ანუ რუსული „მწუხარება სხვისა სიხარულსა ზედა“

 მართალია, უვიზო მიმოსვლა დიდად ვერ შეცვლის ჩვენს რეალობას, თუმცა ევროკავშირის მხრიდან ეს მხარდაჭერის დემონსტრირება იქნებოდა, ამიტომაც სულმოუთქელად ველით, თუ როდის ინებებენ და გვიწყალობებენ, რომ თავი მთლად მარტოსულად არ ვიგრძნოთ, განსაკუთრებით, ჩრდილოეთის მიმართულებით.
და თუმცა კენჭისყრა 15 დეკემბერს ჩატარდება, წინასწარი ინფორმაციით, საქართველოსა და უკრაინისთვის უვიზო რეჟიმის შემოღებას, წესითა და რიგით, წინ ვერაფერი უნდა დაუდგეს.
მეორე მხრივ, მიუხედავად იმისა, რომ მხოლოდ ვიზალიბერალიზაციაა, რფ-ის სათათბიროს დსთ-ის კომიტეტის თავკაცი (ლეონიდ კალაშნიკოვი) უვიზო მიმოსვლას მაინც სატყუარას უწოდებს.
მომყავს ციტატა: „ევროკავშირი უვიზო რეჟიმს აწესებს, მაგრამ არ იძლევა მუშაობის უფლებას. ეს ერთგვარი სატყუარაა, რომელიც ხალხის რეალურ პრობლემებს არ მოაგვარებს.“
რუსი დეპუტატი დუმს, რომ საქართველოსთვის უვიზო მიმოსვლა არა მხოლოდ სამხრეთ კავკასიელებისთვის, თვით ჩრდილოკავკასიელებისთვისაც კი იმის მანიშნებელი იქნება, რომ, თუ საქართველომ გაარღვია ევროპისკენ, ეს მათაც შეუძლიათ. –