ანდრეტი: თუ ყველაფერს აკონტროლებ, ესე იგი, საკმაოდ სწრაფად არ მიდიხარ.
ჯორდანი: წინაღობებმა არ უნდა შეგაჩეროს. თუ კედელს მიადექი, უკან ნუ გაბრუნდები. მოიფიქრე, როგორ გაძვრე, გადაძვრე, ან მოუარო.
ილია: აზრი სხვა არა არის რა, გარდა იმისა, რომ საქმეა ჯერ განუხორციელებელი და საქმეც აზრია, უკვე განხორციელებული.
ბაირონი: მელნის ერთი წვეთი საკმარისია, რომ აღუძრა აზრი ათას და მილიონ ადამიანსაც კი.
ბეკონი: ყოველ ადამიანში ბუნება შედის მარცვლეულის ან სარეველას სახით. დროზე უნდა მოირწყას პირველი და ამოიძირკვოს მეორე.
რუსო: პირველყოფილ მდგომარეობაში საცხოვრებლად საკმარისი იყო ინსტინქტი, განათლებული გონება კი ადამიანს მხოლოდ საზოგადოებაში საცხოვრებლად ესაჭიროება.
მაკიაველი : ყველა ცვლილება გზის გამკვლევია ახალი ცვლილებებისთვის.
დიუკლო: ხალხი ყოველ გადატრიალებას ტაშისკვრით ხვდება, სანამ კიდევ ერთხელ იმედი არ გაუცრუვდება.
ევრიპიდე: პატარა ალიდან ხანძრამდე ხალხი ენას მიჰყავს.
კნიაჟნინი: ზნეობრიობა ფილოსოფიის ის ნაწილია, რომელზეც ბევრს ლაპარაკობენ, მხოლოდ მცირეოდენს თუ ასრულებენ.
კონფუცი: კეთილშობილი ადამიანები სხვებთან თანხმობაში ცხოვრობენ, მაგრამ არ მიჰყვებიან სხვებს. მდაბალი ადამიანი მიჰყვება სხვებს, მაგრამ არ ცხოვრობს მათთან თანხმობაში.
შექსპირი: ვინც მარტოა, ის თითქმის არც არის ამქვეყნად.
ჰიუგო: ავტორი წერს წიგნს, საზოგადოება იღებს ან უკუაგდებს მას. წიგნის შემქმნელი ავტორია, მისი ბედის შემქმნელი კი – საზოგადოება.
ლაროშფუკო: როცა ჩვენს უმნიშვნელო ნაკლს ვაღიარებთ, ამით ვცდილობთ, დავარწმუნოთ ხალხი იმაში, რომ უფრო დიდი ნაკლი არ გაგვაჩნია.
რენარი: როცა კარგად ლაპარაკობ, არასოდეს ბევრს არ ლაპარაკობ.
ლივიუსი: დიდი საქმეების წარმატება ხშირად პატარა საქმეებზეა დამოკიდებული.
ტალეირანი: როგორც გრძელი კაბა ხელს არ გვიწყობს სიარულში, ასევე გრძელი სიტყვა ვერ დაძრავს საქმეს.
ბოკაჩო: დიდია ძალა სიყვარულისა, რომელიც მიჯნურებს ძნელი საქმეებისთვის, გაუთვალისწინებელი სიძნელეების დასაძლევად აღანთებს.
სოვაჟონი: ლამაზი ქალი ძალიან ჭკვიანი არ უნდა იყოს – ყურადღებას ადუნებს.