შვილი ჭიაყელა მამას ეკითხება:
– მამი,  მამი, ბალში ცხოვრება კარგია?
– კი, შვილო.
– ვაშლში ცხოვრება?
– კი, შვილო.
– ატამში ცხოვრება?
– კი კარგია.
– აბა, იქ თუ ასე კარგია, ჩვენ ნეხვში რატომ ვცხოვრობთ?
– ეჰ შვილო, სამშობლოს არ ირჩევენ!
***
ძმაკაცები საუბრობენ:
– ამბობენ, მსოფლიოს სილამაზე გადაარჩენსო...
– ჰო, მართალია..
– რა არის მართალი? გუშინ ავტობუსით ვმგზავრობდი, სახეებს ვაკვირდებოდი და მივხვდი, მსოფლიოს აღსასრული ახლოსაა!
***
ავტობუსში ერთი კაცი ჩივის:
– მოკლედ, ამ ქალებმა, ყველაფერი წაგვართვეს – შარვალი, პიჯაკი, „საროჩკა“, ვარცხნილობა... ყველაფერი და ერთი რამ დაგვიტოვეს მხოლოდ.
უკანა რიგში მჯდომმა გურულმა ქალმა უსმინა, უსმინა და ბოლოს მიაძახა:
– ეგეც ჩვენია ბატონო, უბრალოდ, თქვენ გაზიდვინებთ.

ბესო ბერულაშვილის ანეკდოტები
ოქროს თევზი ბალახს თიბავს. ხალხი შეიკრიბა და ეკითხება:
– კი, მაგრამ, შენ ოქროს თევზი არ ხარ?
– კი, ვარ.
– მერე, რას აკეთებ?
– რას და ამ სვანებმა ხომ ნატვრაც არ იციან!
***
ორი ძველი ნაცნობი შეხვდა ერთმანეთს. ერთი ეკითხება მეორეს:
– შენი სიდედრი რა განხრით მოღვაწეობს?
– მედიცინის.
– თერაპევტად?
– არა, წურბელად!
***
– მიყვარს ჰოროსკოპის კითხვა.
– რატომ, ემთხვევა რამე?
– არა. მხოლოდ აქ მაქვს ბევრი ფული და იდეალური ურთიერთობები.
***
– შენი ქმარი ისევ გღალატობს? – ჰკითხა დიდი ხნის უნახავმა ყოფილმა თანამშრომელმა ნაზიკიას.
– არა, აღარ მღალატობს.
– მართლა? და, დიდი ხანია?
– ხვალ ზუსტად 40 დღე ხდება.
***
„ჯიპს,” რომლსაც ქერა, წითელპომადიანი  გოგონა მართავს, აჩერებს პატრული და ეკითხება:
– კი მაგრამ, რატომ არის თქვენს მანქანაზე წინა და უკანა ნომრები განსხვავებული?
– რატომ და, წინ მობილურისაა, უკან კიდევ სახლის.
***
სამოცდაათი წლის გივის ჯიბეში ალუბლის არომატიანმა პრეზერვატივმა ფოთლები გამოისხა და აყვავდა.