პომპადური: პოლიტიკის მთელი საიდუმლოება იმაში მდგომარეობს, რომ უნდა იცოდე დრო, როდის მოიტყუო და იცოდე დრო, როდის გაჩუმდე.
ბეკონი: დროის შერჩევა – მისი მოფრთხილებაცაა. უდროოდ გაკეთებული საქმე ფუჭია.
პასკალი: სამართლიანი არის ის, რაც დადგენილია; ამიტომ, ყველა დადგენილ კანონს ადამიანები სამართლიანად ცნობენ, ისე, რომ არც ცდილობენ მის არსში წვდომას, რაკი ის უკვე დადგენილია.
უილიამსი: სიტყვები, რომლებიც თვითონვე მოსწყდებიან ხოლმე ბაგეს, ყოველთვის მართალი სიტყვებია. სიცრუესა და ფარისევლობას წინასწარ მომზადებული სიტყვები შეიცავენ.
ბელოკი: სიმდიდრე და სიბრძნე მხოლოდ ერთ შემთხვევაში ერწყმიან ერთმანეთს – როცა სიმდიდრე მოხვეჭილი კი არ არის, არამედ, მემკვიდრეობითია.
ბარკა: უდიდესი გამარჯვება – საკუთარ თავზე გამარჯვებაა.
პლუტარქე: ორი ძირითადი ღირსება ადამიანური ბუნებისა, ესაა ჭკუა და განსჯის უნარი.
არისტოტელე: ჯობია, სრულად გააკეთო საქმის პატარა ნაწილი, ვიდრე ცუდად გააკეთო ათჯერ მეტი.
ლაროშფუკო: ყოველი კაცი, მისი რაობისა თუ ვინაობის მიუხედავად, ცდილობს, ისეთი სახე მიიღოს და იმნაირი ნიღაბი გაიკეთოს, რომ ყველას თვალში ჩანდეს იმად, რადაც სურს, რომ ჩანდეს. ამრიგად, შეიძლება ითქვას, მთელი საზოგადოება ნიღბებისგან შედგება.
გოეთე: ყველა ადამიანი უჩივის თავის მეხსიერებას, მაგრამ არავინ უჩივის თავის საღ აზრს.
სენეკა: რათა სათანადოდ მიიღო მადლი, კარგად უნდა ერკვეოდე ჭეშმარიტებაში. იმისთვის, რომ იცოდე, რა აკეთო, უნდა იცოდე, რა არის ის.
ბალზაკი: ცეზარისთვის ბევრი რამ დაუშვებელია, იმიტომ, რომ მისთვის ყველაფერი შესაძლებელია.
აკაკი: ბრბოს ძაღლის თვისება აქვს ზოგჯერ: თუ მაღალ საფეხურზე შემდგარი კაცი დაინახა, უთუოდ უნდა შეუყეფოს.
კონსტანტინე: არასდროს არსად ისე იოლად არ ეცნობა ადამიანი ადამიანს, როგორც ციხეში და გზაში.
შექსპირი: სხვების რჩევებს დაუკვირდი, საკუთარ აზრებს გაუფრთხილდი.
დიდრო: ქალები ფარისევლურ ტყუილს ერთ ყლუპად ყლაპავენ, მწარე სიმართლეს კი – წვეთ-წვეთად.