთი სიტყვით, „ნიკიტა“ განწირული იყო და დახმარებისთვის თენგიზ ჩანტლაძეს მიმართა, რომელიც „გეპეიში“ სწავლობდა და უკვე საკმაოდ ცნობილი პაროდისტი იყო. თენგიზმა არც აცია, არც აცხელა და თავისი მეგობრის დედას, რომელიც „ცეკას“ პირველი მდივნის, ვასილ მჟავანაძის კაბინეტს ალაგებდა, სთხოვა, იქ შეეშვა და აუხსნა – რატომ. ქალს შეეცოდა „ნიკიტა“ და თენგიზი ერთ დილას „ცეკაში“ „შეიყოლა“. თენგიზმა მჟავანაძის „ვეჩედან“ (მაღალი სიხშირის ტელეფონი) უნივერსიტეტის მაშინდელ რექტორს, ვიქტორ კუპრაძეს უთენია დაურეკა სახლში და მჟავანაძის ხმით უთხრა:
– ამხანაგო რექტორო, თქვენთან „ნიკიტას“ (სახელი და გვარი დაუსახელა) სწავლობს. გავიგე, რომ პრობლემები აქვს და გთხოვთ, მოუგვაროთო.
კუპრაძემაც იცოდა „ნიკიტას“ რომ ეძახდნენ იმ ბიჭს. ეგონა, მართლა მჟავანაძემ დაურეკა და იფიქრა, ხრუშჩოვის უკანონო შვილიაო და არამც თუ არ გარიცხა, არამედ იმ დღიდან ცივ ნიავსაც არ აკარებდა.
скачать dle 11.3