№2 დავით აღმაშენებლის თათბირი სოფლების თავკაცებთან
– მე, მეფე თქვენი, არც ერთ თქვენგანზე მეტად არ ვარ პატრონი საქართველოისა და თქვენც, ქართველნი ვაჟკაცნი, ჩემ წინაშე მსხდომნი, არც ერთი არა ხართ ნაკლებად ვალდებულნი ერისა და ქვეყნის წინაშე, ვიდრე მე. ქვეყანა უპატრონოდ არის დაგდებული, წავიდეთ და ერთად ვუპატრონოთ.
– მერე თურქნი, მეფეო?
– ერთად დავხვდეთ და გავყაროთ.
– ისინი ძლიერნი არიან, მეფეო და ჩვენ – სუსტნი.
– თუ იმათ, მოსულთ, ჩვენი მიწის გულისათვის სიკვდილისა არ ეშინიათ, ჩვენ ამ მიწის პატრონთ, რად უნდა გვილაჩრდებოდეს გული?