№14 მტერი – საზღვართან
ანუ ოხერი შიში
სანამ იმას ვარჩევდით, უნდა გაგვეძევებინა თუ არა რუსი დიპლომატი საქართველოდან დასავლეთისთვის ფეხის აყოლის მოტივით (არადა, მიდი და, ნუ აყვები, თუ ბიჭი ხარ, დასავლეთის განცხადებებია მხოლოდ და მხოლოდ ჩვენი ტერიტორიული მთლიანობისა და რაც გვაქვს, იმ სახელმწიფო უსაფრთხოების გარანტია), გავრცელდა ინფორმაცია, რომ ჩვენს საზღვრებთან, ანუ ჩრდილო კავკასიაში რფ არნახული რაოდენობის საჯარისო ფორმირებების თავმოყრას აპირებს.
რუსი დიპლომატის გაძევების ფონზე ამ ინფორმაციამ ეს ჩვენი, ისედაც აღელვებული, საზოგადოება კიდევ უფრო ააღელვა, იმ მოტივით, რომ ჩვენი დღეები დათვლილიაო.
მეორე მხრივ, მართლაც, არასასიამოვნოა, როდესაც ოკუპანტი ქვეყანა შენს საზღვრებთან (თუმცა მის ტერიტორიაზე) კუნთებს ათამაშებს, მაგრამ, თუ გავითვალისწინებთ, რომ იმ რაოდენობის არმია სულაც არ სჭირდება, თუ ჩვენი დასჯა უნდა, არანაირი პრინციპული მნიშვნელობა არ აქვს, ჩვენს საზღვრთან უპრეცედენტო რაოდენობის შეიარაღებული ძალები ეყოლება თუ პრეცედენტული.
ხოლო მათ კი, რომლებიც მსჯელობენ: ეს ისევ ის ჟანგიანი ტანკებია თუ არა, შევახსენებ, რომ ჩვენი მთავარი პრობლემა მტრის მრავალრიცხოვნობა კი არა, ისაა, ამ ქვეყნისთვის თავის გაწირვის მსურველთა რაოდენობა რომაა კატასტროფულად მცირე. –