№38 გოგი წულაიას ანეკდოტები
– ექიმო, დიდი ხანი მინდა, ვიცოცხლო და რა ვქნა?
– ცოლი მოიყვანე!
– მერე, ეგ მიშველის?
– არა, მაგრამ სურვილი გაგიქრება.
***
ორი მოხუცი ქუთაისელი მამაკაცი საუბრობს:
– ანზორია, ბიჭო, მოდი ქალებში წავიდეთ, გევიხსენოთ ჯეელობა.
– წავიდეთ, მაგრამ უარი რომ გვითხრან?
– ეგ არაა პრობლემა, პრობლემა ისაა, რო დაგვთანხმდნენ.
***
ქუთაისელი ჩივის:
– ისე გამიცვდა ფეხსაცმელები, ქუჩაში, გზაზე დაგდებულ ერთთეთრიანს რომ ვაბიჯებ ფეხს, ეგრევე ვხვდები „არიოლია“ თუ „რეშკა“.
***
გურული შედის სამძიმარზე და ესმის, გარდაცვლილის ცოლის ტირილის ხმა:
– შე საცოდავოოო. ისე წახვედი, ვერც წამალი დაგალევინე, ვერც საჭმელი გაჭამე, ვერც წყალი მოგიტანეეე...
გადაირია გურული:
– ამას მოუკლავს აი, კაცი და ახლა ტირის?
***
დაქალი ურეკავს დაქალს:
– აუ, ნინი, გიოა ჩემთან და რა ვქნა?
– ყავა შესთავაზე.
– შევთავაზე, მაგრამ ჩემს მკერდს უყურებს.
– იქნებ რძიანი უნდა და ვერ გეუბნება.
***
ვიღაცამ, კორპუსის წინ, ასფალტზე დააწერა: „დამირეკე, შენი ქმარი რომ წავა..“.
იმ დღეს, ყველა ქმარი სახლში დარჩა.
***
მეგრელებმა იფიქრეს, მოდი, ახალი ანეკდოტი მოვიგონოთ, ხალხმა რომ ილაპარაკოს ჩვენზეო და დაიწყეს წყლის ბარვა. გამოივლის სვანი და ეტყვის:
– ვაი, თქვენს პატრონს, რაღა დროს ბარვაა, მე მეორე პირი გავთოხნე უკვე.
***
პატრულმა გააჩერა გვირაბიდან გამოსული მანქანა, რომელსაც ქერა, გადაპრანჭული ქალი მართავდა.
– ქალბატონო, რატომ არ აანთეთ შუქები გვირაბში?
– როგორ ამენთო? მე რა ვიცი, საიდან ირთვება თქვენს გვირაბში შუქი?
***
– ექიმო, ერთი უხერხული კითხვა მაქვს და დაგისვათ?
– გისმენ.
– რატომ აქვს ადამიანს „ზადნიცა“ გაყოფილი ვერტიკალურად და არა ჰორიზონტალურად?
– იმიტომ, რომ სირბილის დროს ტაში არ დაუკრას.
***
ქუთაისელი ეუბნება ძმაკაცს:
– დაქორწინებული მამაკაცი, წებოვან ლენტზე მიკრულ ბუზს მაგონებს.
– რატომ ვითომ?
– თან სიტკბო, თან მოწყენილობა, არადა, გაფრენაც არ შეუძლია.
***
– ექიმო, დიეტის დროს ტკბილი შეიძლება?
– გამორიცხულია.
– და ძილი?
– ტკბილი არა, ისე კი.
***
ძმაკაცები ავარიაში გარდაიცვალნენ და სამოთხეში მოხვდნენ. სამოთხის კართან დახვდათ თეთწვერიანი მამაკაცი და ეუბნება:
– მოგესალმებით სამოთხეში, აქ ყველაფერი ლამაზია, არავითარი სამუშაო, არავითარი ფული!
– აუ, ისევ საქართველოში ვართ ბიჭო...
***
რეზოიას ეკითხებიან:
– თუ იცი, რისთვის შეიქმნა ქალი?
– რაფრა არ ვიცი, კაცი, რომ ბედნიერებისაგან არ მომკვდარიყო.