მამისა და ძმის წყალობით მოღალატე გავხდი

ძალიან გამოუვალ მდგომარეობაში ვარ და არ ვიცი, როგორ მოვიქცე. ვარ 20 წლის, მყავს 24 წლის ძმა და ვცხოვრობთ მშობლებთან ერთად. ჩემს ძმას ცოლი და 2 წლის შვილი ჰყავს.

აქამდე, შეიძლება ითქვას, ჩვენს ოჯახში სრული იდილია სუფევდა: მამაკაცები თავის სიმაღლეზე იდგნენ და ქალებსაც არაჩვეულებრივი ურთიერთობა გვქონდა ერთმანეთთან. მაგრამ, ამას წინათ ისეთი ფაქტის მომსწრე გავხდი, ძალიან დავიბენი. დაახლოებით ერთი თვის წინ, შაბათ საღამოს, ჩემს დაქალს ქმარმა დაბადების დღე რესტორანში გადაუხადა და, რა თქმა უნდა, მეც წავედი. შუა მხიარულებაში რომ ვიყავით, დავინახე, რომ გაიღო რესტორნის კარი და შემოვიდნენ მამაჩემი, მისი მეგობარი და ჩემი ძმა, რომლებსაც სამი ძალიან საეჭვო ჰაბიტუსის ახალგაზრდა ქალი ახლდათ. ალბათ, მიხვდით, „საეჭვოში“ რაც ვიგულისხმე. ყველანი საკმაოდ ნასვამები იყვნენ, ქალები – განსაკუთრებით. ისეთი წიოკი და ხორხოცით გადაჭრეს დარბაზი, ყველას ყურადღება მიიქციეს. ბოლოს, სადღაც კუთხეში დასხდნენ, ოფიციანტს დაუძახეს და შეკვეთა მისცეს.

მთელი საღამო ჩამშხამდა. კიდევ კარგი, ჩვენი სუფრიდან არავის გაუხედავს იმათკენ. მეც არ მინდოდა, მათთვის მეყურებინა და რაღაც მომენტში სახლში წასვლაც კი დავაპირე. მაგრამ, როგორც ჩანს, ქალურმა ცნობისმოყვარეობამ მძლია, თან, ძალიან გამწარებული და შეურაცხყოფილიც ვიყავი და, ამიტომ, გადავწყვიტე, ბოლომდე მედევნებინა თვალი. გამეგო, სადამდე გაგრძელდებოდა მამაჩემისა და ჩემი ძმის უნამუსობა. თვალთვალი ძალიან მძიმე აღმოჩნდა როგორც ტექნიკურად, ისე მორალურად. სინდისი მქენჯნიდა, რომ მე, ფაქტობრივად, ვჯაშუშობდი, მაგრამ, ვერაფრით ვაიძულე თავი, ეს არ გამეკეთებინა.

რასაც მე იქ ვუყურე, შეიძლება, მხოლოდ ეროტიკულ ფილმებში ნახოს ადამიანმა. ერთი, სექსი არ ყოფილა, თორემ, დანარჩენი არაფერი აკლდა. რას ლაპარაკობდნენ ერთმანეთში, არ მესმოდა, მაგრამ, როგორც იქცეოდნენ, იმას კარგად ვხედავდი.

