აბა, ჩემო მანასეო, ხან ისე და ხან ასეო

 ჩვენ კი გვეგონა, რომ ურთიერთგამომრიცხავი განცხადებები მხოლოდ და მხოლოდ ჩვენი თანამემამულე პოლიტიკოსების სავიზიტო ბარათი იყო (რის გამოც მუდამ ვიწყევლი თავბედს: ან მე დამებინდოს მეხსიერება, ან მათ გაუუმჯობესდეთ), მაგრამ აღმოჩნდა, რომ ამგვარ სავიზიტო ბარათებს მფლობელები თვით ევროპის ტერიტორიაზეც კი ჰყოლია.
ჰოდა, რაკი ჰყოლია, ევროპის სახალხო პარტიის საპატიო თავმჯდომარემ (ჯოზეფ დოლიმ) ერთ-ერთი ტელეკომპანიის ეთერში ჩართვისას ბრძანა, რომ ვიზალიბერალიზაციას მხოლოდ არჩევნების შემდეგ თუ ეღირსებით, ისიც, თუ ხეირიანად ჩაატარებთო; ხოლო, ვიცით რა ბ-ნი დოლის პირადი სიმპათიების შესახებ, მისი ნათქვამი ასეც შეიძლებოდა, გაგვეგო: თუ იმ არჩევნებით „ნაციონალური მოძრაობა“ იქნება კმაყოფილიო. კმაყოფილება კი იმას ნიშნავს, თუ უმრავლესობას მიიღებსო. მაგრამ, მოგვიანებით, რაკი რისხვა დაატყდა თავს (თვით ჩვენებური ოპოზიციური პარტიების მხრიდანაც კი), უკვე თბილისში ჩამოსულმა გვაცნობა (პათოსით – გეხუმრე, არისტოფანო): „მე ვეუბნები ქართველ მოქალაქეებს, უახლოეს პერიოდში აუცილებლად გექნებათ ვიზალიბერალიზაცია (პათოსით: „იხარე ჭერო, მოკვდი მტერო!“)“, ოღონდ, იქვე დასძინა: „მაგრამ ეს, შეიძლება, გაჭიანურდეს“, თუმცა, ბოლოს მაინც დაგვამშვიდა: „მე საქართველო აუცილებლად ევროპაში წარმომიდგენია (პათოსით: „მაინც ამოვთხრი“).
ჩვენ არ ვიცით, კიდევ რამდენჯერ შეიცვლის ბ-ნი დოლი პოზიციას (რაკი მისი სიტყვის წონაც ჩვენებური პოლიტიკოსების სიტყვის წონისა ყოფილა), თუმცა, სავარაუდოდ, რომ მისი მოქმედების დევიზიც ჩვენებურია: „აბა, ჩემო მანასეო, ხან ისე და ხან ასეო“. –