და თუ ეს სიყვარული, ანუ „სიდებილეა“?!

 საქართველოს პრეზიდენტმა ამ ჩვენი გიგი წერეთლის მხარდამჭერი ისეთი წერილი აფრინა ეუთოს საპარლამენტო ასამბლეის დელეგაციების ხელმძღვანელებთან, რომ თვით ყველაზე გულმაგარიც კი უცრემლოდ ვერ ჩაიკითხავდა. კერძოდ: ბ-ნი მარგველაშვილი ბ-ნ წერეთელს „ერთ-ერთ ყველაზე დიდი გამოცდილების მქონე პარლამენტარად“ ასახელებს.
ყოველი შემთხვევისთვის მომყავს ციტატა: „ის ეუთოს საპარლამენტო ასამბლეის ვიცე-პრეზიდენტად ორჯერ იყო არჩეული და ასამბლეის მუშაობაში თითქმის 10 წელიწადია, ჩართულია. მჯერა, რომ ეუთოს საპარლამენტო ასამბლეისთვის ის ფასეული ფიგურა იქნება… მისი არჩევა იქნება ძლიერი სიგნალი ქართველებისთვის, რომლებიც ისტორიულად, საკუთარ თავს ევროპელებად მიიჩნევენ. აქედან გამომდინარე, ნება მიბოძეთ, მხარი დავუჭირო მის კანდიდატურას და იმედი ვიქონიო, რომ მის არჩევას თქვენი მნიშვნელოვანი მხარდაჭერა ექნება.“
ჩვენ არ ვიცით, როდის გაუწია გულმა ბ-ნი წერეთლისკენ, თუმცა, ვიცით, რომ, მისი აზრით, ქართველი ერის დიაგნოზია (გთავაზობთ ამონარიდს ბ-ნი მარგველაშვილის ათიოდ წლის წინანდელი წერილიდან): „გონებრივი სისუსტე, მსუბუქი დებილობის ფორმით, ანუ ფაქტობრივი მდგომარეობა, როდესაც ადამიანის ფსიქიკური განვითარება ჩერდება გარკვეულ ადრეულ ეტაპზე და არ აღწევს ზრდასრულ მდგომარეობამდე. ზრდასრული ადამიანის ტანი და სუსტი, ადრეული ასაკისთვის შესაფერისი აზროვნება.“
შესაბამისად, იბადება კითხვა: ბ-ნი წერეთელიც „მსუბუქი დებილობის ფორმით“ შეპყრობილი ჰგონია თუ მას იმ იშვიათ „არამსუბუქ დებილთა“ რიცხვს მიაკუთვნებს, რომელიც ამდენი „დებილისგან “ ძლივს ამოარჩია (ცნობისთვის: არაფერი პირადული, მხოლოდ და მხოლოდ პრეზიდენტს შეფასებები დავესესხე)?! –