გურული ბოსტანს ამუშავებს. სადაც კი ქვას დაინახავს, პირდაპირ გზაზე ისვრის, ისე, რომ არც იხედება. გამოიარა მეზობელმა და შესძახა:
– რას შობი, ძამა? ასე რეიზა სროილობ? დეიყვირე მაინც, კაცს თავი არ გოუხეთქო.
– მე რეიზა დევიყვირო? ვისაც მოხვდება, იმან დეიყვიროს აწი!
***
გვიან საღამოს ქვრივი ქალის ჭიშკარს მიადგა მამაკაცი და დაიყვირა:
– მასპინძელო!
– მობრძანდი!
– (ბოდიშის მოხდით), შემაგვიანდა და ღამეს ვერ გამათენებინებთ თქვენს სახლში?
– უი, ცოტა კი მერიდება – ქვრივი ვარ და მეზობლებს ცუდად არ ეჩვენოთ ეს ამბავი... არადა, უარი როგორ გითხრათ? – შეწუხდა ქალი.
– რას ბრძანებთ, ქალბატონო, მე მკვლევარი პროფესორი გახლავართ, მაგას როგორ ვიკადრებ?
– კაი, კაი, შემოდი.
გათენდა დილა და ამ პროფესორს ქალი ხელ-პირს აბანინებს ეზოში. უცებ ქათმები გამოჩნდნენ, მათ შორის – ბევრი მამალი.
– უი, ქალბატონო, ეს რამდენი მამალი გყოლიათ!
– ეჰ, მამალი ე, წითელი რომაა, ეგ არის, თუ არა, დანარჩენი ყველა თქვენსავით  მკვლევარი  პროფესორებია, პატივცემულო, – ამოიოხრა ქვრივმა.
***
სვანი შევა აფთიაქში:
– ბავშვისთვის ვიტამინები მინდა და, თუ შეიძლება, მომეცით.
– რომელი, ბატონო?
– მრგვალი რომაა.
– გასაგებია, მაგრამ, ა, ბ თუ ცე?
– ეგ სულერთია, კითხვა ჯერ არ იცის.
***
ექიმი-ფსიქიატრი ეკითხება კაცს:
– თუ შეიძლება, მომიყევით, როგორ გაგიჟდა თქვენი ცოლი?
– მთებში ვიყავით სამოგზაუროდ. ხომ იცით, იქ შესანიშანავი ექოა. ჰოდა, ჩემი ცოლი კიდევ მიჩვეულია, რომ ბოლო სიტყვა ყოველთვის მისი უნდა იყოს.
***
– მამა, რატომ არის მთვარე ვარსკვლავებზე დიდი?
– აბა, რავი...
– მამა, რატომ არის მზე ასეთი კაშკაშა?
– აბა, რა ვიცი...
– მამა, ხომ არ დაგღალე ამდენი შეკითხვებით?
– არა, არა, მკითხე, შვილო, მე თუ არ აგიხსენი, სხვა ვინ აგიხსნის?
***
ცოლ-ქმრის საუბარი:
– საყვარელო, ვერ ვიძინებ.
– ძვირფასო, ეშმაკს არასდროს სძინავს.
***
მამაკაცთან მიდის ქალი და ეუბნება:
– უკაცრავად, მგონი, თქვენ ჩემი  ერთ-ერთი ბავშვის მამა ბრძანდებით.
– რა?! მეე?! – დაიბნა კაცი.
– დაწყნარდით, დამშვიდდით, მე თქვენი შვილის მასწავლებელი ვარ!
***
გადაჭედილია „მარშუტკა“ და გურული ფეხზე დგას. გააჩერა მთვრალმა, გამოაღო კარი და იკითხა:
– ადგილი არის?
გურული გადაირია:
– ადგილი რომ არაა, იმიზა ვარ ფეხზე, თვარა ხსოვნის სადღეგრძელოს კი არ ვამბობ აქანე!