ორი მეთევზე სანაპიროზე ბოთლს იპოვის. გახსნეს და იქიდან ჯინი ამოიმართა:
– აბა, მითხარით სურვილი...
– მინდა, რომ ზღვა ლუდად იქცეს... – თქვა ერთმა.
იქცა ოქროსფერ ლუდად ზღვა...
ეცა მეორე მეთევზე საყელოში.
– რა ქენი, ლუდს რა მივაყოლოთ... ნავი?
***
– ნოდარ, როგორაა საქმე...
– როგორ უნდა იყოს. პენსიას ჯერ არ მაძლევენ, ქალები კი უკვე აღარ მაძლევენ...
***
– სამსახურში წავიდე თუ დავიძინო... დავიძინო თუ სამსახურში წავიდე... ეჰ, წავალ სამსახურში და დავიძინებ...
***
პატარა ბიჭუნა მშობლების გაყრის პროცესს ესწრება. მოსამართლე მზრუნველი ტონით ეკითხება:
– ვისთან გირჩევნია ცხოვრება, დედიკოსთან თუ მამიკოსთან?
– გააჩნია, ვის დარჩება კომპიუტერი.
***
– სანდრო, თვლა იცი?
– კი... ერთი, ორი, სამი, ოთხი, ხუთი, ექვი, შვიდი, რვა, ცხრა, ათი, ვალეტი, დამა, კაროლი...
***
– მამა, აბა, რას იტყვი, უკვე ვიცი მანქანის ტარება?
– შეამჩნიე ტროტუარზე მოკლეკაბიანი გოგო?
– არა.
– ესე იგი, არ იცი...
***
– გოგას გაუმარჯოს! როგორ ხარ, რას შვრები... რაც სკოლა დავამთავრეთ, აღარ მინახავხარ...
– აბა, როგორ გარბის დრო... შენ რას აკეთებ?
– რა ვიცი, დავდივარ მანქანით აქეთ-იქით, მძღოლი, „მიგალკა“, სირენა...
– შენ რა, დეპუტატი ხარ?
– არა, სანიტრად ვმუშაობ „სასწრაფოზე“.
***
– გოგონი, რას აკეთებ ამ საღამოს?
– ხვალ დამირეკე და მოგიყვები...
***
ბაბუა „ფეისბუქზე” დარეგისტრირდა...
– ვნახოთ, შეიძლება ყველა არ მომკვდარა...
***
– ეჰ, კაცებს რა უჭირთ, ქალში რისი შეფასებაც უნდათ, თვალნათლივ ხედავენ... ჩვენ კი მუდამ სიურპრიზს ველოდებით...
***
ჩემი ახლობლების ამბებს „ფეისბუქით” უფრო სწრაფად ვიგებ, ვიდრე მობილურით...
***
შორი რეისების მძღოლი პენსიაზე გავიდა. საიუბილეოდ ძმაკაცებმა ძველი „კამაზის“ გალამაზებული კაბინა აჩუქეს. რამდენიმე ხნის შემდეგ კვლავ ესტუმრნენ მეგობრები. ქმარი კმაყოფილია, ცოლი ბრწყინავს.
– მადლობა საჩუქრისთვის, ასეთი კმაყოფილება და სიამოვნება მთელი სიცოცხლის განმავლობაში არ მიმიღია, როგორც ამ კაბინაში... ოღონდ ესაა ცუდი, რომ ბოლოს ყოველთვის კაბინის კარს აღებს და მეუბნება... „დავაი, ჩქარა მოშორდი აქედან...“
***
ორი ქირურგი შეხვდა ერთმანეთს ლიფტში.
– წუხელ სიზმარი ვნახე, – ამბობს ერთი, – ოპერაციას ვაკეთებ, ირგვლივ ასისტენტები მახვევია, ყველა მედიცინის დოქტორია, პროფესორი, შენ შუბლიდან ოფლს მწმენდ...
– მე კი ვნახე, რომ ვითომ მოვკვდი და სამოთხეში არ მიშვებენ: შენ ქირურგი ხარ, ადამიანებს ჭრიდი, ტკივილს აყენებდი...
უცბად შენ დაგინახე და ვეუბნები:
– ის რომ შეუშვით, ისიც ხომ ქირურგია?
– არა, ქირურგი შენ ხარ ის მხოლოდ იბრალებს...
***
მოდის შავკანიანი მხარზე ჭრელი თუთიყუშით.
– ვა... ეს სად იყო? – ეკითხება ტიპი.
– აფრიკაში... იქ უამრავია, – უპასუხა თუთიყუშმა.