№22 ბრძნული აზრები
ოშო: ნამდვილი სილამაზე გულში ცოცხლობს, თვალებში აირეკლება და საქციელში ჩანს.
დელეზი: ირგვლივ ყველაფერი თუ კარგად არის, ესე იგი, შენ ან შეყვარებული ხარ, ან – მთვრალი.
ესენინი: იმ დროს, როცა სიამაყე იმარჯვებს, ადამიანები ერთმანეთს კარგავენ.
კატონი: ხასიათი იარაღია. მთავარია, შენიანებს არ ესროლო.
ვოლტერი: კანონი რომ კანონობდეს, ის უნდა დაირღვეს.
ცეზარი: კარგ მტერსაც კი მიბაძე.
ბალზაკი: იქ, სადაც ყველა კუზიანია, მოხდენილი ადამიანი მახინჯად ითვლება.
ჟვანეცკი: შენ თუ ბრიყვს ეკამათები, ალბათ, ისიც იგივეს აკეთებს.
დოჩანაშვილი: იცი, რა განსხვავებაა მოწონებასა და სიყვარულს შორის: როდესაც ყვავილი მოგწონს, წყვეტ მას, ხოლო როდესაც გიყვარს – რწყავ.
ბუდა: რასაც ფიქრობთ, ის გახდებით.
ლესინგი: განა ყველა თავისუფალია, ვინც საკუთარ ბორკილებს დასცინის?
ტოლსტოი: სიბერე ამქვეყნად ყველაზე დიდი მოულოდნელობაა.
ჯეფერსონი: აღსარებად ჩვენი ცხოვრება უნდა იქცეს და არა მხოლოდ ჩვენი სიტყვები.
ტვენი: დასანანია, რომ ედემში გველი არ იყო აკრძალული, თორემ ადამი მას შეჭამდა.
ფულერი: არ მისცე რჩევა სულელს, ამით მხოლოდ იმას მიაღწევ, რომ გაღიზიანდება.
ნაპოლეონი: ჯარისკაცს მტერზე მეტად საკუთარი სარდლის უნდა ეშინოდეს.
ჩესტერტონი: რომანი, რომელშიც არ არის სიკვდილი, ჩემთვის რომანია, სადაც არ არის სიცოცხლე.
ჩერჩილი: ვინც ყველას ეთანხმება, მას არავინ დაეთანხმება.
კიპლინგი: სულელი ქალი ადვილად შეეწყობა ჭკვიან კაცს, მაგრამ სულელ კაცთან ამას მხოლოდ ყველაზე ჭკვიანი ქალი თუ შეძლებს.
ო ჰენრი: ასეთია ქალების ბუნება – ტიროდეს მწუხარების დროს; ტიროდეს, როცა ბედნიერება ეწვევა და ცრემლად იღვრებოდეს, როცა არც ერთი მოდის და არც – მეორე.