კითხვა: როგორ უნდა დავძლიოთ განკითხვის ცოდვა?
პასუხი: თუ ვინმეს განიკითხავთ, ასეთი წესი დაადგინეთ: იმ დღეს, სულ მცირე სამი მეტანია მაინც შეასრულეთ მისთვის, ვინც განიკითხეთ და თქვით ლოცვა: „შეიწყალე, უფალო, მონა ღვთისა (სახელი) და მისი წმინდა ლოცვით შემიწყალე მეც, ცოდვილი“. ამგვარად, უფალი დაგეხმარებათ, რათა სრულიად განეშოროთ ამ ცოდვიან ჩვევას.
კითხვა: ცოდვაა თუ არა სხვისი სიმართლის დასამტკიცებლად მოვთხოვოთ: „აბა, დაიფიცე!“
პასუხი: რა თქმა უნდა, ცოდვაა ასეთი საქციელი. ეს უფრო დიდი ცოდვაა, ვიდრე თვითონ რომ დაიფიცო, რადგან ამით სხვას აგდებ ცოდვაში. უფალმა კი თქვა: „არამედ იყოს თქვენი სიტყვა: ჰო – ჰო, არა – არა“.
კითხვა: მაწუხებს სახსრები და ზოგიერთი ლოცვის დროს (მაგალითად, დიდმარხვაში) მიჭირს მუხლმოყრათა სრულყოფილად შესრულება. ჩამეთვლება თუ არა ეს ცოდვად?
პასუხი: უფალი ჩვენგან არ მოითხოვს ჩვენი ძალების ზომაზე მეტად, გადაჭარბებულად დაძაბვას. ამიტომ ცოდვაში არ ჩაგეთვლებათ, თუ მუხლმოყრას თქვენი ჯანმრთელობის შესაბამისად შეასრულებთ.
კითხვა: ზოგჯერ სურვილი მიჩნდება, გული მთხოვს, სხვა ადამიანისთვის ვილოცო. რას ნიშნავს ეს?
პასუხი: როდესაც სურვილი გიჩნდებათ, ვინმესთვის ილოცოთ, ეს იმის მანიშნებელია, რომ უფალი თავად გთხოვთ ამას, რათა მის სულს შეეწიოთ და დაეხმაროთ.