ნორდაუ: ჭეშმარიტებისკენ სწრაფვისას დედაარსი მდგომარეობს არა იმაში, რომ ის იპოვო, არამედ იმაში, რომ ის ეძებო. საკმარისია, როდესაც ვინმე პატიოსნად ეძებს მას.

სენეკა: ვინც გადაწყვეტს გაწყენინოს, იმან უკვე გაწყენინა.

მანდელა: უკეთესია, სხვები შენ წინ დააყენო და ისე მართო, განსაკუთრებით თუ წარმატებას ზეიმობ. მოწინავე ხაზი მხოლოდ მაშინ უნდა დაიკავო, როდესაც საფრთხეს მოელი. მარტო ამ დროს დააფასებენ ადამიანები შენს ლიდერობას.

ლაუბე: ყოველგვარი ხელისუფლება ხალხისგან მოდის, მაგრამ მას არასოდეს უბრუნდება.

გოეთე: არაფერი არაა ისე სახიფათო ახალი ჭეშმარიტებისთვის, როგორც ძველი მცდელობა.

ლაროფშუკო: ხშირად ჩვენი ყველაზე კეთილშობილური საქციელისაც კი შეგვრცხვებოდა, ხალხისთვის დაფარული რომ იყოს ჩვენი მიზანი.

ლაოძი: ღირსეულთა კანონია: სიკეთე აკეთოს და არ იდავოს.

ვინკლერი: სხვისი არასრულფასოვნების ატანა პიადი ღირსების ნიშანია.

სალუსტიუსი: სადაც ქონებას აფასებენ, იქ ყოველივე წმინდა სძულთ.

უაილდი: ლოცვა უპასუხოდ უნდა დარჩეს, სხვანაირად ის ლოცვაც არ იქნებოდა და მიმოწერას დაემსგავსებოდა.

შელი: მეტისმეტი თავაზიანობა – დაფარული ქედმაღლობაა.

ჯონსონი: ადამიანის ძირითადი ღირსებაა საკუთარ თავსაც კი გაუწიოს წინააღმდეგობა.

მონტენი: ჭეშმარიტი ღირსება მდინარეს ემსგავსება: რაც უფრო ღრმაა, ნაკლებ ხმაურობს.

იბსენი: შიში, როდესაც საშიშია, ყველას ერევა.

ბომარშე: ჩვევა ხშირად ბოროტებად გვევლინება.

ედისონი: ცივილიზაციის აუცილებელი ამოცანაა აზროვნება შეასწავლოს ადამიანს.

ბალზაკი: ცოდვის რამდენჯერმე აღიარება დიდ ფარისევლობად მიიჩნევა.

დოსტოევსკი: გაამართლეთ, არ დასაჯოთ, მაგრამ ბოროტებას ბოროტების სახელი დაარქვით.

დეფო: ჩვენი წუხილი გაჭირვებასთან დაკავშირებით წარმოიშობა იქიდან, რომ ჩვენ თავად გვაკლია მადლიერების გრძნობა იმაზე, რაც გვაქვს.

ლერმონტოვი: ყველაზე ცარიელი ადამიანია ის, ვინც სავსეა საკუთარი თავის სიყვარულით.

დრეიდენი: უბედურებს მეგობრები არ ჰყავთ.

ბერტონი: მარტოობაში ადამიანი ან წმინდანია ან ეშმაკი.

პუბლიუსი: კეთილშობილი წყენას არ ანგარიშობს.

პელვეციუსი: ჩვენ ვართ მხოლოდ ისეთნი, როგორადაც გარემო პირობები გვხდიან.

სვიფტი: ცხენებზე ამბობენ, რომ მათ ძალა პირში და კუდში აქვთო, იგივე შეიძლება ითქვას ქალებზეც.

სოკრატე: ქალის სიყვარულის უფრო უნდა გეშინოდეს, ვიდრე კაცის სიძულვილის.