შილერი: ძალიან ძნელია, აიძულო შენი თავი, ილაპარაკო. უფრო რთულია, აიძულო დუმილი, და კიდევ უფრო რთული – აიძულო ფიქრი. ყველაზე ძნელი კი – გადასცე შენი გრძნობა.
კარლეილი: ყველაზე უსიამოვნო გრძნობაა – შეიგრძნო შენი თავის უსუსურობა.
არისტოტელე: მასწავლებლები, რომლებმაც ბავშვები აღზარდეს, უფრო დასაფასებლები არიან, ვიდრე მშობლები. ერთნი გვაძლევენ მხოლოდ სიცოცხლეს, მეორენი კი – კარგ ცხოვრებას.
ჟვანეცკი: ძველ, კეთილ დროში წიგნებს წერდნენ მწერლები და კითხულობდა ყველა. ახლა წერს ყველა და არავინ კითხულობს.
სვიფტი: არ არსებობს ისეთი სისულელე, ოდესღაც რომელიმე ფილოსოფოსს არ დაემტკიცებინოს მისი ჭეშმარიტება.
გერცენი: ჭეშმარიტების პატივისცემა სიბრძნის საწყისია.
დანტე: არაფერია ამ სამყაროში ისეთ სიყვარულზე ძლიერი, როცა სიამოვნებით იცოცხლებდი ან მოკვდებოდი სხვისთვის.
ვოლტერი: არ ვიცით, რას აკეთებენ სამოთხეში, მაგრამ ზუსტად ვიცით, რას არ აკეთებენ.
შოპენჰაუერი: ჩვენ საკმაოდ რელიგიურები ვართ, რომ არ გვძულდეს ერთმანეთი, თუმცა არასაკმარისად რელიგიურები – რომ ერთმანეთი გვიყვარდეს.
სენტ-ეკზიუპერი: ყველაზე მთავარს თვალებით ვერ დაინახავ, გარკვევით მხოლოდ გული ხედავს.
მონტესკიე: ჩემი ავადმყოფობა ისაა, რომ ვწერ წიგნებს და შემდეგ მრცხვენია.
შილერი: არაფერია ახალი ჭეშმარიტებისთვის იმაზე მეტად საზიანო, ვიდრე ძველი მცდარი აზრი.
ციცერონი: სიბრძნე – ეს ყველაზე ზუსტია მეცნიერებათა შორის.
ლობერგერი: ვინც განათლების მწვერვალს მიაღწია, წინასწარვე უნდა იყოს მზად, რომ უმრავლესობა მის წინააღმდეგ იქნება.
სალუსტი: ცოდნა უსაზღვროა და სარწმუნოების საწინააღმდეგო.
ნაპოლეონი: თამამი აზრები ყოველთვის ასრულებენ მეწინავეთა როლს: ისინი იღუპებიან, მაგრამ გამარჯვებას უზრუნველყოფენ.
ადენაუერი: ქალი რომ შეაცდინო, საჭიროა იმაზე მეტად იცნობდე ადამიანებს, ვიდრე ბისმარკი, რომელმაც ევროპა გააბრიყვა.
ბოშენი: ადამიანებთა ურთიერთობისას მამაკაცებს სურთ, რომ ყველა საკითხში დარწმუნდნენ, ქალები კი იმით კმაყოფილდებიან, რომ რაიმეს სთხოვენ.