№23 ტრაექტორიამოხაზულები
ანუ ტყემლით სულ სხვაა?!
თუმცა კარი ღიაა და შიგნით ჯერ არ მოვხვედრილვართ, ჩვენს დედაქალაქში „ნატოს“ საპარლამენტო ასამბლეა გაიმართა (მათ შორის, სეპარატისტ-ოკუპანტთა გულების დასახეთქად).
საპარლამენტო ასამბლეამ საქართველოს მხარდამჭერი დეკლარაციაც მიიღო, რასაც ჩვენთვის ფასდაუდებელი მნიშვნელობა აქვს, ვინაიდან დეკლარაცია-რეზოლუციებია ჯერჯერობით ამ ჩვენი ტერიტორიული მთლიანობის გარანტი.
„ნატოს“ საპარლამენტო გენმდივნის მოადგილემ როუზ გოტუმიულერმა კი კიდევ უფრო შეგვაგულიანა: „განსაკუთრებული ასპირანტი ქვეყანა“ ბრძანდებითო (ვბრძანდებით, მაშ?!) და ამ ეტაპზე ჩვენი განსაკუთრებულობის დასტური კვლავაც ალიანსში შეტანილი წვლილია – ავღანეთში 35 ჩვენი თანამემამულე სამხედრო მოსამსახურე დაიღუპა.
ოღონდ ეს საკმარისი არ არისო (მომყავს ციტატა): „მათ გაიღეს უდიდესი საფასური, მაგრამ საქართველომ უნდა გააგრძელოს მუშაობა, რომ შეიარაღებული ძალები გარკვეული ინსტიტუციური სტრუქტურის დონეზე აიყვანოს. არის რეფორმები, რომლებიც უნდა გატარდეს.“
თუმცა გაწევრიანების ვადა არ მოუხარებიათ: პროგნოზს ვერ გავაკეთებო, მაგრამ „ვხედავ სტიმულსა და ტრაექტორიას და ორივე მიმართულება პოზიტიურიაო.“
ჰოდა, რაკი ტრაექტორია მოხაზულა და იმასაც გავიხსენებთ, რომ განსაკუთრებული ასპირანტები ვყოფილვართ, ესე იგი, არა მხოლოდ ჩვენებურ სუფრაზე, „ნატოურზეც“ – ტყემლით სულ სხვაა?! –