სანამ კარს გააღებდა, სარკეში ჩაიხედა და ყურადღებით შეათვალიერა საკუთარი გამოსახულება. ლამაზი არ ეთქმოდა, მაგრამ სასიამოვნო გარეგნობის, შუა ხანს მიტანებული ქალბატონი ნამდვილად ეთქმოდა. ზღურბლზე კარგად ჩაცმული, მიმზიდველი გარეგნობის მამაკაცი იდგა.
– მე მისის დიანა უილსონის ნახვა მინდა, – შეცბუნებით ჩაილაპარაკა კაცმა.
– მე გახლავართ დიანა უილსონი.
– ის დიანა უილსონი, რომელიც განსვენებულ ედგარ კანინგემთან მუშაობდა?!
– დიახ, სწორედ ის. რით შემიძლია გემსახუროთ?
– მე... მე... ტრანსკონტინენტური სადაზღვევო კომპანიის აგენტი ფრეიზერი ვარ...
– გმადლობთ, ჩემო კარგო, მე უკვე დაზღვეული ვარ და ტყუილად შეწუხდით.
– თუ ბინაში შემოსვლის უფლებას მომცემთ, ყველაფერს აგიხსნით. მე არ ვცდილობ, რამე მოგყიდოთ, პირიქით...
– პირიქით? ეს საინტერესოა, – ქალმა უკან დაიხია და დაუპატიჟებელ სტუმარს სასტუმრო ოთახში შესვლის უფლება მისცა. მისტერ ფრეიზერს სახეზე შეეტყო, რომ ოთახმა მასზე დამთრგუნველად იმოქმედა. ყველგან ხელით ნაქარგი ქათქათა ტილოები იყო გამოფენილი – მაგიდებზე, ფანჯრის რაფებზე... იატაკზე კი ყვავილების ქოთნები იდგა...
მისტერ ფრეიზერმა ქალს თავისი სტატუსის დამამტკიცებელი მოწმობა გაუწოდა. ქალმა კითხვით სავსე მზერა მიაპყრო.
– მაინც ვერაფერი გავიგე, – მხრები აიჩეჩა მისის უოლსონმა.
– ვერც ჩვენ და სწორედ ამიტომაც ვარ აქ. საქმე ისაა, რომ უბედურ შემთხვევამდე ერთი თვით ადრე, მისტერ ედგარ კანინგემმა სადაზღვევო პირობები შეცვალა და, ცოლის მაგივრად, მთელი თანხის ერთპიროვნულ განმკარგველად თქვენ დაგასახელათ.
– შეუძლებელია! – აღმოხდა ქალს, – მისტერ კანინგემი ძალიან კეთილი ადამიანი იყო. მე სულ ორი თვე ვიმუშავე მასთან, მაგრამ მოხიბლული ვიყავი. ის წარმოუდგენლად კეთილი იყო, ღმერთმა სასუფეველი დაუმკვიდროს. მის თავზე დატეხილმა უბედურებამ შოკში ჩამაგდო...
– დიახ, დიახ... მაგრამ, რა ვუყოთ ფულს? ეს საკმაოდ დიდი თანხაა – თითქმის მეოთხედი მილიონი დოლარი.
ქალმა თვალები დაახამხამა:
– მე არ მჭირდება ფული. მდიდარი არ ვარ, მაგრამ, რაც მჭირდება, ყველაფერი მაქვს. დიდი ხანია, საკუთარ თავზე და მოთხოვნილებებზე თავად ვზრუნავ.
– დიახ, ძვირფასო მისის, მაგრამ ჩვენ სოლიდური კომპანია ვართ და ყველა ჩვენი კლიენტის სურვილს პატივს ვცემთ. კიდევ ერთი შეკითხვა: ხომ არაფერი იცით ვინმე მისტერ როშის შესახებ?
– როში ჩემს ადგილას მუშაობდა, ერთ დღეს კი, საქმეები მიატოვა და გაუჩინარდა – მეტი არაფერი ვიცი.
– კარგი, ამას არსებითი მნიშვნელობა არა აქვს. ხელს მომიწერთ და მეტყვით, რა ფორმით გინდათ ფულის მიღება – რამდენიმე ეტაპად თუ ერთად?
ქალმა ამოიოხრა:
– არც კი ვიცი, რა ვქთვა. ძალიან უხერხულად ვგრძნობ თავს მისის კანინგემის წინაშე... თქვენ ხომ იფიქრეთ, რომ  აქ ვინმე გრძელფეხება და ახალგაზრდა ლამაზმანი  დაგხვდებოდათ...
– უნდა გამოგიტყდეთ, რომ სწორედ ასე იყო. რა უნდა მეფიქრა, როცა კაცი მოულოდნელად ცოლს მშრალზე ტოვებს და ვიღაც ქალს უტოვებს მეოთხედ მილიონს?
– ჰო, მესმის თქვენი... მე მისი ცოლის გამო ძალიან ვწუხვარ. არ მჭირდება ეს ფული, მიეცით მას...
ფრეიზერმა გაიღიმა:
– კეთილო ქალბატონო, ასე არ ხდება. ფულს თქვენ მიიღებთ. ხელი უნდა მომიწეროთ ამ დოკუმენტებზე და წავალ. მიუხედავად იმისა, რომ პასუხი ვერ მივიღე მთავარ კითხვაზე: რატომ მოიქცა მისტერ კანინგემი ასე?
