ორნი - ეულად

 ჩვენ იმას ვდარდობთ, ვაითუ, პოლიტბორტს მიღმა აღმოვჩნდეთ. ან კი როგორ არ ვიდარდებთ, როდესაც, შესაძლოა, ეს ჩვენი სულზე უტკბესი სტრატეგიული პარტნიორის პრეზიდენტი ამ ჩვენი ოკუპანტ პრეზიდენტს დაუძმობილდეს.
ოღონდ საქმეს ისეთი პირი უჩანს, რომ შესაძლოა, ბორტს მიღმა თვით ევროკავშირი აღმოჩნდეს.
შესაძლოა, ვინაიდან ევროკავშირის ქვეყნებში სულ უფრო და უფრო იზრდება ისეთ პოლტიკოსთა რიცხვი, რომლებსაც რუსეთის ფედერაციის წინააღმდეგ სანქციების დაწესება ისტორიულ შეცდომად მიაჩნიათ. თან, ეს მხოლოდ ჟურნალია, რადგან, თუ ისინი პირველ პირებადაც მოგვევლინენ (პირი ქვისკენ მიქნია!), ვეჭვობ, მხოლოდ სიტყვას არ დასჯერდებიან.
სახელდობრ, ასეთთა აზრით, ამ აპოკალიპტურ სცენარს, არც მეტი, არც ნაკლები, აშშ-სა და რფ-ის დაახლოება გამოიწვევს: ევროპა თავისი ხელბარგით ბაქანზე ეულად დარჩება და მხოლოდ დააკვირდება იმ მიმავალ მატარებელს, რომელშიც აშშ და რფ ისხდებიანო.
პერსპექტივა, მაინცდამაინც, სანუგეშო არ არის, თუმცა იმით მაინც შეგვიძლია, გავამხნევოთ ევროპელები, რომ ბაქანზე, რაც დაგვრჩა იმ ხელბარგატატებულები, მათ გვერდით ვიდგებით. –