კატალოგი
პოლიტიკა
ინტერვიუები
ამბები
საზოგადოება
მოდი, ვილაპარაკოთ
მოდა + დიზაინი
რელიგია
მედიცინა
სპორტი
კადრს მიღმა
კულინარია
ავტორჩევები
ბელადები
ბიზნესსიახლეები
გვარები
თემიდას სასწორი
იუმორი
კალეიდოსკოპი
ჰოროსკოპი და შეუცნობელი
კრიმინალი
რომანი და დეტექტივი
სახალისო ამბები
შოუბიზნესი
დაიჯესტი
ქალი და მამაკაცი
ისტორია
სხვადასხვა
ანონსი
არქივი
ნოემბერი 2020 (103)
ოქტომბერი 2020 (210)
სექტემბერი 2020 (204)
აგვისტო 2020 (249)
ივლისი 2020 (204)
ივნისი 2020 (249)

№5 როგორ მოკლეს 48 წლის ქალი და რატომ შეიწყალა მკვლელობაში ბრალდებული პრეზიდენტმა

თათია ფარესაშვილი ქეთი კაპანაძე


„რატომ შეიწყალა ჩემი ცოლის მკვლელი გიორგი მარგველაშვილმა? პასუხი გამცეს! განცვიფრებული ვარ“, – ამ კითხვით პრეზიდენტს 2008 წელს, დიღომში, სასტიკად მოკლული მზია ბორტიშვილის მეუღლე, ვახტანგ თედიაშვილი საჯაროდ მიმართავს.
საქმე ეხება 2008 წელს, თბილისში მომხდარ მძიმე კრიმინალურ ფაქტს. კერძოდ, დიღომში,  დამნაშავეებმა ქალბატონი მზია ბორტიშვილი, ბინის მიყიდვის მიზნით, მიიტყუეს, სასტიკად აწამეს და მოკლეს. ქალის დანაწევრებული გვამი ჩანთაში მოათავსეს და ჟინვალთან, ხრამში გადააგდეს. ამ საზარელი ფაქტისთვის გასამართლებული პირი, რომელმაც დანაშაული სრულად აღიარა, პრეზიდენტმა მარგველაშვილმა წინასაახალწლოდ შეიწყალა.
„ცხედარი ნაწამები იყო, ამის ფოტოსურათებიც არის. ის არის სადისტი – ადამიანი, რომელიც ყველაფერზე წავა, ოღონდ ფული აიღოს. მისი ადაპტაცია საზოგადოებაში არ მოხდება. ის რომ გამოვიდეს, შეიძლება, უარესი გააკეთოს. განცვიფრებული ვარ, ასეთი კატეგორიის ხალხი რომ ხვდება შეწყალების სიაში“, – აცხადებს ბორტიშვილის მეუღლე.
ქალი, რომელიც პრეზიდენტმა მარგველაშვილმა შეიწყალა, თამარ ბაშარაძეა. როგორც წლების წინ თავად ყვებოდა, მან ერთ-ერთი მაღალჩინოსნისგან მიხეილ სააკაშვილი გაიცნო. ცოტა ხანში, ჯერ მცხეთის გუბერნატორის მოადგილედ დანიშნეს, მერე სახელმწიფო კანცელარიაში გადაიყვანეს და სააკაშვილის პიარზე მუშაობდა. „2007 წელს დაიწყეს თანამშრომლების მასობრივად დაკავება. პროფესიით იურისტი ვარ და ვესწრებოდი სასამართლო პროცესებს. ვხვდებოდი, რომ ყველაფერი აბსურდამდე მიდიოდა. აქაურობას გავეცალე და უცხოეთში წავედი. 8 თვის შემდეგ სამშობლოში დავბრუნდი – ფეხმძიმედ ვიყავი და გადავწყვიტე, შვილი აქ გამეჩინა. მერე კი ისევ წავსულიყავი ქვეყნიდან. 6 თვის ბავშვი მყავდა, რომ ამითვალწუნეს და დამაკავეს“, – ყვებოდა მაშინ პრესასთან თამარ ბაშარაძე და მის დაპატიმრებას პოლიტიკურ ინტერესებს აწერდა.
