კატალოგი
პოლიტიკა
ინტერვიუები
ამბები
საზოგადოება
მოდი, ვილაპარაკოთ
მოდა + დიზაინი
რელიგია
მედიცინა
სპორტი
კადრს მიღმა
კულინარია
ავტორჩევები
ბელადები
ბიზნესსიახლეები
გვარები
თემიდას სასწორი
იუმორი
კალეიდოსკოპი
ჰოროსკოპი და შეუცნობელი
კრიმინალი
რომანი და დეტექტივი
სახალისო ამბები
შოუბიზნესი
დაიჯესტი
ქალი და მამაკაცი
ისტორია
სხვადასხვა
ანონსი
არქივი
ნოემბერი 2020 (103)
ოქტომბერი 2020 (210)
სექტემბერი 2020 (204)
აგვისტო 2020 (249)
ივლისი 2020 (204)
ივნისი 2020 (249)

„მარტო ვმუშაობ“ #3

ანუ ნანატრი შუქი გვირაბის ბოლოს

 თუმცა ევროასოცირებაც გვაძლევს საშუალებას, გავიუმჯობესოთ ცხოვრების დონე და ეკონომიკაც ავაწყოთ ევროკავშირულად, მაგრამ უვიზო მიმოსვლას, ცხადია, მაინც ველოდებით.
ან კი როგორ არ დაველოდებით, როდესაც, ჯერ ერთი, ყველა მოთხოვნა შევუსრულეთ (აკი გვიტყაპუნებენ კიდეც ხელებს ბეჭებზე, რა ყოჩაღები ხართო) და, რაც მთავარია, ამ ჩვენს რეგიონში მორალური ლიდერის სტატუსსაც განვიმტკიცებთ (რომელიც თითქმის ჩამოგვართვა ჩვენმა მეზობელმა და სტრატეგიულმა მოკავშირე აზერბაიჯანმა).
ასეა თუ ისე, რაკი 2017 წელიც დადგა, უვიზო მიმოსვლა კი არა და არ ჩანს (და მერე რა, რომ დღენიადაგ გვაქებენ?!), ევროკავშირის ელჩმა (იანოშ ჰერმანმა) შეგვაგულიანა, რომ პროცედურები მალე დასრულდება.
მომყავს ციტატა: „2017 წელი დაიწყო (სხვათა შორის, უკვე ძველი სტილითაც კი) და დარწმუნებული ვარ, ევროინსტიტუციები ამ საკითხს ბოლომდე მიიყვანენ, ჩვენ ამ პროცესში ბოლო ფაზაში ვართ. თქვენ ამბობთ, რომ ელოდებით, ჩვენ კი გეუბნებით, რომ ვმუშაობთ.“
დიახ, მუშაობენ, ოღონდ, როგორც ჩანს, სულ მთლად მარტო… და აკიმი ხომ არ მიგვეშველებინა?! –

скачать dle 11.3