ავრელიუსი:  ნურასოდეს დაივიწყებ, რომ, რაც იყო, იგივე იქნება მარად.

ელიოტი: ერთი შეცდომის თავიდან ასაცილებლად აუცილებელია მეორის ჩადენა.

აკაკი: მხოლოდ ის არ წამოჰკრავს ფეხსა და არ გადაუხვევს, ვინც მკვდარსავით გაშხვართულია და ნებიერ ძილს ეძლევა. უმჯობესია, კეთილ გზაზედ უნებურად რამდენჯერმე დაეცეს კაცი და ბოლოს მაინც მიაღწიოს იმ წმინდა მიზნამდე, ვიდრე უწმინდურ გზაზედ ფეხმარჯვედ იყოს და ან სულ არ ინძრეოდეს, იწვეს ნებიერად.

როლანი: მთელი ცხოვრებისეული სიხარული შემოქმედებაშია. შექმნა – ნიშნავს, მოკლა სიკვდილი.

ბელინსკი: ადამიანს ეშინია მხოლოდ იმის, რაც არ იცის. ცოდნა ამარცხებს შიშს.

ლაროშფუკო: ადამიანებს იშვიათად თუ ჰყოფნით საიმისო ჭკუა, რომ სასარგებლოს გმობა არჩიონ სახიფათო ქება-დიდებას.

პლატონი: ძველი ჭეშმარიტებაა, რომ თანასწორობა ბადებს მეგობრობას.

სენეკა: კარგად  ლაპარაკს ის ასწავლის, ვინც კარგად კეთებას ასწავლის.

ეზოპე: ბევრი რამ ვისწავლე ჩემი მასწავლებლებისგან; კიდევ უფრო მეტი – ჩემი ამხანაგებისგან, მაგრამ, ყველაზე უფრო მეტი – ჩემივე მოწაფეებისგან.

მონტენი: დამცინავი დუმილი ყველაზე უფრო დამამცირებელი პასუხია.

ვოლტერი: ვინც ზღუდავს თავის მოთხოვნილებებს, ის მუდამ მდიდარია.

კარნეგი: ადამიანი, რომელიც მდიდარი კვდება, სირცხვილში კვდება.

ბეკონი: არ შეიძლება, ქონების მოხვეჭა იყოს კაცობრიობის არსებობის კეთილშობილური მიზანი.

კამიუ: სიმართლე იდუმალი და მოუხელთებელია, მისი ხელახლა მოპოვებაა საჭირო.

კონფუცი: ის, ვინც ლამაზად ლაპარაკობს და მიმზიდველი გარეგნობა აქვს, იშვიათად არის ჭეშმარიტად ადამიანური.

ტოლსტოი: სიკეთის რომ ირწმუნო, მისი კეთება უნდა დაიწყო.

ვედენსკი: მოვლენა არ ემთხვევა დროს, დრომ შეჭამა მოვლენა და მისგან ძვლებიც კი აღარ დარჩა.

ციცერონი: კეთილ თვისებებს ჩრდილივით მოსდევს დიდება.

პლუტარქე: ვისაც დაცინვის ეშინია, ის უფრო მეტად მხდალია, ვიდრე ის, ვისაც მტრის ეშინია.

როულენდი: ქორწინება ისეთი სასწაულია, რომელიც, კოცნასაც კი, სიამოვნებისგან მოვალეობად აქცევს.