ჩერჩილი: დემოკრატიის წინააღმდეგ საუკეთესო არგუმენტი არის ხუთწუთიანი საუბარი საშუალო ამომრჩეველთან.
ტოლსტოი: ცხოვრებაში ცუდი ყოველთვის საკმარისი იქნება იმისთვის, რომ ადამიანში უკეთესის სურვილი არ ჩაქრეს.
სოფოკლე: ოცნებები მხოლოდ ბავშვობაში სრულდება. ახალგაზრდობაში კი მხოლოდ იმაზე მეტს იღებ, ვიდრე ხარჯავ.
ჩეხოვი: საშინელებაა, ცხოვრობდე მშვიდად და არაფრით გამოხატავდე შენს არსებობას.
ლესინგი: რაც ერთისთვის გადარჩე–ნაა, მეორეს ღუპავს.
იბარური: ჯობია მოკვდე ფეხზე მდგომი, ვიდრე იცოცხლო მუხლებზე.
ჰემინგუეი: ღმერთის გაგება ადვილია, ახსნას თუ არ შეეცდები.
კინგი: იყო ბავშვი, ნიშნავს, ისწავლო ცხოვრება. მოზრდილი კი სწავლობს, როგორ მოკვდეს.
ვოლტერი: „თქვენ ჯერ კიდევ არ ეძებდით საკუთარ თავს, როდესაც მე მიპოვეთ“. ასე ემართება ყველა მორწმუნეს და ამიტომაც არ აქვს დიდი ფასი არცერთ სარწმუნოებას.
მარკ ტვენი: ის კი არ არის მდიდარი, ვინც ფულს იმიტომ ითვლის, რომ ზანდუკში შეინახოს, არამედ ის, ვინც იმ ზედმეტს ანგარიშობს, რისი მიცემაც შეუძლია იმისთვის, ვისაც აუცილებელიც არ აქვს.
ჰიუგო: ადამიანები ხშირად მაშინ არიან ხელგაშლილები, როდესაც ცოტა ფული აქვთ, ვიდრე მაშინ, როცა ბევრი აქვთ. შეიძლება, იმიტომ, რომ სხვებმა იფიქრონ, ფული არა აქვთო.
ბოკაჩო: ჭეშმარიტად კეთილი ადამიანი ვერ ხედავს თავის გულკეთილობას.
პასკალი: ყველაზე საჭირო მეცნიერება, ეს არის მეცნიერება – დაივიწყო ყველაფერი ის, რაც საჭირო არ არის.
კატონი: ბრძენი უფრო მეტს ისწავლის უვიცისგან, ვიდრე უვიცი ბრძენისგან.
ფრანსი: რაც უფრო მეტი საქმე მაქვს, მით მეტს ვსწავლობ.
ლესინგი: ისტორია იძულებულია, განმეორდეს, რადგან მას არავინ უსმენს.
როლანი: ხელოვნების პირველი კანონია: თუ სათქმელი არაფერი გაქვს, გაჩუმდი. თუ რამე გაქვს სათქმელი – თქვი, ოღონდ არ მოიტყუო.
გოეთე: ყველაზე დიდი სიამოვნებაა – მიანიჭო სიამოვნება სხვას.
ლაიბნიცი: მომავალი უპირველესად წინ მიმავალს კლავს.
დეკურსელი: ჩვენ არ ვუთვლით ადამიანებს ასაკს, სანამ შეგვიძლია მას სხვა რამეები დავუთვალოთ.
ბოვუარი: ქმრის პოვნა ხელოვნებაა, მისი შენარჩუნება – პროფესია.
მოპასანი: ყველა ჩვენგანს ჰყავს ადამიანი, რომელიც ვერასდროს გაიგებს, როგორ ძალიან გვჭირდება ის ამ წუთში.