შექსპირი: ყური ყველას მიაწვდინე, სიტყვა – იშვიათს; რჩევა სიამოვნებით მოისმინე, დარიგებას კი იაფად ნუ გასცემ.

სენეკა: სულმოკლეობის უსაძაგლესი სახეა საკუთარი თავის შეცოდება.

ციცერონი: შეცდომა ყველას მოუვა, მაგრამ, ვინც შეცდომას იცავს, ის სულელია.

პლატონი: ყველას მეგობარი არავის მეგობარი არაა.

გადამერი: თეორიული განათლება იმისგან შედგება, რომ ვისწავლოთ, სხვასაც როგორ მივანიჭოთ მნიშვნელობა და ვიპოვოთ შეხედულებათა განზოგადება.

იიემი: თითოეული ადამიანი იმდენი ღირს, რამდენი ცხოვრებისეული გამოცდილებაც რჩება მისგან და გრძელდება მომავალი თაობის გამოცდილებაში. 

კანტი: გონება არასასიკეთო მდგომარეობიდან გამოსვლის უნარია.

კონფუცი: როცა სახელმწიფო გონების თანახმად იმართება, სიღარიბე და საჭიროება სასირცხვილოა; როცა სახელმწიფო არ იმართება გონების თანახმად, მაშინ სიმდიდრე და პატივია სასირცხვილო.

კორნელიუსი: რაც უფრო ახლოსაა სახელმწიფო დაცემასთან, მით უფრო მრავალრიცხოვანია მისი კანონები.

ლობერგერი: მატერიალისტის იდეალს ჰქვია მიზანი, იდეალისტის მატერიალიზმს – საშუალება.

ილია: ქვეყანაზე რომ ჭირი არ იყოს, ადამიანი ენასაც არ ამოიდგამდა.

გოეთე: კანონი ძლიერია, მაგრამ უფრო ძლიერია გაჭირვება.

ტერენციუსი: ბედი გაბედულს ეხმარება.

ლეონარდო და ვინჩი: როგორც კი იშობა სათნოება, იქვე გაჩნდება შური და, უმალ სხეული დარჩება უჩრდილოდ, ვიდრე სათნოება – შურის გარეშე.

ჰაინე: ყველა რომ ჩემსავით გრძნობდეს ჰარმონიის ძალას, კაცობრიობა ვერ იარსებებდა, რადგან, ყველა ხელს აიღებდა ყოველდღიური საჭიროებისთვის ზრუნვაზე.

ლაიბნიცი: პატიოსანი ადამიანი რომ სხვათა ბოროტებას ხედავს, სირცხვილის განცდა ეუფლება.

პლატონი: იმისთვის კი არ ვმსჯელობთ, რომ მხოლოდ ვიცოდეთ, რა არის სიკეთე, არამედ იმისთვის, რომ კარგი ადამიანები გავხდეთ.

სოფოკლე: ბედნიერება არ არის სულმოკლე კაცის მეგზური. 

ავგუსტინე: გაიაზრე, რომ ირწმუნო და ირწმუნე, რომ გაიაზრო.

რუსო: კარგის ცოდნა უფრო მნიშვნელოვანია, ვიდრე ბევრის. 

რემარკი: თუ ქალი დროსა და ნერვებს უფრთხილდება, არ წუწუნებს ყველაფერზე, არ ტირის და არც სკანდალებს აწყობს, ესე იგი, მისთვის არაფერს წარმოადგენთ.

გიტრი: ქალს ასაკი არა აქვს, ის ან ახალგაზრდაა, ან ბებერი.