თუმცა, საქმის მასალებიდან ვიგებთ, რომ თამარ ბაშარაძე იპოთეკური სესხების საშუამავლო ფირმაში მუშაობდა. მისი ქმარი დავით ლორია მოქალაქე ედუარდ ნაზაროვთან მეგობრობდა. ბაშარაძეს მევალე ლალი გოგოლაძე ხშირად აკითხავდა და ფირმისგან ითხოვდა თავისი თანხის დაბრუნებას. ვალის დასაფარად, ბაშარაძემ დავით ლორიასა და მის მეგობარ ედუარდ ნაზაროვთან ერთად, გეგმა შეიმუშავა – დიღმის მასივში ბინა იქირავა, შემდეგ დაუკავშირდა მზია ბორტიშვილს და აჩვენა ბინა, სადაც ქალს ლორია და ნაზაროვი დახვდნენ. ნაზაროვი ბორტიშვილს ბინის მეპატრონედ გაეცნო და უთხრა, რომ ბინა 20 000 დოლარად სასწრაფოდ იყიდებოდა, რადგან მეპატრონეს ბანკის ვალი ჰქონდა. მზია ბორტიშვილი დათანხმდა და მოილაპარაკეს, რომ ფულს ბინის გაფორმების დღეს, 29 სექტემბერს, გადაუხდიდა. მითითებულ დღეს, დილით, ბაშარაძემ ბორტიშვილი ნაზაროვის მანქანით ბინაში მიიყვანა, სადაც ნაზაროვმა და ლორიამ ის გაგუდეს. შემდეგ კი  ბორტიშვილს ჩანთიდან 20 000 დოლარი  ამოაცალეს და გაინაწილეს. მერე ბაშარაძემ და მისმა მეუღლემ „დინამოს” მიმდებარე ტერიტორიაზე დიდი ჩანთა შეიძინეს და ბინაში დაბრუნდნენ. ჩანთაში გვამი ჩატენეს, შემდეგ ნაზაროვის მანქანაში ჩადეს და ჟინვალჰესთან, ხრამში გადააგდეს. თამარ ბაშარაძემ 3 000 დოლარი იმავე დღეს გადასცა მევალე ლალი გოგოლაძეს.
მოკლული ქალის მეუღლე ვახტანგ თედიაშვილი, მაშინ მედიასთან მკვლელობის დეტალებზე საუბრობდა: „ჩემს მეუღლესთან ბოლო ზარი უცხო ნომრიდან იყო შემოსული, მაგრამ ის ნომერი გამორთული იყო ქსელიდან. იმ უცხო ადამიანის ტელეფონზე ძალიან ბევრი ზარი იყო შესული ვინმე თამარ ბაშარაძის ტელეფონიდან. ასე მივაგენით ბაშარაძეს. სამწუხაროდ, ჩემი მეუღლე ისე აპირებდა ბინის შეძენას, რომ ჩვენ არაფერი ვიცოდით. ალბათ, უნდოდა, მოულოდნელად გავეხარებინეთ. როცა ვკითხეთ, ის ნომერი ვის ეკუთვნოდა, ბაშარაძემ გვითხრა, არ ვიცნობო. სწორედ მაშინ გაჩნდა ეჭვი, რომ რაღაცას მალავდა.
