ნიცშე: მომავალი ისეთივე ზემოქმედებას ახდენს აწმყოზე, როგორც წარსული.

კასტრო: რევოლუცია არის ბრძოლა წარსულსა და მომავალს შორის.

აბდელნოუსი: აკეთე ფული ყიდვით და არა გაყიდვით; ეს უცილობელი ჭეშმარიტებაა ყველა ინვესტიციისთვის – იქნება ეს უძრავი ქონება, ბიზნესი თუ სააქციო ბირჟა.

ბრუტოსი: ახალწვეულის მამაცად ქცევა უფრო ადვილია, ვიდრე შეშინებული გამოცდილი მეომრის.

ფილომელოსი: ჩათვალე ბედნიერებად თავისუფლება, ხოლო თავისუფლება – ვაჟკაცობად.

ფილოსტრატე: არც ერთ სიტყვას ისეთი დიდი მნიშვნელობა არ აქვს, როგორც პირში ნათქვამს.

ლაროშფუკო: ჭეშმარიტად თბილი ხასიათი შეიძლება ჰქონდეს მხოლოდ მტკიცე ნებისყოფის კაცს; დანარჩენების მოჩვენებითი სირბილე კი სხვა არა არის რა, თუ არა სისუსტე, რომელიც ადვილად გადადის სიავეში.

ჰიპოკრატე: ღირსეულ კაცს უღირსთაგან კიცხვა არაფრად უღირს.

ჰეგელი: ზნეობრიობა სილამაზით უნდა გამოიხატებოდეს.

ბოკაჩო: ისე გამოიყენე მიმდინარე დრო, რომ ტყუილად დახარჯული დროის გამო  სიბერეში თავი არ დაისაჯო.

გოგებაშვილი: ზურგის შექცევა დედა-ენისა დიდად ვნებს ხალხსა, აქვეითებს და უკან სწევს.

ბალზაკი: საკუთარი თავის სიყვარული მეგობრობის მტერია.

კონსტანტინე: გონიერი ადამიანი ყოველთვის უარესის ვარაუდიდან უნდა გამოდიოდეს.

პასკალი: გონებისა და ვნებების გაშმაგებული ბრძოლაა ადამიანში: მარტო გონება რომ ჰქონდეს და არა ვნებები... მარტო ვნებები რომ ჰქონდეს და არა გონება... მაგრამ, რაკი ერთიც აქვს და მეორეც, ამიტომ, გამუდმებით ეომება საკუთარ თავს, რადგან, გონებას მხოლოდ მაშინ უზავდება, როცა ვნებებს ებრძვის, ანდა – პირუკუ. ამრიგად, ის ყოველთვის გაორებულია, გათიშული, შინაგანი წინააღმდეგობებით გაწამებული.

რუზველტი: გაგება ორმხრივი მოძრაობის ქუჩაა.

ციცერონი: ბუნების ხელმძღვანელობით შეცდომა შეუძლებელია.

გოეთე: გმირობა ყველაფერია დიდების გარდა.

ტოლსტოი: ქალებს მხოლოდ ქმრები იცნობენ. მარტო ქმარი ხედავს ცოლს კულისებში. ამიტომ, ყველა ქმარი ფიქრობს, რომ ცოლად დედამიწაზე ერთადერთი ცუდი ქალი ერგო.

უაილდი: ქალები უჩვეულო უნარით არიან დაჯილდოებულნი: ყველაფერს ხედავენ, გარდა იმისა, რაც ცხვირწინ აქვთ.