კონფუცი: აირჩიე სამუშაო, რომელიც გიყვარს და შენს ცხოვრებაში ერთ დღესაც აღარ იმუშავებ.

ფრანკი: სიზარმაცე, შეიძლება, მიმზიდველი იყოს, მაგრამ, კმაყოფილებას შრომა ჰგვრის.

ოვიდიუსი: ზოგი კეთილსა ხედავს, თანაუგრძნობს და ავს კი მაინც სჩადის.

მონტესკიე: ძალიან ჭკვიანები და ძალიან სულელები არ იცვლებიან.

ვერნი: ყველა ადამიანი, რომელიც სხვებზე უპირატესია ინტელექტით ან მორალური ხარისხებით, მისი სურვილის მიუხედავად, პასუხისმგებელია სხვა ადამიანებზე.

კირკეგორი: რა უცნაურები არიან ადამიანები! არასდროს სარგებლობენ მინიჭებული ერთი რომელიმე თავისუფლებით და მაინცდამაინც სხვას მოითხოვენ.

პასკალი: რაც უფრო ჭკვიანია კაცი, მით უფრო მეტ თავისებურებებსა და მრავალფეროვნებას პოულობს მოყვასთა შორის. ჩვეულებრივი კაცისთვის კი ყველა ერთია.

ერაზმ როტერდამელი: რაც სიჭაბუკეში შევცოდეთ, სიბერეში დაგვხვდება.

გოეთე: მიუხედავად იმისა, რომ სამყარო მთლიანობაში წინ მიიწევს, ახალგაზრდობას მაინც ყველაფრის თავიდან დაწყება უწევს.

შარდენი: ყველა რელიგია ადამიანის მატერიაზე ამაღლებას ისახავს მიზნად.

ბერნე: სიძულვილის დამალვა იოლია, სიყვარულის – ძნელი, ყველაზე ძნელი კი გულგრილობის დამალვაა.

სოფოკლე: საშინელია გონება, თუ  ის კაცს არ ემსახურება.

ლაროშფუკო: საუბარს ნდობა უფრო აცხოველებს, ვიდრე გონება. 

ემერსონი: არ შეიძლება, ორ ადამიანს სძულდეს ერთმანეთი, თუ ორივეს სწამს ღმერთი.

ბუასტი: ყველაზე დიდი კმაყოფილება მდგომარეობს იმაში, რომ შენგან კმაყოფილი იყოს ყველა.

ვილსონი: ჩვენ თვითონ უნდა გვჯეროდეს იმის, რასაც ვასწავლით ჩვენს შვილებს.

ლაო ძი: დიდი ვნებები და დიდი ნაწარმოებები დაუკმაყოფილებლობისგან იქმნებიან.

ციცერონი: შეცდომა ყველას მოუვა, მაგრამ, ვინც შეცდომას იცავს, ის სულელია.

ვოლტერი: შეცდომათა ქექვაში კარგავენ დროს, რომელიც, შესაძლოა, გამოეყენებინათ ჭეშმარიტების აღმოსაჩენად.

რუსო: ერთი საათის მუშაობა უფრო მეტს გასწავლის, ვიდრე ერთი დღის ახსნა-განმარტებები.

ანტისფენე: უნდა მივდიოთ იმ სიამოვნებებს, რომელიც შრომას მოსდევს, და არა იმას, რომელიც უსწრებს მას.

ბიორკი: ადათ-წესებში კანონებს ცვლიან.

სალიუსტიუსი: თანხმობაში პატარა საქმეები დადებითად იზრდება, უთანხმოებაში კი დიდი საქმეებიც ეცემა.

კარლაილი: დაფარულად უნდა იმოქმედო – მოულოდნელობა წარმატების პირობაა, ღია თამაშში კი სიხარული არ არის.

ბალზაკი: ქალი, გენიალური ჯალათი, უნიჭიერესი მასწავლებელი იყო და ყოველთვის იქნება მამაკაცის დამღუპველი.

ჰაინე: ქალს ისევ ქალით უნდა ვუწამლოთ – ეს, ალბათ, ყველაზე ნაცადი მეთოდია.