ქალმა მხრები აიჩეჩა:
– გეტყობათ, ასეთ საქმეებში გამოუცდელი რომ ბრძანდებით. ალბათ, ცოლმა ძალიან გააბრაზა და ქმარმა ამ ფორმით გადაწყვიტა მასზე შურისძიება. უბედური შემთხვევა რომ არა, ის, ალბათ, შეურიგდებოდა ცოლს და ისევ შეცვლიდა თავის ანდერძს...
– ჰო?! ლოგიკურად ჟღერს ეს ყველაფერი. მოაწერეთ ხელი და თავს აღარ შეგაწყენთ, – ფრეიზერმა თავისი შავი ჩანთიდან ქაღალდების დასტა ამოიღო, მაგრამ სწორედ ამ დროს კარზე ზარი გაისმა. მისის უილსონმა გაღება ვერ მოასწრო, რომ ოთახში შეშლილივით შემოვარდა მაღალი და ძალზე ეფექტური გარეგნობის ქალი.
– სად არის ის კახპა? ახლავე მითხარით, სად არის დიანა უილსონი, ეგ ბოზი?
– ქალბატონო, ქალბატონო, დამშვიდდით, – ფეხზე წამოდგა ფრეიზერი, – თქვენ, ალბათ, მისის კანინგემი ხართ.
– დიახ, მაგრამ თქვენ ვინ ხართ?
– სადაზღვევო კომპანიიდან გახლავართ. მგონი, თქვენც ისეთსავე გაუგებრობაში აღმოჩნდით, როგორშიც მე.
– რა?! რას გულისხმობთ?
– იმას, რომ დიანა უილსონი თქვენ წინაშეა.
– რა?! – მისის კანინგემი დიასახლისისკენ შეტრიალდა, – ეს... ეს ჯო... ეს დიანა უილსონია?
– ანუ, გინდოდათ, გეთქვათ – ჯოჯო, – გაიცინა დიანამ, – დიახ, მე სილამაზით არ დამაჯილდოვა ღმერთმა, სამაგიეროდ, ერთგულებისთვის ადამიანები მაჯილდოებენ ხოლმე.
ფრეიზერმა ამოიოხრა და მისის კანინგემს თანაგრძნობით შეხედა:
– ძალიან ვწუხვარ. სახლში ხომ არ წაგიყვანოთ?
– იყოს ცოტა ხანს ჩემთან, მე ჩაის დავალევინებ და ცოტა დამშვიდდება, – თქვა მისის უილსონმა.
– ძალიან კეთილი ბრძანდებით...
როგორც კი დაზღვევის აგენტი წავიდა, მისის კანინგემი დიასახლისს მივარდა და კისერზე ჩამოეკიდა.
– შესანიშნავი იყავი, ძვირფასო! ლამის დავიჯერე, რომ ქალი ხარ.
– ნელა, პარიკი არ გამიფუჭო, კიდევ დამჭირდება, – თქვა „მისის უილსონმა“, პარიკი მოიხადა და მისტერ კანინგემად გადაიქცა.
– კიდევ კარგი, რომ მისტერ როშის შესახებ ბევრი არაფერი მკითხა. შენ კი, კინაღამ ჩამიშალე სპექტაკლი ზედმეტი ემოციურობით.
– რას ამბობ, საყვარელო! მე ხომ ეჭვით გაგიჟებული ცოლის როლი უნდა მეთამაშა... ფული როდის გექნება?
– ხვალ დილით ბანკში მივალ და ქეშით გამოვიტან – ეს უკვე გავარკვიე. მანამდე შენ ბილეთებს აიღებ. დრო რატომ უნდა დავკარგოთ? ეგრევე გავემგზავრებით.
– ქმარი არ დავკრძალო დიდი პატივისცემით?  მე ხომ უნუგეშო ქვრივი ვარ...
– უნუგეშო ქვრივი ქმრის დაკრძალვას ძვირად ღირებულ დამკრძალავ კომპანიას ანდობს... – მისტერ კანინგემმა ცოლს შუბლზე აკოცა.
– როგორი გენიოსი მყავხარ, ძვირფასო! მხოლოდ შენ შეგეძლო, გაკოტრებული კომპანიიდან მეოთხედი მილიონი მიგეღო.
– ჰო, სამწუხაროა, რომ მისტერ როში ამას ვეღარასოდეს გაიგებს – სამი თვე ტყუილუბრალოდ ხომ არ ვინახავდი მაცივარში! ჩემმა გეგმამ ბოლომდე გაამართლა: ხანძარი და უბედური შემთხვევა კომპანიაში იდეალურად იყო დადგმული. მართალია, რამდენიმე თვე ცოტა ვინერვიულეთ, მაგრამ ამად ღირდა.
– სამაგიეროდ, ახლა მდიდრებიც ვართ და თავისუფლებიც, – ცოლი ქმარს მოეხვია და აღფრთოვანებით წამოიძახა: – შენ ყველაზე ჭკვიანი ხარ, ძვირფასო!
– ჰო, მისტერ როშისგან განსხვავებით, რომელმაც ზედმეტად ბევრი იცოდა. მე კი კიდევ ერთი დღე ვიქნები მისის დიანა უილსონი – მდივანი ქალი, რომელმაც თავისი შრომისმოყვარეობით, უბრალოებითა და ერთგულებით მოინადირა მისტერ კანინგემის გული...