მოკლულმა თამარ ბაშარაძე მეგობრისგან გაიცნო. თუმცა ბრალდებული ამას თავიდან უარყოფდა და ამტკიცებდა, რომ მზია ბორტიშვილთან ურთიერთობა საერთოდ არ ჰქონია და მის შესახებ მხოლოდ საქმის მასალებიდან შეიტყო, თუმცა, შემდეგ აღიარა.  „ამ ქალმა თავიდანვე სცადა პოლიციის მოტყუება. თქვა, თითქოს ჩემმა მეუღლემ ოჯახი დატოვა და სხვასთან წავიდა. თავიდან პოლიციამ ეს ვერსია სარწმუნოდ მიიჩნია და საქმის გამოძიება არც უცდია... იცით, რა იკადრა?  რესტორანში შევიდა, სუფრასთან მჯდომ მამაკაცს სთხოვა მობილური ტელეფონი და უცხო ადამიანის ტელეფონიდან მესიჯი გაგზავნა ჩემი მეუღლის დაქალთან. თითქოს მზია წერდა, კარგად ვარ, არ მეძებონ, სახლიდან წავედიო. როცა ეს მზიას დაქალმა შეგვატყობინა, ნომრის პატრონი დავკითხეთ. მან გვიამბო, რომ ვიღაც ქალმა ტელეფონზე დარეკვა სთხოვა და ტელეფონიანად გაქრა. მერე მან ბაშარაძეც ამოიცნო... ბაშარაძემ ბევრი ვერსია შემოგვიგდო, ასახელებდა არარსებულ პირებს. მაშინ ვეჭვობდი, რომ ბაშარაძეც გარეული იყო ამ საქმეში, მაგრამ არ ვიცოდი, რომ ამ საშინელი დანაშაულის ორგანიზატორი თავად იყო. გამწარებულმა ისიც კი შევპირდი, თუ ცოლს ცოცხალს ან მკვდარს მაპოვნინებდა, შევეცდებოდი, სასჯელისთვის თავი აერიდებინა და ქვეყნიდან წასვლაშიც დავეხმარებოდი. როცა მისი დანაშაული გამოიკვეთა, პოლიციამ ჩემი მეუღლის ოქროს სამკაულები მცხეთაში, ბაშარაძის სახლიდან ამოიღო. ბაშარაძემ მიიყვანა პოლიცია იმ ადგილას, სადაც ცხედარი გადააგდეს – ჟინვალჰესთან, ხევში. მაგრამ, ცხედარი ხემ დაიჭირა“ – ყვება ვახტანგ თედიაშვილი.
ვერასოდეს შევეგუები იმას, რომ ახლა  ეს ქალი ტყუილებით სასჯელის შემსუბუქებას ცდილობს. ბაშარაძე მთელი სიცოცხლე იზოლირებული უნდა იყოს. სასამართლოზე სამუდამო პატიმრობას ვითხოვდი, მაგრამ 20 წელი მიუსაჯეს. ვერც იმას შევეგუე, რომ ამნისტია შეეხო და სასჯელი ჩამოაკლდა. ეს ალქაჯი  ცდილობს, პოლიტიკური ელფერი მისცეს ამ შემზარავ მკვლელობას, მაგრამ არ გამოუვა. ჩემი ჭრილობა მოუშუშებელია, მან 48 წლის მეუღლე მომიკლა და ოჯახი გაგვიუბედურა.
მკვლელობაში მონაწილე ერთ-ერთმა მამაკაცმა – დავით ლორიამ აღიარა დანაშაული და საპროცესო შეთანხმებით, 13 წელი მიუსაჯეს. კიდევ ერთ ბრალდებულს, გიგო ნაკაიძეს, დანაშაულის შეუტყობინებლობისთვის, 3 წელი პირობითი სასჯელი შეუფარდეს. ედუარდ ნაზაროვს განაჩენი დაუსწრებლად გამოუტანეს და 20-წლიანი პატიმრობა მიუსაჯეს, რომელიც შემდგომ გაასაჩივრა და პროცესი ჯერ კიდევ არ დასრულებულა.  ამ საქმიდან რამდენიმე წლის შემდეგ, საზარელ მკვლელობაში ბრალდებულ თამარ ბაშარაძეს, ამნისტიის შემდეგ, პრეზიდენტის შეწყალებაც შეეხო.
– ბატონო  ვახტანგ, პრეზიდენტის მიერ შეწყალებულ რამდენიმე ადამიანთან დაკავშირებით, გავრცელდა ინფორმაცია, რომ მათ რაღაც კავშირი ჰქონდათ პრეზიდენტის ოჯახის წევრებთან. ამ შემთხვევაშიც, მსგავს ფაქტთან ხომ არ გვაქვს საქმე?
– არა მგონია ამ შემთხვევაში მსგავსი რამ ხდებოდეს. შესაწყალებელ ადამიანებს ციხის ადმინისტარაცია არჩევს. ჩემთვის გაურკვეველი მიზეზების გამო, ციხის ადმინისტრაცია ამ ქალბატონს ყოველთვის სწყალობდა და ყველანაირად ხელს უწყობდა. მათი წარდგინებულია, მაგრამ პრეზიდენტი რომ შეწყალებას ხელს აწერს, ხომ უნდა შეხედოს, ვის ეხება საქმე?! ერთი დანაშაული ციხის ადმინისტრაციამ ჩაიდინა, მეორე პრეზიდენტის ადმინისტრაციამ ამ ადამიანის შეწყალებით. თუმცა, მე ვერ გეტყვით, ვინ იყო ამით დაინტერესებული.
