სამოციანი წლების დასაწყისში მოსკოვის უშიშროების სამმართველოში გამამწესეს სამუშაოდ და ჩემი პირველივე საქმე, რომელიც ცნობილ „მთვარის ნატეხს“ ეხებოდა, კურიოზულად წარიმართა.

„მთვარის ნატეხი“ ცნობილი 12-კარატიანი ბრილიანტი იყო, რომელიც ერთ-ერთი კერძო კოლექციიდან დაიკარგა და, ჩვენი ოპერატიული მონაცემებით, საბჭოთა კავშირიდან უცხოეთში, კერძოდ, დანიაში უნდა გაეტანათ. ჩვენ არც ქურდი გვყავდა დაკავებული და არც ბრილიანტის ადგილსამყოფელი ვიცოდით, მაგრამ, დანამდვილებით იყო ცნობილი, რომ ქვა დანიაში უნდა წაეღოთ. ხელმძღვანელობამ ერთ-ერთი დანიელისთვის თვალყურის დევნება დაგვავალა და, თუკი რამე საეჭვოს შევამჩნევდით, უნდა დაგვეკავებინა. ის მოსკოვში ორი დღის ჩამოფრენილი იყო და შემდეგ ლენინგრადიდან ჰელსინკიში უნდა გამგზავრებულიყო ავტობუსით.

– ამ სუბიექტს კარგად ადევნეთ თვალი და, როგორც კი ბრილიანტს გადასცემენ, შეიპყარით, – გვითხრა პოდპოლკოვნიკმა კაჩურამ, რომელიც ჩვენს განყოფილებას ხელმძღვანელობდა.

დანიელი მოსკოვში ბევრს მოძრაობდა და ღირსშესანიშნაობებს ათვალიერებდა, თუმცა, არავის ეკონტაქტებოდა. საღამოს, როდესაც ძაღლებივით დაღლილები და მშივრები ვიყავით, დანიელმა ერთ-ერთ მოქალაქეს რაღაც ჰკითხა. როდესაც პასუხი მიიღო, ხელი ჩამოართვა და გზა განაგრძო.

ერთი ოპერმუშაკი გვყავდა, გვარად ბალბესოვი. შესაფერისი გვარი ჰქონდა – გონება მაინცდამაინც არ უჭრიდა. დაინახა თუ არა ხელის ჩამორთმევის მომენტი, იღრიალა:

– აი, ნამდვილად ბრილიანტი გადასცეს დანიელს და დავაპატიმროთო.

დანიელი არ დაგვიპატიმრებია, რადგან, ბრილიანტები რომ არ აღმოსჩენოდა, სკანდალს ვერ ავცდებოდით. თუმცა, იმავე ბალბესოვის დაჟინებული მოთხოვნით, რესტორან „კავკაზში“ ვახშმობის დროს, მზარეულმა დანიელს საცივში ძლიერმოქმედი კუჭის ასაშლელი საშუალება შეურია.

10 წუთის შემდეგ დანიელს კუჭი აეშალა, ექიმებს გამოუძახეს და ჩვენც თეთრი ხალათებით მივედით რესტორნის მედპუნქტში. ბალბესოვის აზრით, ამ ხრიკის მიზანი დანიელის გაშიშვლება იყო. ის ფიქრობდა, რომ დანიელმა ბრილიანტი ტანსაცმელში, ან, სულაც, სხეულში დამალა. ჩვენ უცხოელის ტანსაცმელიც შევამოწმეთ და სხეულიც, მაგრამ ბრილიანტი ვერ აღმოვაჩინეთ. დანიელს ნაწლავები დაუავადდა და ფაღარათი ისე გაუმიზეზდა, ჰელსინკის ნაცვლად კლინიკაში მოხვდა და ხანგრძლივი მკურნალობა დასჭირდა.

რაც შეეხება „მთვარის ნატეხს“, ის ბალბესოვმა იპოვა – ეს ძვირფასი ნივთი მან დანიელის უკანალიდან გამოიღო.

მაიორ  გურამ  მიქაძის  მონათხრობის  მიხედვით