ისე გამაცოფა მათმა საქციელმა, გადავწყვიტე, დავნახვებოდი – მაინტერესებდა, რა რეაქცია ექნებოდათ. ამიტომ, ერთ-ერთ მეგობარ ბიჭს ვთხოვე, ვიცეკვოთ-მეთქი და ასე ცეკვა-ცეკვით მივუახლოვდი მათ მაგიდას. მაგრამ, ისეთი მთვრალები იყვნენ და ისე გართულნი იმ ნახევრად შიშველ ქალებთან ბღლარძუნით, რომ ვერც კი შემამჩნიეს. მერე მამაჩემმა მობილური ამოიღო, ნომერი აკრიფა და სახეზე შევატყვე, როგორ შეეცადა, ფხიზელი სახე მიეღო. რამდენიმე წამის შემდეგ კი სიტყვებიც გავიგონე: მარიკუნა (დედაჩემს მარიკა ჰქვია), მე და შენი შვილი საქმიან შეხვედრაზე ვართ და, შეიძლება, ამაღამ ვერ მოვიდეთ – უცხოელი სტუმრები კახეთში უნდა წავიყვანოთ. თქვენ არ დაგველოდოთ, დაიძინეთო. ამის შემდეგ მამაჩემმა ჩემს ძმას თვალი ჩაუკრა და ცერა თითი ასწია – ანუ, ყველაფერი მოვაგვარეო. ცოტა ხანში ოფიციანტს ანგარიში გაუსწორეს და წამოიშალნენ. გასასვლელისკენ რომ დაიძრნენ, ისე დავდექი, რომ ჩემ წინ ჩაევლოთ და სწორედ ამ დროს დამინახა მამაჩემმა. ვერც კი წარმოიდგენთ, რა დაემართა. თავიდან ჩემს ძმას არ დავუნახივარ, მაგრამ, როგორც ჩანს, მამამისის სახეს რომ შეხედა, მის გადარეულ მზერას გამოაყოლა თვალი და ახლა მას შეეშალა სახე. ორივე აბსოლუტურ გიჟს ჰგავდა. შემიძლია, ვთქვა, მამაც და შვილიც მომენტალურად გამოფხიზლდა, მაგრამ, ისეთი დაბნეულები იყვნენ, აღარ იცოდნენ, რა მოემოქმედათ და როგორ მოქცეულიყვნენ. ბოლოს მამაჩემმა ქალები ხელის კვრით მიუყარა თავის ძმაკაცს, რომელიც ახლდა და უყვირა, ესენი ახლავე წაათრიე აქედანო. იმან ქალები კი გაიყვანა რესტორნიდან, მაგრამ ეს ორი ბედოვლათი იქვე დარჩა და სახეზე ეტყობოდათ, როგორ ცდილობდნენ, გამოსავალი ეპოვათ, თან სიმწრის ოფლი ჩამოსდიოდათ. ისეთი საცოდავები და საზიზღრები იყვნენ, ცხოვრებაში პირველად შემრცხვა, რომ ორი ასეთი არარაობის შვილი და და ვიყავი.

კიდევ კარგი, ის ბიჭი, რომელიც საცეკვაოდ გავიყვანე, არც ერთს არ იცნობდა. მაგრამ, რომ დაინახა, როგორ შემომცქეროდა ორი მამაკაცი, თვითონაც დაიძაბა და მითხრა, ვინ არის ეს ორი იდიოტი, ხომ არ უნდათ, ცხვირპირი გავუერთიანოო. მადლი კი იქნებოდა, მაგრამ, ამათთვის ხელის გასვრა არ ღირს-მეთქი, – ვუპასუხე ორივეს გასაგონად, მერე ჩემს მეგობარს ხელი გავუყარე და ჩვენს მაგიდასთან დავბრუნდი.

რა თქმა უნდა, იმ ღამით მამაჩემი და ჩემი ძმა „კახეთში“ აღარ წასულან – სახლში დაბრუნდნენ და ორივემ თავი მოიავადმყოფა – რაღაცამ მოგვწამლაო. მე კი მეორე დილით ჩემი ნივთები ჩავალაგე, რაღაც სისულელე მოვიმიზეზე და ერთი კვირით ბებიაჩემთან გადავედი. არც მამაჩემის და ჩემი ძმის დანახვა არ შემეძლო და ვერც დედასა და რძალს ვუსწორებდი თვალს.

ბებიამაც შემატყო, რომ რაღაც უსაშველო მჭირდა, მაგრამ, ვერაფერი რომ ვერ მათქმევინა, თავი დამანება – იფიქრა, შეყვარებულთან იჩხუბა და ისევ შერიგდებიანო.

მამა და ჩემი ძმა თავიდან ვერ ბედავდნენ, დამლაპარაკებოდნენ. ბოლოს მაინც გაბედეს და რიგრიგობით მეხვეწებიან – ამ ერთხელ შეგვირიგდი და არ გაგვთქვაო.

ჯერ ერთი, ნამდვილად არ ეტყობოდათ, რომ ის ამბავი „ამ ერთხელ“ იყო; მეორეც, ჩემთვის მნიშვნელობა არ აქვს ღალატის (თანაც, ასე ბინძურად) რაოდენობას. მაგრამ, საქმე ისაა, რომ მართლა არ ვიცი, როგორ მოვიქცე: რომ გავამხილო მათი საქციელი, ორი ოჯახი დაინგრევა – ამაში ეჭვიც არ მეპარება; რომ შევუნახო საიდუმლო, გამოდის, რომ მე ვღალატობ დედასაც და რძალსაც და ასე, ტყუილში უნდა იცხოვრონ.

საშინელ დღეში ვარ. ისე ვიტანჯები, ვერც კი აგიწერთ, მაგრამ, არ ვიცი, როდემდე გავძლებ ასე, როდემდე შევძლებ გაჩუმებას.

ერთს კი გულწრფელად გეტყვით, თუმცა კი ძალიან მრცხვენია ამის აღიარების: არც მამა და არც ძმა აღარ მიყვარს. პატივისცემაზე ხომ ლაპარაკიც ზედმეტია, რადგან, მათი წყალობით, მეც მოღალატე გავხდი.

თაკო, 20 წლის.