ეს ძალიან უსამართლო ფაქტია. ამჟამად, ერთ-ერთი გაქცეულის სასამართლო პროცესი მიმდინარეობს. მას დაუსწრებლად გამოუტანეს განაჩენი, მაგრამ გააპროტესტა და თავიდან დაიწყო პროცესი, რომელიც ჯერ არ დამთავრებულა – ნაზაროვს ვგულისხმობ. ის ახლა დაჭერილია, მაგრამ განაჩენი ჯერ არ გამოუტანია სასამართლოს. შესაბამისად, ეს საქმე სასამართლოშია და ამ ქალბატონის შეწყალების უფლება არ ჰქონდათ. არადა, საყოველთაო ამნისტიამ ოთხი წლით შეუმცირა სასჯელი. სამი წელი პრეზიდენტმა მოაკლო, ანუ საერთო ჯამში, შვიდი წელი. მაშინ, როცა იმ ქალმა და მისმა თანამზრახველებმა ფულის გამო სასტიკად მოკლეს ჩემი მეუღლე. გვამი ჩანთაში ჩადეს და ხრამში გადააგდეს.
– მის მეუღლეს, ლორიასაც ხომ არ შეხებია ამნისტია?
– ეს ტყუილია, ლორია მისი მეუღლე არ ყოფილა. ასე ეძახდა. ამ წუთში რომ იტყოდა ჩემი მეუღლეაო, მეორე წუთს ამბობდა: ეგ ნაძირალა, ეგ ნარკომანიო. ვითომ საერთო ბავშვი ჰყავდათ, მაგრამ პირადად ჩემთან საუბარში თქვა: მაგ იდიოტს ჰქონია, რომ მაგის შვილიაო. ამის შემდეგ, რომელ მეუღლეობაზეა ლაპარაკი?!  ლორია, რეალურად, ბოდიში და ჩამპალი ნარკომანი იყო. პასუხისგებაში, რა თქმა უნდა, ერთად მიეცნენ. სწორედ ამ ნარკომანმა მიგვითითა, რომ ბაშარაძეს სახლში ჰქონდა ოქროულობა შენახული. ანუ, მან გამოძიებასთან ითანამშრომლა და 13 წელი მიუსაჯეს. ახლაც ზის, ბოლო სასამართლოზე რომ მოიყვანეს, ოთხმოცი პროცენტით მკვდარი იყო. უამრავი დაავადება აქვს. ღმერთის მისჯილს იხდის. თავად ამ ქალში კი, ადამიანობის ნასახი არ არის. გესლიანი და ცივსისხლიანი მკვლელია, რომელიც ყველაფერზეა წამსვლელი. ჩვილი ბავშვის მკვლელობაზეც კი არ დაიხევს უკან. მისი კრიმინალური წარსულის შესახებ დეტალურად ვიცი. გამოძიებასაც მივაწოდე ინფორმაცია, მაგრამ აქტიურობა არ გამოუჩენიათ. ამ ქალისთვის, ფულის გამოძალვის მიზნით, თაღლითობა პირველი არ ყოფილა. ჩემს ცოლს ბინას დაჰპირდა, ვიღაცას დიპლომს, სხვას კი მართვის მოწმობას და ასე შემდეგ. მცხეთის გამგეობაში მუშაობისას ფოსტალიონი დააყაჩაღეს, მერე დიდი ბიზნესმენიც „გადააგდო“, მაგრამ ამ საქმეებიდან „გამოძვრა“. რაც ყველაზე მთავარია, გავიგე, რომ ჩემი მეუღლის მკვლელობა მისთვის პირველი არ ყოფილა. მანამდე ახალგაზრდა კაცი მოუკლავს და თბილისის ზღვაზე დაუმარხავს. ისიც ფულის გამო გააკეთა. სამივე ისეთია, ერთი ლარის გამო ყველაფერზე მოაწერენ ხელს.
             ქეთი კაპანაძეскачать dle 11.3