ბიორნი: თავისუფლება ყველას სურს; განსხვავება ისაა, რომ სამართლიანს ის ყველასთვის სურს, უსამართლოს კი – მხოლოდ საკუთარი თავისთვის.
ვოლტერი: თავისუფლება მხოლოდ კანონებზე დამოკიდებულებას ნიშნავს.
კომენსკი: კარგი ბუნების ადამიანებს განათლება ესაჭიროებათ იმისთვის, რომ დავიცვათ ისინი გახრწნილებისგან; განათლება საჭიროა გახრწნილთათვისაც, რომ გამოვასწოროთ მათი ბუნებრივი ნაკლოვანებანი.
ბალზაკი: მიზნამდე რომ მიაღწიო, აუცილებელია იარო.
რენანი: მსოფლიოს მიზანია, რომ გონებამ იმეფოს.
ჰელვეციუსი: გაკვირვებას წუთიც ჰყოფნის, გასაკვირის შექმნას კი წლები სჭირდება.
კონსტანტინე: ყოველი დროის ცილისმწამებლებს კარგად სცოდნიათ, რომ ადამიანის უსასტიკესად დასჯა მხოლოდ მაშინ ხდება, როცა მას სწორედ იმაში დასდებენ ბრალს, რის წინააღმდეგაც თავად იბრძვის.
გოეთე: შენს ნაკლს მხოლოდ საკუთარი თვალებით დაინახავ.
ჰაინე: სიხარბიდან გაცემამდე ერთი ნაბიჯია.
მონტესკიე: იმაზე დასანანი არაფერია, როცა ხედავ, თუ როგორ კვდება წარმატებით ნათქვამი სიტყვა სულელის ყურში.
პასკალი: ადამიანს, ჩვეულებრივ, ის აზრი უფრო არწმუნებს, რომელიც მას მოსდის თავში, ვიდრე ის, რომელიც სხვის თავში იბადება.
ლაროშფუკო: ბედნიერი ადამიანები გამოუსწორებელნი არიან: ბედი არ სჯის მათ ჩადენილი ცოდვების გამო და ამიტომაც უცოდველი ჰგონიათ თავი.
ჭაბუა ამირეჯიბი: ავკაცობას ჭკუა კი არა, უნამუსობა უნდა.
დოსტოევსკი: რა უნდა ვქნა მე, როცა დანამდვილებით ვიცი, რომ ძირითად ადამიანურ კეთილ ქმედებებს უღრმესი ეგოიზმი უდევს საფუძვლად?! გიყვარდეს საკუთარი თავი – აი, ერთი წესი, რომელსაც მე ვაღიარებ. ცხოვრება კომერციული გარიგებაა.
ჩერნიშევსკი: მლიქვნელობენ იმ მიზნით, რომ მორჩილების ნიღბით იბატონონ.
განდი: სიყვარული არასდროს ითხოვს, ის ყოველთვის გასცემს.
პეტრარკა: საკუთარი სიყვარულის სრულად გადმოცემა შეუძლია მას, ვისაც სუსტად უყვარს.
ნიცშე: ქალზე მხოლოდ მამაკაცებმა უნდა ისაუბრონ.
ჰოუპი: ქალის ბუნების არსია სურვილი, რომ მოგვეწონოს და სურვილი, რომ გვიბრძანოს; ეს მეორე – პირველის მიზანია.