აჩი ფურცელაძის ანეკდოტები
ძმაკაცი ეუბნება მეგობარს:
– გუშინ ჩემს პირადობის მოწმობაში ჩავიხედე და ისე ვემსგავსები იქ ჩაკრულ სურათს, მგონი დასვენება მჭირდებაო.
***
მარო ფეხმოტეხილ მიხოსთან არის ჩამომჯდარი ლოგინზე.
– გახსოვს მარო, ჯარში რომ წამიყვანეს, შენ ჩემს გვერდით იყავი.
– მახსოვს.
– როცა ინსტიტუტში ვაბარებდი და ჩავიჭერი გამოცდაზე, მაშინაც ჩემს გვერდით იყავი.
– ეგეც მახსოვს.
– როცა სამსახურიდან გამომიშვეს და კარგა ხანს სამსახური ვეღარ ვიშოვე, მაშინაც ხომ ჩემს გვედით იყავი?
– მაშ! ვიყავი.
– ახლაც ავარიაში რომ მოვყევი და ფეხი მოვიტეხე, ხომ ჩემს გვერდით იყავი?
– ვიყავი, მიხო, ვიყავი.
– ხოდა, მგონი შენა ხარ თარსი, შე შობელძაღლო, ყველა უბედურება შენგანა მჭირს!
ბექა ონიანის ანეკდოტები
„პლეხანოვზე”, ბირჟაზე, ტიპი ეუბნება მეორე ტიპს:
– აუ ძმა, ჩემს მეზობელს იმდენი კბილი აქვს გამოხრული, რომ დააღებს პირს თავი ვარძიაში მგონია.
***
მიხო ხეზე ხის და იმ ტოტს ჭრის, რომელზეც ზის. მარო გამოსძახებს სახლიდან:
– მიხო, რას აკეთებ, ეგრე ხომ ჩამოვარდები?
– ჭკუა შენიანებს დაარიგე, დედაკაცო!
მიხომ მოჭრა ტოტი და ძირს დაენარცხა. გამოვარდა მარო გადარეული და ეცა ქმარს ასაყენებლად.
მიხომ გაიფიქრა:
– ვანგაა, ეს შეჩვენებული?